“พราวกำลังดูถูกพี่”
เป็นจริงตามที่เมฆหมอกพูดออกมา ในตอนนี้พราวมุกกำลังดูถูกเขาและที่ทำแบบนี้ก็เพื่อปลุกไฟในตัวของเมฆหมอกให้มีมากขึ้น
“หรือพราวดูผิด” แน่นอนว่าพราวมุกยังคงถามออกไป
ปกติเมฆหมอกไม่ใช่คนแบบนี้ หากยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุแต่ในครั้งนี้ไม่รู้เหมือนกันว่าจะยุได้หรือเปล่าเพราะเมฆหมอกเปลี่ยนไปจากเดิมมาก
“งั้นพี่จะทำให้พราวเห็นว่าพี่ไม่ได้ไร้น้ำยา” เมฆหมอกพูดจบก็อุ้มพราวมุกขึ้น สองขาเรียวยกขึ้นเกี่ยวล้อมรอบเอวของเมฆหมอกเอาไว้ก่อนที่เมฆหมอกจะพามายังห้องน้ำยืนใต้ฝักบัวที่อยู่สูงกว่าศีรษะ
“เอาหลังพิงกระจก”
น้ำเสียงเรียบนิ่งออกคำสั่งทำเอาพราวมุกไม่แม้แต่จะปฏิเสธ เธอหันหลังพิงกระจกบานใสพร้อมกับแอ่นตัวขึ้นตามมือของเมฆหมอกที่กำลังจัดแจงท่าทางให้พร้อมรับกับศึกหนัก
ใบหน้าหล่อก้มลงคลอเคลียแผ่นหลังขาว ประทับรอยจูบดูดดึงขบเม้มเบาๆตีตราสร้างรอยรักเอาไว้ ก่อนจะไล่พรมจูงลงมาถึงช่วงเอว
สองขาแกร
