Alam ni Wixon na nariyan pa ang salitang awkwardness sa kanilang mag-asawa. Kaya ay bahagya na muna siyang nakukuntento sa kung ano ang kayang ibigay ni Umica sa ngayon. Wixon conditioned his mind na sapat na muna ang ginagawang pag-o-open up ng asawa, malayo sa pagiging mayumi nito noon. He finds his Umica now as bolder and amazing. Gusto niya ang character nito noon at mas lalo na sa ngayon.
“Ma-mahal . . .” Napangiti siya nang marinig ang tawag nito mula sa loob ng cr matapos ang halos labinlimang minuto.
“Yes, mahal,” aniya at dumikit nang marahan sa pinto. Ilang segundo lang at unti-unti iyong bumukas at sumilay ang magandang mukha ng asawa niya na yumuko rin agad. Basa pa ang buhok nito maging ang kumikinang sa puti na balikat
“Ma-mahal . . . Wala pala ritong kahit na ano‘ng towel
