“อะไร ทำไมต้องรีบขนาดนั้น” ลีโอปราม ขณะมองตามร่างบอบบางที่รีบเคลื่อนไหวตัวเองเพื่อเก็บของในมือ
“ต้องกลับแล้วอ่ะ กินไม่หมดเลย”
“ไปไหน” ตัดสินใจถามออกไปหลังจากที่เกิดคำถามตีกันรวนอยู่ในหัวว่าควรถามคำว่าใครคือคนที่โทรมา หรือเธอบอกคิดถึงใคร
สุดท้ายใช้คำถามง่ายๆ คือเธอจะไปไหนต่อ บางทีอาจจะได้คำตอบอยู่ในนั้น
“กลับแหละ”
“แล้วเมื่อกี้บอกคิดถึงใคร”
“เพื่อน” แล้วใครจะไปเชื่อเธอวะ คุยกับเพื่อนนี่จำเป็นต้องบอกคิดถึงกันด้วยงั้นเหรอ?”
ลีโอคว้าขวดน้ำมาเปิดก่อนจะยกดื่มรวดเดียว ปิดกล่องข้าวที่อยู่ตรงหน้า ถึงแม้ว่าเขาจะกินไปแค่ไม่กี่คำเองก็ตาม
“ว่าจะชวนดูหนัง” ลีโอลองใจ ที่ผ่านมาก็มีแต่ผู้หญิงอยากได้เวลาจากเขา อยากใช้เวลาอยู่ข้างๆ เขา แต่เธอเป็นคนแรกที่เขาลองหยิบยื่นข้อเสนอนี้ให้
“อ้าวเหรอ”
“นัดกับเพื่อนไปไหนไหมอ่ะ อยู่ต่อได้ไหม”
“เอาไว้วันหลังละกัน นัดเพื่อนไปแล้ว” คำตอบที่หนักแน่นดังออก
