เมฆหมอกทวงรัก | 6
1899 Words
“ดูสิพราวว่าพวกเขาเล่นด้วยกันแล้วมีความสุขมากแค่ไหน หากได้เล่นด้วยกันทุกวันพี่ว่ามันคงจะดีไม่น้อย”
พราวมุกได้แต่มองเข้าไปในบ้านบอล ตอนนี้ลูกสาวของเธอและหลานสาวของเมฆหมอกำลังเล่นด้วยกันอย่างสนุกสนาน
แน่นอนว่ามันเป็นภาพน่ารักมาก หากให้พูดตามตรงในตอนนี้สองพี่น้องกำลังเล่นด้วยกัน จะว่าไปเด็กๆก็ดีมีความสุขไม่น้อยจนทำเอาพราวมุกอดไม่ได้ที่จะยกยิ้มกับภาพตรงหน้า
“พี่เมฆแค่พราวเจอพี่ในตอนนี้พราวก็ลำบากใจมากแล้วนะ” พราวมุกสลัดความสุขในหัวออกไปก่อนจะพูดขึ้นเพราะการมาเจอกันแบบนี้มันไม่ดีหรอก
“งั้นพราวตอบคำถามพี่มาหน่อยว่าที่ผ่านมาพราวทิ้งพี่ไปทำไมและหายไปไหนมา”
“พราวหายไปเพราะแต่งงานมีลูก”
แน่นอนว่าพราวมุกไม่อยากพูดความจริงออกไปเพราะมันก็เหมือนการตอกย้ำตัวเอง สู้ให้เมฆหมอกเข้าใจแบบนี้ไปยังจะดีกว่าจะได้เลิกยุ่งกับเธอสักที
“ถ้าพราวแต่งงานแล้วจริงๆทำไมลูกสาวของพราวถึงถามหาคุณพ่อ”
“พี่เมฆ !” พราวมุกได้แต่เอ่ยเรียกอีกคนด้วยความตกใจ มันใช่เรื่องที่ไหนที่จะมาถามเรื่องแบบนี้
ในหัวใจมีแต่ความกังวลกลัวว่าความจริงจะถูกเปิดเผยเพราะพราวมุกไม่รู้เลยว่าหากเมฆหมอกรู้ความจริงมันจะเป็นยังไงต่อ
“พี่แค่อยากรู้เพราะพี่เป็นห่วงกลัวว่าเขาจะนิสัยไม่ดีกับพราว”
“ไม่มีใครนิสัยไม่ดีเท่าพี่เมฆแล้ว “
เป็นจริงตามที่พราวมุกพูดออกมา ตลอดเวลาที่ผ่านมาจนอายุยี่สิบสี่ปี เธอไม่มีใครมีเมฆหมอกเป็นผู้ชายคนเดียวแล้วจะมีใครมาทำนิสัยไม่ดีใส่เธอนอกจากผู้ชายคนนี้
“ตอบคำถามพี่ได้ไหมว่าพราวทิ้งพี่ไปทำไม”
“คำถามพวกนี้พี่เมฆไม่ควรถามพราวเลยด้วยซ้ำหากพี่เมฆย้อนดูตัวเอง”
เมื่อก่อนในตอนที่มีความสัมพันธ์กัน เมฆหมอกไม่ได้เป็นผู้ชายที่ดีเลย ต่อให้กำลังมีความสัมพันธ์กับเธอแต่ทว่ากลับควงผู้หญิงอีกมากมายให้เธอเจ็บช้ำน้ำใจ
แต่พราวมุกก็พูดอะไรออกไปไม่ได้เพราะเธอไม่มีสถานะ ไม่มีสถานะที่จะเรียกร้องอะไร เธอทนเพราะเธอรัก หลงรักผู้ชายที่ไม่เคยเห็นค่าในตัวของเธอ
“เพราะพี่ไม่รู้ไงพราวว่าพี่พลาดไปตรงไหน”
“พี่เมฆพลาดทุกอย่าง”
“พราวไม่อยากคุยเรื่องพวกนี้อีกแล้ว อดีตก็คือดีตพี่เมฆจะย้อนถามพราวทำไมนักหนา”
