“ถ้าหมวยจะน่าเจี๊ยะขนาดนี้จะให้พี่ยืนมองแล้วของขึ้นอย่างเดียวไม่ได้นะ…” ตามด้วย “อายเหรองั้นต้องแก้ผ้าถ่างขาให้พี่ดูบ่อย ๆ สิจะได้ชิน ดูสิมองไปทางไหนก็เห็นเราทุกมุม…” แม้จะให้เหตุผลไปก็ตาม “เจ็บเหรอ งั้นพี่คงต้องใช้ปากกับของหมวยให้เยอะขึ้น…”
สุดท้ายก็ปฏิเสธไม่ลง
“เรามาเอากันเสียว ๆ ตามประสาผัวเมีย…” เจ้าของคำพูดสุดสยิวใช้เข่าดันให้ขาสองข้างแยกจากกัน “ไม่ต้องดื้อก็โดนแหกได้เช่นกัน แต่ไม่แหกอย่างเดียว เดี๋ยว…แตกด้วย!”
ซีอีโอหมื่นล้านมาดสุขุมนุ่มลึกเหมือนคุณชายจากตระกูลผู้ดีเก่า กลายเป็นคนไร้เหตุผลเอาแต่ใจ พูดจาเพ้อเจ้อทะลึ่งตึงตังตั้งแต่เมื่อไหร่ เมธากรลาพักร้อนไปแล้ว…คนที่ยืนแก้ผ้าอล่างฉ่างสาวลำเอ็นอวบตรงหน้าไดอาน่าคือใครกัน
ถ้าไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงดั้งเดิม
เรือนร่างนี้…ถูกตีตราความเป็นเจ้าของแล้ว
สาวร่างเล็กขยับเขยื้อนแขนขาอย่างเชื่องช้ากับความเจ็บร้าวระบมตรงจุดบอบบางกลางลำตัว ย
