เจ้าหัวใจ

Ep.5[หวง]

​กิ่งเหมย

​​หลังจากวันที่คุณธามพาเธอไปเที่ยวมันก็ผ่านมาเกือบอาทิตย์นึงแล้ว ช่วงนี้คุณธามจะกลับบ้านดึกเกือบทุกวันเพราะงานมีปัญหาและวันนี้ก็คงเป็นอีกวัน กิ่งเหมยมักจะนั่งรอคุณธามกลับบ้านแต่ก็โดนดุทุกครั้งเพราะคุณธามไม่อยากให้เธอต้องนอนดึกๆเพื่อรอเขา

ไลน์!!!

>>>เด็กนิติศาสตร์<<<

T'T : ทำไรกันอยู่สาวๆ

BB : อ่านหนังสือคร๊าบบบบบ

T'T : พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันป่ะ ตั้งแต่ย้ายมาเรียนที่นี่ยังไม่ได้ไปไหนเลย

K_ : เอาดิ พรุ่งนี้ไม่มีเรียน

BB : ตามนั้นๆ เจอกันที่ไหน กี่โมง?

K_ : ที่ร้านประจำของเรา 9 โมง เคป่ะ

T'T : เคคร๊าบบบบบ

BB : OK

ลืมบอกไปเลยว่าตูมตามกับบีบีย้ายมาเรียนที่นี่ได้เกือบเดือนแล้ว หลังจากที่เธอย้ายมาที่นี่ได้แค่อาทิตย์เดียวพวกนี่ก็ย้ายตามมาทันทีเลยเป็นไงมีความเพื่อน รักไปไหนไปด้วยกันจริงๆพวกเราสามคน

รีบนอนดีกว่าเดี๋ยวคุณธามกลับมาแล้วเจอเธอยังไม่นอนเดี๋ยวโดนดุอีก

​เช้าวันต่อมา

กิ่งเหมยตื่นขึ้นมาตอนประมาณ7โมงแต่ข้างกายกลับไม่มีร่างที่คุ้นเคยของคุณธามนอนอยู่ข้างๆเธอเลยรีบอาบนํ้าแต่งตัวแล้วเดินลงมาด้านล่างแล้วก็เจอกับเขาที่กำลังหนังอ่านหนังสือพิมพ์อยู่

"​คุณธามค่ะ"เธอร้องเรียกเขา

"ว่าไงครับ ทำไมตื่นเช้าจังวันนี้หนูเหมยไม่มีเรียนนิ"ว่าขึ้นพร้อมกับวางหนังสือพิมพ์ในมือลงที่โต๊ะแล้วอ้าแขนรับคนตัวเล็กให้ไปนั่งบนตักเพราะมันเป็นที่นั่งประจำที่คุณธามให้เธอนั่งเวลาเขาอยู่ที่บ้าน คัดค้านก็ไม่ได้ เลยต้องทำตามอย่างเสียไม่ได้

"คือวันนี้หนูมีนัดกับตามและก็บีบีว่าจะไปเที่ยวกัน เพราะตั้งแต่สองคนนั้นย้ายมาเรียนที่นี่ยังไม่ได้ไปไหนเลย คุณธามให้หนูไปนะ"พูดเสียงอ้อนๆ

"แล้วจะไปไหนกัน วันนี้คุณธามว่างเดี๋ยวพาไป"เขารีบอาสา

"ไม่เป็นไรค่ะพวกหนูไปเองดีกว่า เกรงใจคุณธาม เมื่อคืนคุณธามกลับมาตอนไหนหนูยังไม่รู้เลย แต่มันคงดึกมากแน่ๆเลย หนูว่าคุณธามพักผ่อนดีกว่านะคะ หนูเป็นห่วง"

มันก็จริงอย่างที่ตัวเล็กว่าเมื่อคืนกว่าจะเคลียร์งานเสร็จก็ปาไปเกือบตี2แต่ไม่ว่าเขาจะนอนดึกแค่ไหนเขาก็ตื่นเวลาเดิมเหมือนอย่างปกติเช่นเคยมันกลายเป็นความเคยชินของเขาไปแล้ว

"ก็ได้ คุณธามตามใจหนูแต่คุณธามจะให้อี้เฟยขับรถให้ หนูก็โทรไปบอกเพื่อนหนูด้วยแล้วกัน"

"เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะ"จะปฏิเสธก็ปฏิเสธไม่ได้อยู่ดี

..............................