ถึงพูดไปก็ไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขได้อีกแล้วและหากถามถึงปัจจุบันก็คงไม่มีโอกาส หัวใจของพราวมุกเธอมอบให้กับลูกสาวไปแล้ว ไม่มีพื้นที่เหลือให้กับใครคนไหนอีก
“เพราะพี่อยากรู้ไงพราวว่ามันเป็นเพราะอะไร”
สำหรับเมฆหมอกเขายังคงอยากรู้ว่ามันเป็นเพราะอะไร เขารับรู้ว่าตัวเองไม่ดี ทำตัวแย่ เป็นคนเห็นแก่ตัวแต่ทว่าตอนนั้นพราวมุกก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรแล้วทำไมถึงหายไปและทิ้งกันไปแบบนี้
“ต่อให้พี่เมฆรู้ว่ามันเป็นเพราะอะไร พี่เมฆก็แก้ไขมันไม่ได้”
“เพราะพราวแต่งงานแล้วน่ะหรอ”
“ใช่ค่ะ พราวแต่งงานมีครอบครัวแล้ว” พราวมุกได้แต่ยืนยันออกไป ให้อีกคนเข้าใจแบบนี้มันดีที่สุดแล้วเพื่อตัวเธอเองจะได้ไม่ต้องเจ็บปวดอีกครั้ง
ถึงมันจะไม่ดีต่อลูกสาวที่ไม่ได้รับรู้ว่าคนเป็นพ่อคือใครแต่เธอมั่นใจว่าความรักที่เธอมอบให้ของขวัญมันไม่เคยขาด เธอเติมเต็มให้ลูกสาวของเธอได้เสมอ
“แต่งงานแล้วทำไมแหวนที่นิ้วไม่มี แล้วทำไมลูกถึงถามหาพ่อแบบนี้ ไม่รู้หรือยังไงตอนนั้นตัวเองมีสีหน้าตกใจมากแค่ไหนกับคำถามของลูกสาว”
ใบหน้าสวยฉายแววความตกใจออกมาอย่างปิดไม่มิดเมื่อเจอคำถามของเมฆหมอก เขาสังเกตเธอขนาดนี้เลยหรอ
ในตอนนี้พราวมุกรู้แล้วว่าเธอพลาดตรงไหน พลาดที่พูดอะไรออกไปแบบไม่คิดให้ดีทำให้เมฆหมอกมีคำถามกับเธอแบบนี้
“เลิกวุ่นวายกับพราวสักที” พราวมุกได้แต่สวนกลับทันควันเพราะเธอกำลังทำตัวไม่ถูก ตอบไม่ได้กับคำถามที่ได้ยินในก่อนหน้านี้
“พี่ไม่เลิกจนกว่าพี่จะรู้ว่าพราวทิ้งพี่ไปทำไม”
ในเมื่อเมฆหมอกพูดออกมาแบบนี้ พราวมุกก็ไม่รอช้าที่จะพูดออกไป หลังจากนี้จะได้จบกันไปสักที จะได้เลิกยุ่งและเลิกวุ่นวายต่อกัน
“มีความสัมพันธ์กับพราวแต่ยังไปนอนกับคนอื่น”
“พี่เมฆคิดว่าพราวใจกว้างขนาดที่จะทนกับเรื่องพวกนี้หรอ”
แน่นอนพราวมุกไม่ได้ใจกว้างแต่เพราะที่ผ่านมาเธอเรียกร้องอะไรไม่ได้แม้แต่คำว่าสถานะก็ไม่มี เป็นเพียงแค่คนที่มีความสัมพันธ์กันแต่ไม่ใช่สำหรับเมฆหมอกที่ไม่ได้มีความสัมพันธ์กับเธอแค่คนเดียวแต่เป็นกับหลายๆคน
“พราวคือพี่…”
