“เหี้ยเอ๊ย! อย่าให้กูเจอนะมึง” เสียงเกรี้ยวกราดดังออกมาจากระเบียง เรียกสายตาของฉลามให้หันไปมองทันที
และเป็นขนมที่ตกใจกับท่าทีเพื่อนสนิทของคนรัก
“พี่หลาม สรุปใช่ใช่ไหมคะ”
“อ่า ใช่ ใช่จริงๆ” ฉลามวางมือลงบนศีรษะทุยเล็ก อุตส่าห์กดดันให้มันยอมพูด ยอมชัดเจนไม่เล่นไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้ตัวว่ากำลังถลำลึก สุดท้ายทุกอย่างก็ล้มเหลว เพราะมันไม่ยอมพูดความจริงออกมา
“ผู้หญิงคนนั้นต้องสวยมากแน่ๆ เลยค่ะ ตอนเขาออกจากห้องหนูอยู่ที่โซนครัว เห็นทางด้านหลัง แต่รู้เลยว่าสวยมาก” ขนมกระซิบกระซาบ ผู้หญิงด้วยกันมักดูกันออก คนสวย แค่มองด้านหลังก็รู้แล้วว่าสวย
“พี่ก็เห็น ปากแข็งพอกัน”
“แล้วเราจะทำยังไงต่อไปดีคะ ในเมื่อพี่เขาไม่พูด หนูว่าเราถอยห่างๆ ดีไหม”
“ถ้าไม่ช่วยดู ดูท่าว่าจะเจ็บหนัก เด็กมันสวย ฮอตจะตาย เหมือนคนบางคนแถวนี้เลย” ขนมเบิกตาโพลงมองดวงตาคมกริบที่ก้มลงมามองสบตา
“หนูเปล่านะ ไม่ฮอตเลย”
“รู้ว่า
