ตั้งแต่ครั้งนั้น เหมราชก็รุกจีบนทพรไม่หยุด ทั้งโทรทั้งแช็ตคุยกันทุกวัน จนนทพรรำคาญแต่ก็ยอมคุยด้วยตามแผนที่คิดเอาเอง โดยไม่ได้บอกแผนสำรองที่จะเอาเหมราชมาร่วมเกมให้บิดารับรู้
เหมราชมักจะมาฝากท้องที่บ้านของบารมีทุกวันเสาร์ในวันที่นทพรมาอยู่เป็นประจำ บารมียินดีและเต็มใจเป็นอย่างมากที่เหมราชจะมาทุกครั้งที่นทพรมา
นทพรพยายามเอาใจเหมราชให้เขาเข้าใจว่าเขาพิเศษกว่าบารมี เหมราชถึงกับเลื่อนงานประชุมผู้ถือหุ้นเสาร์นี้เป็นวันจันทร์หน้า เพียงเพราะอยากเจอหน้านทพร
เหมราชอาศัยจังหวะที่ทานข้าวเสร็จ ชวนนทพรไปเดินย่อยที่สวน นทพรจำใจต้องไปเดินด้วยรอยยิ้มที่ส่งให้เหมราชไม่หยุด
“แนทครับ ผมมาเจอคุณที่บ้านบารมี มันรู้สึกไม่เป็นส่วนตัวยังไงไม่รู้ เกรงใจบารมีด้วย” เหมราชเกริ่น
“ค่ะ” นทพรมองหน้าเหมราชที่มองเธอด้วยสายตาหยาดเยิ้มปานจะกลืนกิน แล้วใจสั่นยังไงแปลกๆ
“แนทครับ พรุ่งนี้เราไปเดทกันได้ไหมครับ”
“คะ??” น