ในตอนนี้เมฆหมอกพูดอะไรไม่ออก เขาไม่คิดว่าการกระทำจะส่งผลต่อความรู้สึกของพราวมุกแบบนี้
“พี่เมฆจะไปอะไรกับใครพราวไม่เคยพูดอะไรเลยเพราะพราวรู้ดีว่าเราไม่มีสถานะแต่ทำไมต้องมามีอะไรกันบนเตียงของเราที่พี่เมฆบอกว่าไม่เคยพาใครมา”
พราวมุกตอบกลับไปตามตรงเพราะเหตุผลเดียวที่เธอเดินออกมาจากผู้ชายคนนี้คือเหตุผลนี้ เขาจะไปอะไรกับใครเธอไม่เคยพูดเพราะคำว่าไร้สถานะมันค้ำคอ
แต่พื้นที่ของเธอกับเขา เขากลับพาคนอื่นเข้ามา เข้ามาพอดรักทำอะไรต่อมิอะไรในบนเตียงของเธอกับเขา พื้นที่ที่เขาบอกว่าจะมีแค่เธอคนเดียวเท่านั้นที่เข้าไปได้แต่ทว่าทุกอย่างกลับเป็นคำโกหก
“พราวคือพี่…”
“พราวรู้พราวเห็นและพราวเจ็บ เจ็บจนทนไม่ไหวหนีพี่ออกมา”
เป็นจริงตามที่พราวมุกพูดออกไป เธอพยายามทำใจรับให้ได้ทุกอย่างแต่เมื่อเจอแบบนี้ เจอเมฆหมอกกับผู้หญิงคนอื่นในห้องที่เขาเคยบอกว่ามีเพียงแค่เธอคนเดียวที่เข้ามาได้ เธอกลับรับไม่ได้ หัวใจของเธอทนกับอะไรแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว
พื้นที่ที่เคยเป็นของเธอคนเดียวแต่กลับมีใครไม่รู้มาอยู่บนเตียงทับที่ของเธอ พราวมุกพึ่งจะมารู้ว่าตัวเธอโง่มากก็วันที่เห็นภาพบาดตาบาดใจแบบนี้ เธอจึงไม่ลังเลที่จะเดินออกมาจากผู้ชายเห็นแก่ตัวคนนี้
“พี่ขอโทษ ขอโทษจริงๆ”
ความรู้ผิดเกิดขึ้นกับเมฆหมอกเต็มหัวใจ น้ำเสียงสีหน้าและแววตาที่พราวมุกแสดงออกมามันบ่งบอกว่าเธอเจ็บปวดมาก เจ็บปวดจนทนไม่ไหว
เมื่อรู้เหตุผลมันก็ยิ่งตอกย้ำให้เมฆหมอกรู้ว่าที่ผ่านมาเขาแย่มาก แย่มากที่ทำผู้หญิงคนนี้ต้องเจ็บปวดถึงขั้นหนีกันไปแบบนี้
“รู้แบบนี้แล้วก็เลิกยุ่งกับพราว”
“พี่ไม่เลิก”
“อย่ามาเป็นคนผิดคำพูดนะพี่เมฆ”
“จะให้พี่เลิกยุ่งกับพราวได้ยังไง พี่รักพราวขนาดนี้”
เมฆหมอกเลิกยุ่งกับพราวมุกไม่ได้หรอก เขารักเธอรอเธอมานานถึงหกปีกว่าจะได้กลับมาเจอกันอีก แล้วแบบนี้จะให้เขาเลิกยุ่งกับเธอได้ยังไง
“มารักตอนนี้ให้ได้อะไร หัวใจของพราวมันไม่ได้อยู่ที่พี่แล้วนะพี่เมฆ”
พราวมุกโกหกออกไปคำโตเพราะเธอยังรักเขาอยู่เต็มอก ถึงแม้ผู้ชายคนนี้จะฝากความเจ็บปวดเอาไว้กับเธอแต่ทว่าหกปีที่ผ่านมาเธอไม่เคยเลิกรักผู้ชายคนที่ขึ้นชื่อว่าพ่อของลูกได้เลย
