“พลอย!”
“พี่กฤต...” พลอยภัทรหันไปตามเสียงเรียก สงสัยว่ากฤตกรมีเรื่องด่วนอะไรถึงรีบจอดรถข้างทางแล้ววิ่งลงมาหา
“คือ...” เขาอ้ำอึ้ง แต่เธอก็ไม่กดดัน ยืนรอฟังเงียบ ๆ
“พี่ฝากลินเอาขนมไปให้ พลอยได้หรือยัง”
“ได้แล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ” เธอตอบด้วยรอยยิ้ม แม้จะสงสัยอยู่บ้างว่าเขาถามทำไม ในเมื่อเมื่อวานก็คุยกันในแชตไปแล้ว
“มีอะไรอีกหรือเปล่าคะ”
“มีครับ แต่แปบนึงนะ”
“ค่ะ”
“ไปกินข้าวเย็นกับพี่ได้มั้ยครับ”
“...อ๋อ” พลอยภัทรรู้อยู่แล้วว่ากฤตกรมีใจให้ แต่ที่ผ่านมาเขาไม่เคยบอกตรง ๆ ทุกครั้งที่เจอกันก็ไม่ได้แสดงออกให้รู้สึกแบบนั้นเลยตกใจที่ได้ยิน
“ปฏิเสธก็ได้นะครับ ไว้... วันหลังพี่มาชวนใหม่ ถ้าพลอย...”
“ไปสิคะ”
“...จริงเหรอครับ”
“ค่ะ” เธอยืนยัน ส่งยิ้มให้เขารู้ว่ายินดีไปด้วย แต่ที่ตอบตกลงไม่ใช่เพราะมีใจให้ แค่ทำตามคำแนะนำของนลินดาว่าลองมีแฟนดูสิ การมีใครสักคนอาจทำให้ชีวิตมีความสุขมากขึ้นก็ได้
“ข
