บทที่ 19 ลักพาตัว

3106 Words

"คุณเลขา" แม่การแต่งตัวจะเปลี่ยนไป แต่ใบหน้าสวยเซ็กซี่ ของวีรญาก็ยังคงเหมือนเดิม " ขอโทษนะพอดีฉันลาออกมาแล้ว แดเนียลไม่ได้เล่าให้ฟังเหรอ" ร่างบางผิวสีแทนดูเซ็กซี่ขยับเข้ามาใกล้ทานตะวันระยะประชิด มือเรียวของวีรญาช้อนดวงหน้าขาวนวลให้เงยขึ้น " ตกลงให้ฉันไปส่งไหม" วีรญาถามย้ำอีกรอบ แต่ทานตะวันรู้ดีว่าวีรญาร้ายแค่ไหน แดเนียลเคยเตือนไว้แล้ว ว่าอย่าไว้ใจเธอ " ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ เดี๋ยวโจเซฟก็มารับแล้ว" ทานตะวันพูดพร้อมกับปัดมือของวีรญาออก " ก็บอกเขาไปสิว่าจะกลับกับฉัน ไม่เห็นจะยากเลย อย่าโง่ได้ไหม" " ฉันเกรงใจคุณ กลับไปเถอะค่ะขอบคุณนะคะ" ทานตะวันหมุนตัวเดอนเลี่ยงออกมา แต่วีรญาหันไปสั่งบอดี้การ์ดร่างใหญ่ล่ำบึกให้ไปจับสาวน้อยที่เดินหนีไปขึ้นรถ "เฮ้ย ทำอะไรวะ ปล่อยนะ" ทานตะวันไม่ทันได้ระวังตัวทำให้คนของวีรญาตามมาจับได้อย่างง่ายดาย สาวน้อยทั้งออกแรงดิ้น ทั้งร้องตะโกนให้คนช่วย แต่คนแถวนั้นไ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD