Ronoel
Halos trenta minutos na kami rito sa loob ng sasakyan ni Bryson ngunit wala pa rin dumaraang mga batang lansangan na bibigyan namin ng pagkain. Napatingin ako ng oras sa aking cellphone, mag-alas tres na rin pala ng hapon. Isang oras na lamang ay papasok na ako sa coffee shop. "Ahm, maganda sana pumunta tayo sa Park. Sigurado nandun ang mga batang pulubi," basag ko sa nakakabinging katahimikan. "Is that so?" tanong n'ya sa'kin na ikinatango ko. Sinimulan na n'ya buhayin ang makina ng sasakyan at binaybay ang daan patungo sa Park. Hindi nagtagal ay nakarating din kami, 'di rin naman kasi ito kalayuan. Nilibot ko ang aking paningin sa paligid..matagal na rin pala ang huli kong pasyal dito. Nakaka-miss... Hindi ko naramdaman ang pagbaba ni Bryson, kaya naman nagulat ako nang pagbuksan
