แกร๊ก~
คิระเปิดประตูเข้ามาหลังจากหายไปนานหลายนาที ในมือไม่ได้มีแค่ถุงยาแต่ยังมีอาหารสำเร็จรูปอุ่นพร้อมทานมาด้วย
“กินข้าวก่อนค่อยกินยา” เขาบอกคาร์เทียร์ที่นั่งกอดเข่าเขี่ยโทรศัพท์อยู่บนโซฟาตัวเดิม
“หอมจัง…” เธอสูดกลิ่นหอมๆของอาหารสำเร็จรูปที่คิระซื้อมา ยกขาทั้งสองลงแล้วโน้มเข้าไปดูว่าเขาซื้ออะไรมาบ้าง
อาหารสำเร็จรูปอุ่นพร้อมทานมีสองกล่อง อีกกล่องเป็นของเขาและถุงข้างๆเป็นยา คิระหยิบอาหารออกมาจากถุง วางถ้วยข้าวต้มลงให้คาร์เทียร์ ส่วนของเขาเป็นข้าวต้มเหมือนกัน ดึกแล้วจึงเลือกทานอาหารที่ย่อยง่ายๆ
“ระวังร้อน”
“อื้อ! ร้อน…” เธออ้าปากค้างไว้ทั้งที่ข้าวต้มร้อนๆยังอยู่ในปาก ยกสองมือพัดให้ข้าวต้มในปากหายร้อน ในขณะเดียวกันก็เป่าควันในปากตามไปด้วย
“บอกว่าระวังร้อน” พูดไม่ทันขาดคำจริงๆ เขานั่งส่ายหน้าไปมาด้วยความเอือมระอา บอกแล้วไม่ฟังเลยโดนข้าวต้มลวกปาก ดื้อสมกับเป็นคาร์เทียร์จริงๆ
“ไม่คิดว่าม
