Ep.4[พาเที่ยว]

1247 Words
Ep. 4 พาเที่ยว ตอนนี้กิ่งเหมยกับอีธานอยู่ที่สวนสนุกโอเชี่ยนปาร์ค ลองคิดถึงหน้าคุณธามสิ ฮ่าๆ มาเที่ยวสนุกมันช่างไม่เข้ากับเขาเลย แต่กิ่งเหมยชอบอยากมานิและคุณธามก็ตามใจเธอ น่ารักป่ะละ โอเชี่ยนปาร์ค สวนสนุกขนาด 200 เอเคอร์ ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของเกาะฮ่องกง เปิดให้บริการในปี ค.ศ. 1977 ตั้งแต่นั้นมาก็กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมตลอดกาลของฮ่องกง เพราะมีเครื่องเล่นมากมาย และสิ่งอำนวยความสะดวกรายล้อม รถกระเช้าที่พานักท่องเที่ยวเพลิดเพลินกับทิวทัศน์จากเบื้องล่างสู่ยอดเขา ดึงดูดใจด้วยลูกแพนด้ายักษ์ 2 ตัว และพิพิธภัณฑ์แมงกะพรุนทะเลแห่งแรกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ นี่คือข้อมูลเท่าที่เธออ่านมานะแต่กิ่งเหมยชอบมากเลยอะมีเครื่องเล่นเยอะมากแต่ตอนนี้อยากจะขึ้นกระเช้าดูทิวทัศน์จัง "คุณธามหนูอยากขึ้นกระเช้า"กิ่งเหมยหันกับไปเกาะแขนคุณธามอย่างออดอ้อน "กลัวความสูงไม่ใช่เหรอค่ะ จะขึ้นได้ไง"อีธานเอ่ยขึ้น เพราะคู่หมั้นตัวน้อยของเขากลัวความสูงมาตั้งแต่ไหนแต่ไร วันนี้นึกคึกอะไรถึงอยากขึ้นไปในที่สูงๆ "คุณธามก็ขึ้นกับหนูด้วย หนูไม่กลัวหรอก"ยิ้มอ้อนคนตัวสูงอย่างน่ารัก ส่วนคนที่ถูกอ้อนก็ส่งยิ้มหวานกลับให้คนตัวเล็กอย่างน่ารักเช่นกัน อี้เฟย เฟิงอี้ มือขวาและมือซ้ายคนสนิทอดยิ้มกับภาพตรงหน้าไม่ได้ พวกเขาไม่เคยเห็นเจ้านายยิ้มและมีความสุขแบบนี้มานานแล้ว เพราะนายหญิงตัวน้อยของพวกเขาแท้ๆที่ทำให้นายเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ "ก็ได้ครับ คุณธามตามใจหนูแต่ถ้าไม่ไหวบอกคุณธามนะครับ"อีธานว่าจบก็พาคู่หมั้นตัวน้อยไปยังจุดขึ้นกระเช้า "อี้เฟย เฟิงอี้ นายสองคนขึ้นด้วยนะ"อีธานหันมาสั่งลูกน้องคนสนิท "พวกผมต้องขึ้นด้วยหรอครับนาย"เฟิงอี้เอ่ยถามขึ้นเพราะเขาไม่ค่อยจะชอบอะไรแบบนี้เท่าไร ยิ่งขึ้นกับอี้เฟยเขาไม่คิดว่าเป็นคู่เกย์กันหรือไง ให้ตายเถอะ "โถ่นาย ลองนึกภาพพวกผมสองคนนั่งกระเช้าคู่กันสิ ฮึ้ย!!! ขนลุก"เฟิงอี้พูดขึ้นอีกแถมยังทำท่าประกอบอีกต่างหาก "ขนลุกบ้านป้าแกนะสิ เลิกพูดได้แล้ว"อี้เฟยเอ่ยขึ้น "น่ารักดีออกค่ะ พี่เฟิงอี้กับพี่อี้เฟยขึ้นนะคะ น้านะ"กิ่งเหมยอ้อน "ก็ได้ครับนายหญิง"อี้เฟยตอบนิ่งๆตามบุคลิก "นายหญิงอ้อนซะขนาดนี้ ขึ้นก็ได้ครับ"เฟิงอี้ยอมยังหาที่ขัดมิได้ ตอนนี้พวกเราทั้งสี่คนกำลังนั่งกระเช้าชมทิวทัศน์ธรรมชาติโดยฉันกับคุณธามนั่งกระเช้าหน้าส่วนพี่อี้เฟยกับพี่เฟิงอี้นั่งกระเช้าหลังที่ความห่างกันมากพอสมควร "สวยจังค่ะ"กิ่งเหมยนั่งพิงเข้าที่อกแกร่งของคนตัวสูงโดยมีอีธานโอมกอดเอวบางไว้มือบางก็เกาะกุมมือหนาแน่นเหมือนกัน ทิวทัศน์รอบๆทำให้กิ่งเหมยลืมความตื่นกลัวได้มากเลยที่เดียว "ค่ะสวย"อีธานว่าก่อนง่มลงมากดจมูกคมเข้าที่แก้มนวล ฟอดดด "ชื่นใจจัง" "คุณธามอะ อายคนอื่นบางสิค่ะ"กิ่งเหมยพูดขึ้นอย่างเขินอาย คนบ้าทำอะไรก็ไม่รู้แค่กอดอยู่ตอนนี้ก็เขินจะแย่แล้ว