“พี่ไม่ได้พึ่งมารักแต่พี่รักพราวตั้งแต่หกปีที่แล้ว” เมฆหมอกตอบกลับไปตามตรง หกปีที่ผ่านมาเขาก็ไม่เคยมีใครในใจและไม่ยุ่งเกี่ยวกับใครเลย
เมื่อพราวมุกหายไปมันก็เหมือนว่าโลกของเขามันพังทลาย ชีวิตไร้สีสันไร้ความสุข ไม่มีแม้แต่รอยยิ้มในแต่ละวันเพราะความสดใสได้หายไปแล้ว
“รักในตอนที่สายไปแล้วจะมาเรียกร้องอะไรอีก”
แน่นอนว่าพราวมุกดีใจไม่น้อยกับคำบอกรักของเมฆหมอกแต่เธอคงจะดีใจกว่านี้หากเขาพูดมันออกมาเมื่อหกปีที่แล้ว ถึงเธอจะรักเขาอยู่เต็มอกแต่เธอก็ไม่ได้อยากกลับไปอีกแล้วเพราะภาพจำในอดีตมันน่ากลัว
“พี่รู้ว่าพี่ผิดแต่พี่อยากขอโอกาส”
“พี่เมฆไม่เข้าใจคำว่าแต่งงานมีครอบครัวแล้วหรอ”
สำหรับพราวมุกมันไม่มีโอกาสอะไรอีกแล้ว ทุกวันนี้ชีวิตของเธอกับลูกมันดีมากพอเกินกว่าจะรับใครเข้ามา ถึงแม้อีกคนจะเป็นพ่อของลูกแต่ทว่าเธอกลัวเหลือเกิน กลัวว่ามันจะจบลงแบบเดิม
“ถ้าพราวแต่งงานแล้วจริงๆไหนแหวนล่ะ ทำไมนิ้วนางข้างซ้ายถึงไม่มีแหวน”
“ถ้าพี่เมฆจำได้พี่เมฆจะรู้ว่าพราวไม่ใส่เครื่องประดับ”
ไม่รู้เหมือนกันว่าเมฆหมอกจำได้ไหมเพราะพราวมุกไม่ใช่คนที่จะมาใส่เครื่องประดับหรืออะไร มันจึงเป็นอีกหนึ่งเหตุผลมันในการโกหกในครั้งนี้
“แต่คงไม่ใช่กับแหวนแต่งงาน”
แหวนแต่งงานเป็นของสำคัญมาก ถึงจะไม่ชอบใส่เครื่องประดับแต่แหวนหนึ่งวงที่มีความสำคัญมาก เมฆหมอกเชื่อว่าพราวมุกให้ความสำคัญกับเรื่องพวกนี้มากพอเกินกว่าจะไม่ใส่
“ยังไงก็ไม่ใช่เรื่องของพี่เมฆ”
“ตราบใดที่พี่ไม่เห็นสามีพราว พี่ก็ไม่มีทางเลิกยุ่งกับพราวหรอก”
“ชอบหรอคะกับการเข้ามาทำให้ครอบครัวของคนอื่นมีปัญหา”
“…”
ในตอนนี้เมฆหมอกไม่รู้จะตอบอะไรกลับไป คำว่าเข้าไปทำให้ครอบครัวของคนอื่นมีปัญหามันแรงมากสำหรับเมฆหมอก
เมฆหมอกพยายามคิดทบทวนว่าสิ่งที่เขาทำอยู่ตอนนี้มันถูกต้องแล้วจริงๆใช่ไหม มันจะเป็นการทำให้ครอบครัวของพราวมุกมีปัญหาจริงๆใช่ไหม
“ถ้าแต่งงานแล้วจริงๆก็เอาหลักฐานมายืนยันกับพี่สิ”
“ลูกสาวพราวยังยืนยันกับพี่เมฆไม่ได้อีกหรอ”
“พราวว่าของขวัญเป็นหลักฐานชิ้นสำคัญในการยืนยันเลยนะคะ”
❤️
เอ็งก็ใจเย็นหน่อย อีกคนเขาเจ็บมาเยอะ !
- Writer
