นางรู้สึกได้ถึงแรงสิเน่หาที่คนผู้นี้มอบให้ แต่มันเป็นสิ่งผิดมหันต์
“หยุด... ข้า มิใช่ของเล่นผู้อื่น”
ไร้เสียงตอบ และการเคลื่อนไหวของลิ้น กับมือยังลุกล้ำนางไม่ลดละ
กระทั่งกายสาวสั่นระริก และกลีบเนื้องาม ตอดรัดนิ้วมือที่เขาแทรกลึก และซอยเข้าออกไม่ยั้ง เขาก็เอ่ยว่า
“เจ้ากำลังมีความต้องการ...” น้ำเสียงนั้นคุ้นเคยนัก ส่วนนางก็ส่งน้ำหวานระรอกใหญ่ออกมา ความซ่านสยิวเป็นเช่นนี้!
“ไม่ ร่างกายนี้เป็นของสามีข้า ผู้อื่นอย่าบังอาจแตะต้อง”
“เยี่ยงนั้น ข้าจะเป็นสามีองค์หญิงเก้าอีกคน”
น้ำเสียงดังกล่าวเอ่ยอย่างขึงขัง จากนั้นริมฝีปากร้อนลวกจึงจู่โจมลู่ซินเหว่ยอย่างที่ไม่ให้โอกาสนางได้ตั้งรับ
เขาจูบ แล้วแทรกลิ้นเข้าไปกวาดในโพรงปาก ทั้งตวัดรัด ไล้ต้อน เพื่อส่งความร้อนและหวานจัดให้นางได้ชิม
ลู่ซินเหว่ยแทบขาดใจตาย ด้วยมืออีกอีกฝ่ายเปิดกลีบงามให้แยกกว้าง และเป็นตอนนั้นที่หัวบานปลายหยักใหญ่ กำลังจ