ยังจะมาขโมยหอมเธออีก "นายหญิงน่ารักขนาดนี้ นายเราคงไปไหนไม่รอดแน่เลยว่ะ"เฟิงอี้เอ่ยขึ้นพวกมองไปยังคู่รักที่กระเช้าด้านหน้า "ใช่ ฉันก็ว่าเหมือนนาย"เฟยอี้ บอกพร้อมมองไปที่เจ้านายและนายหญิง "หาสักคนไหมว่ะ พวกเราจะได้มีคู่เหมือนนายไง"เฟิงอี้เอ่ยขึ้น "เดี๋ยวมันก็มาเองนั้นแหละ" "เดี๋ยวก็มาพวกเราก็พากันจะเข้าเลขสามแล้วนะโว้ย ยังไม่เห็นสักคนเลย!!!" "อ่า ได้ลงสักที"กิ่งเหมยพูดกับตัวเองเบาๆ อีธานลงไปก่อนแล้วยื่นมือขึ้นมาจับมือเล็กในลงตามเขามา มันช่างเป็นภาพที่น่ารักมากในสายตาของคนรอบข้าง พวกเขาทั้งสี่คนเดินเล่นที่นี้สักพักก็พากันไปเที่ยวที่อื่นต่อ "ว้าว!!!สวยจังค่ะคุณธาม เขาเรียกที่นี่ว่าอะไรหรอกค่ะ" เท่าที่ดูที่นี่น่าจะเป็นจุดชมวิวนะเพราะสามารถมองเห็นฮ่องกงทั่วทิศทางเลยยิ่งเวลาใกล้จะมืดแบบนี้ยิ่งสวย "วิคตอเรีย พีค" "ครับเขาเรียกว่าวิคคอเรีย พีค ที่นี่เป็นจุดชมวิวที่สวยที่สุดในฮ่องกงเลยนะ"อีธานตอบคู่หมั้นออกไป "ใช่ครับนายหญิง วิคตอเรีย เป็นอ่าวที่มีชื่อเสียงระดับโลก ละลานตาด้วยตึกระฟ้า สูงตระหง่านตัดกับแนวเขาเขียวขจีอันแสนสงบ ยอดเขาวิคตอเรียแห่งนี้สวยงามทั้งช่วงกลางวันและกลางคืน ที่ให้นักท่องเที่ยวได้มาตื่นตากับความงามที่แตกต่าง สร้างความประทับใจทุกครั้งที่ได้มาสัมผัส จนต้องยกให้เป็นที่หนึ่งแห่งสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมของฮ่องกง ครับ"เฟิงอี้เล่าต่อ "พี่เฟิงอี้นี่เก่งจังเลยนะคะรู้ข้อมูลเกี่ยวกับที่นี่เยอะเลย"กิ่งเหมยเอ่ยชม "มันจะไม่รู้ได้ไงครับนายหญิง นี่!!!"อี้เฟยจับมือเฟิงอี้ข้างที่มีมือถือขึ้น พร้อมแสดงหน้าจอค้นหาข้อมูลจาก Google อีก ฮ่าๆๆ ทุกคนขำออกมากับความกระลอนและเจ้าเล่ห์ของเฟิงอี้ "เกือบจะดีอยู่แล้วเชียว ฮ่าๆๆ"เฟิงอี้พูดพร้อมหัวเราะออกมา วันนี้แหละที่กิ่งเหมยได้เห็นพวกเขาสามคนยิ้มและหัวเราะกันอย่างมีความสุข "สั่งอะไรเพิ่งอะไหมครับ"อีธานเอ่ยถามคนที่นั่งข้างๆ ส่วนที่ตรงข้ามก็มีเจ้าลูกน้องสองตัวนั่งทำหน้าระรื่นอยู่ ตอนนี้พวกเรานั่งทานข้าวที่ร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่ง "ไม่ค่ะแค่นี้ก็เยอะจนจะกินไม่หมดแล้วค่ะ"กิ่งเหมยตอบ เพราะอาหารที่ถูกนำมาจัดวางอยู่บนโต๊ะตั้งสิบกว่าอย่างแนะ แค่นี้ก็ทานไม่หมดแล้ว เรานั่งทานอาหารไปเรื่อยๆ คุณธามก็ดูแลโดยการตักนู้นตักนี้ให้ จนจะล้นจาน "พอแล้วค่ะคุณธามตักให้แต่หนูจนตัวเองไม่ได้กินแล้วนะคะ" กิ่งเหมยว่าให้ "ก็คุณธามอยากให้หนูทานเยอะๆไงครับ" "ไม่เอาแล้วค่ะ มาหนูตักให้คุณธามบางดีกว่า"กิ่งเหมยว่าพร้อมตักอาหารใส่จานให้อีธาน "ขอบคุณครับ" "หวานซะไม่เกรงใจพวกผมเลยนะครับเนี้ย"เฟิงอี้แซว "เงียบปากนายไปเลยเฟิงอี้ "อีธานเอ่ยดุแบบไม่จริงจังนัก "เอ้านี้กินซะปากจะได้ไม่ว่าง"เฟยอี้ครีบเนื้อหมูยัดใส่ปากของเฟิงอี้ทันทีที่พูดจบ แฮกๆ "จะฆ่าฉันหรือไงเนี้ย!!!"ก่อนจะเคี้ยวและกลืนลงคอ พอทานอาหารเสร็จก็พากันกลับคฤหาสน์ตระกูลหยาง . . 
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD