3 ส่งคนตามเก็บ
1053 Words
วันต่อมา ณ คอนโด
ก็อก! ก็อก!
เสียงรบกวนจากด้านหน้าประตูห้องดังขึ้น รบกวนคนนอนหลับอยู่ให้สะดุ้งตัวตื่น เบี่ยงปลายเท้าเรียวสวยก้าวเดินรวดเร็ว ก่อนส่องตาแมวสำรวจผู้มาหา
"มีอะไรพี่สุกี้ วันนี้ลูกปัดไม่รับงานนะ" ดาราสาวบอกอย่างไม่พอใจ มือบางข้างนึงยกขยี้ผมสลวย กว่าเธอจะได้กลับมาพักผ่อนเกือบตีสองกว่า จะเอาเรี่ยวแรงที่ไหนไปถ่ายละคร
"จะไม่มีอะไรได้ไงล่ะ เราไปมีเรื่องกับใครมาเมื่อคืน เขาส่งคนมาเก็บค่าดูแลกับพี่หน่ะ" สุกี้บอก เขารีบทิ้งกายบนโซฟา ใบหน้าเคร่งเครียดยามถูกชายชุดดำเรียกค่าเสียหาย โดยที่ตัวเองไม่ได้ทราบสาเหตุเลย
"ไม่มีนะ อ้อ....มีโรคจิตคนนึง มันจะล่วงเกิน แต่มีใครไม่รู้มาช่วยไว้ ก็ไม่กึ่งช่วยหรอก แล้งน้ำใจขนาดนั้น" ร่างบางในชุดนอนรีบนั่งลงตามผู้จัดการ ยังแสดงอาการง่วงนอนยกมือปิดปากหาว
แค่นึกถึงใบหน้าหล่อของชายคนเมื่อคืน เธอก็เกิดอารมณ์โมโหทันที ลูกน้องมีตั้งมากมาย แค่ขอความช่วยเหลือนิดเดียวยังทำเป็นเล่นตัว
"แล้วทำไมมันต้องเรียกเก็บค่าดูแลล่ะพี่กี้ แค่เรื่องนิดเดียวมันต้องจ่ายด้วยเหรอเงิน?" เขามีอาชีพเป็นอะไรกันแน่ ไม่ใช่พวกวงการผู้มีอิทธิพลด้านมืดหรอกเหรอ ถึงได้มีลูกน้องเยอะแยะขนาดนั้น
"ก็ใช่ไง!พี่ถึงมาหาเราหน่ะ โทรมาเท่าไหร่ก็ไม่รับสาย เรียนจบก็รับงานเต็มตัวได้แล้วลูกปัด รีบกอบโกยเงินหน่ะเข้าใจไหม"
"ไม่เข้าใจค่ะคุณสุกี้ แล้วก็ไม่ต้องไปจ่ายมันด้วย แค่เงินกี่บาทจะมาเรียกหาให้ตรัสรู้หรือไงกัน!!" ใบหน้าหวานจ้องเขม่งไปยังคู่สนทนา
"แค่เงินกี่บาทกันเล่า สองล้านนะลูกปัด! พวกมันต้องเป็นมาเฟียแน่ พี่ก็กลัวเป็นนะ" สุกี้รีบหยิบหมอนอิงมากอดไว้แน่น คนพวกนั้นต้องสืบที่อยู่ของดาราสาวในโลกโซเชียลแน่นอน แต่เธอดันระบุไว้ว่าเป็นบ้านของผู้จัดการ เลยตามไปทวงถึงที่เขาแทน
"สองล้าน!!!บ้าหรือไง พวกมันไม่ได้ช่วยอะไรขนาดนั้นเลยนะพี่กี้" มันเรื่องบ้าอะไรกันนี่ เงินตั้งสองล้านเทียบไม่ได้เลยกับเรื่องเมื่อคืน
"พี่ว่าจะขอมันผ่อน แต่มันให้ลูกปัดไปคุยกับเจ้านายมันเอง พวกมันน่ากลัวนะลูกปัดไปเจอมันได้ไงเนี้ย!" สุกี้บอกอย่างกังวล อีกใจนึงเขาก็กลัวว่ามันเป็นหลุมพลาง พวกคนตัณหากลับหลอกล่อให้ดาราไปนอนด้วย
"ไม่ไปเด็ดขาด! แต่อย่าให้มันรู้ที่อยู่ลูกปัดก็พอ พี่กี้มานอนกับลูกปัดที่นี่ก็ได้นะ" เธอรีบบอก เดี๋ยวพอพวกมันหาเรื่องทวงเงินไม่ได้คงจะเลิกกันเอง ไหนๆก็ไม่มีสัญญาหรือสิ่งใดต้องยุ่งเกี่ยว
"จะบ้าเหรอ ที่บ้านพี่มีทั้งอาม่าอากง จะให้โยนปัญหาไปให้พวกท่านคงไม่ดีหรอก"
"แล้วจะให้ลูกปัดทำไงล่ะ?"
"เฮ้อ...ขอพี่คิดก่อนล่ะกัน จะนอนก็นอนไปลูกปัด สภาพไม่น่าได้อยู่แล้ว" เขาปรายมองตามองเพียงนิด ดาราสาวกึ่งหาวกึ่งง่วงนอน คงอยู่คุยไม่ไหว
ก็อก! ก็อก!
แต่ยังไม่ทันที่บุคคลในห้องจะได้ทำตามอัธยาศัย เสียงเคาะเรียกจากหน้าห้องประตูยิ่งทำให้ตื่นตนก ร่างบางสะดุ้งโหยงกอดแขนผู้จัดการพลางยึดเหนี่ยว
"เธอนัดใครมาอีกหรือเปล่าลูกปัด" เขาถามเผื่อว่าดาราสาวนัดเพื่อนมา มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว
"ไม่เลย หรือว่า..." ใบหน้าหวานส่ายไปมา แต่ร่างบางก็รีบลุกพรวด เพราะเธอลืมไปว่าสั่งแม่บ้านให้เข้ามาเอาชุดราตรีไปซัก
"รีบๆเอาไปให้ป้าซะไป เคาะดังขนาดนี้ เดี๋ยวห้องอื่นก็ได้ด่าหรอก" สุกี้บอก ตอนเห็นอีกฝ่ายพุ่งไปหยิบตะกร้าผ้า คงจะเป็นแม่บ้านเช่นเคย
"ต้องอบรมมารยาทสักหน่อยไหม ดังเกินไป..." ขณะที่มือบางกดปลดล็อคให้ประตูเปิด น้ำเสียงใสยังบ่นพึมพำ แล้วดันหยุดชะงักตอนที่บุคคลหน้าห้อง ไม่ใช่แม่บ้านจากบริษัทเดิม
"พะพวกนายเป็นใคร?" ลูกปัดเอ่ยอย่างตกใจ จะดันประตูปิด ก็โดนกลุ่มชายในสูทสีดำเนียบดั่งเช่นเมื่อคืนฝืนรั้งไว้ ก้อนใจดวงน้อยแทบหลุดลงร่วงต่ำ เพราะไม่คิดว่าพวกเขาจะหาที่อยู่เธอเจอ
"ใครลูก.." สุกี้ได้ยินเสียงเลยรีบวิ่งตามมาดู ก่อนพบว่าเป็นชายกลุ่มเดียวกันกับเมื่อช่วงเช้า ถึงแม้ว่าตัวเองจะมีร่างสูงใหญ่ แต่ภาพเหตุการณ์ตรงหน้าชวนหวาดหวั่น จากผู้จัดการกลายเป็นว่าสวมกอดแขนดาราสาวไว้แน่นแทน
"นายให้มารับ" ฟินิกซ์บอกน้ำเสียงเรียบ ใบหน้านิ่งเฉกเช่นเจ้านายไม่ผิดเพี้ยน
"ทำไมต้องมารับ ไม่ได้รู้จักกันสักหน่อย แล้วพวกนายมีสิทธิ์อะไรขึ้นมาตามฉันถึงที่ห้อง ถ้าแจ้งตำรวจพวกนายโดนจับแน่" ลูกปัดตอบโต้กลับไม่ยอมความ
"งั้นจ่ายค่าเสียหายมาสองล้านตอนนี้!" ชายหนุ่มยื่นสมาร์ทโฟนเครื่องใหญ่ ซึ่งเปิดภาพความเสียหายของบรรดาแฟนคลับ ที่แอบปีนขึ้นบนเครื่องบินบางลำ โดยไม่ได้ขออนุญาต ยิ่งไปกว่านั้นยังมีพวกลักลอบดื่มแอลกอฮอล์ จนเมาพังทำลายป้ายประกาศต่างๆ
"ก็ไปเก็บกับไอคนที่ขอเช่าสิ ฉันไม่ได้เกี่ยวสักหน่อย" เรื่องอะไรต้องเสียเงินขนาดนั้น ไม่รู้ว่าแฟนคลับเธอต้องเป็นคนประเภทไหน ถึงทิ้งปัญหาตามหลังให้ศิลปินชดใช้
"แน่ใจ?" ฟินิกซ์ยังพูดน้ำเสียงเรียบ
"ลูกปัดมันจะดีเหรอ ถ้าข่าวมันหลุดออกไปว่าเราให้คนไปเก็บเงินกับพวกเขาอ่ะ" สุกี้ดึงแขนดาราสาวกระตุกเตือน เขาอุตส่าห์วางแผนให้เธอเป็นนางเอกตลอดกาล จะมีข่าวด้านลบได้ยังไง
"เลือกเอา ก่อนนายเปลี่ยนใจ"
..........................
ดุยันลูกน้อง 555
@@@โปรดกดไลค์=กำลังใจนักเขียนนะครับ@@#
- Writer