"ทีี่นี่สวยจังเลยเหมย"บีบีพูดพร้อมกับมองไปรอบๆ

สำนักนางชี ชีหลิน​(วัดนางชี) เป็นไงล่ะเข้าวัดก่อนเป็นอันดับแรก ชีวิตจะได้ดี้ดี บีบียิ้มแป้นออกมาอย่างมีความสุขที่ได้มาเที่ยวและยังได้มากับคนที่แอบชอบ บีบีดูไม่ยากนักหรอเธอมักจะปิดไม่มิดเวลารักหรือชอบใคร พวกเรามักจะรู้หมด พี่อี้เฟยก็เป็นคนที่มันชอบแต่อาจจะมากกว่าคนอื่นที่มันเคยเล่าให้ฟัง

"มาถ่ายรูปกันดีกว่า"ตูมตามเอ่ยเรียกสาวๆมาถ่ายรูป สมาร์ทโฟนเครื่องหรูถูกยื่นไปให้มือขวาสุดหล่ออย่างอี้เฟย หนึ่งหนุ่มสองสาวต่างพากันโพรส์ท่าต่างๆให้มือกล้องสมัครเล่นถ่ายจนพอใจแล้วค่อยพากันเข้าไปไหว้พระขอพร แล้วไปที่อื่นต่อจนคํ่าถึงพากันกลับ

Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

"ค่ะคุณธาม"เธอกรอกเสียงอย่างเหนื่อยล้าลงไป วันนี้ไม่รู้ว่าคุณธามโทรหาเธอกี่ครั้งแล้วก็ไม่รู้เพราะเขาโทรมาเกือบทุกชั่วโมงเพื่อเช็คว่าเธอไปไหนทำอะไรบ้างทานอะไรหรือยัง

'กลับกันหรือยัง มันเย็นมากแล้วนะ'ปลายสายเอ่ยอย่างตำหนิ เที่ยวจนลืมเวลา

"ถึงหน้าบ้านแล้วค่ะ ถ้างั้นหนูวางนะ"ไม่รอให้อีกคนตอบกิ่งเหมยก็กดตัดสายทันที

ร่างสูงสง่าของอีธานมายืนรอคนกิ่งเหมยอยู่ที่ประตูด้านใน ก่อนคนตัวเล็กที่เขารอจะเดินเข้ามาให้บ้านด้วยท่าทางเหนื่อยล้า คงจะเหนื่อยน่าดูไปเที่ยวกันถึงไหนเนี่ยทำไมสภาพถึงเป็นแบบนี้

เท้าเล็กหยุดเดินแล้วยืนอยู่นิ่งๆจ้องไปที่อีธานก่อนแขนเรียวทั้งสองข้างจะกลางออกกว้างเพื่อบอกเป็นนัยๆกับเขาว่า 'อุ้มหนูหน่อย' เมื่อเห็นเช่นนั้นอีธานเองก็ไม่รอช้าเขารีบเดินเข้าไปช้อนอุ้มยัยตัวเล็กขึ้นมาในท่าเจ้าสาวและจูบลงที่หน้าผากนูนเบาๆ ใบหน้ามนซบลงที่ซอกคอหนาทันทีพร้อมกับปิดตาลงส่วนมือเรียวเกาะไว้ที่ไหร่ของคนตัวสูงอย่างกลัวตก

ขายาวรีบเดินขึ้นมาบนห้องนอน แล้วค่อยๆวางคนตัวเล็กลงที่เตียงช้าๆ ก่อนจะเดินเข้าไปหยิบเอาผ้าชุบนํ้ามาเช็ดตัวแล้วเปลี่ยนชุดนอนให้คนตัวเล็ก เพราะถ้าได้นอนแล้วคนตัวเล็กไม่ยอมลุกขึ้นมาอาบนํ้าหรอกนะ พอเช็ดตัวแล้วเปลี่ยนชุดให้เธอเรียบร้อยอีธานก็ลงไปตรวจงานที่ห้องทำงานต่อ ก่อนจะกลับขึ้นมาบนห้องอีกทีตอน22.00น. พร้อมกับแก้วนมอุ่นๆไว้ให้เด็กน้อยขี้อ้อนดื่ม เดี๋ยวตื่นขึ้นมาจะงอแง

ร่างกำยำเดินออกมาจากห้องนํ้าด้วยสภาพที่มีแค่ผ้าขุนหนูพันไว้แค่ช่วงล่าง แล้วเดินเข้ามาสอดกายลงใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ เขายังไม่ได้นอน อีธานนั่งพิงหลังเข้าที่หัวเตียงแล้วหยิบเอกสารงานประชุมพรุ่งนี้มาอ่าน

"อื้มมม~"นัยตาคมหลี่ไปมองคนตัวเล็กที่เริ่มรู้สึกตัวอย่างยิ้มๆ ไม่หน้าเชื่อว่าเขาจะทั้งรักทั้งหวงผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้จนไม่อยากให้เธอได้ห่างกาย แต่มันก็คงเป็นไปไม่ได้ที่หนูเหมยจะตัวติดกับเขาได้ตลอดเวลา เพราะเธอก็ต้องมีเวลาส่วนตัวของตัวเองบ้าง ถ้าจะบังคับก็อึดอัดกันไปเปล่าๆ

"หิวไหม คุณธามอุ่นนมขึ้นมาให้หนูด้วยลุกขึ้นมาดื่มก่อนเร็ว"อีธานวางรายงานการประชุมลงแล้วมาเข้าไปประคองร่างบางของกิ่งเหมยให้ลุกขึ้น

กิ่งเหมยรับแก้วนมมาดื่มจนหมดทั้งที่ดวงตาเปิดขึ้นเล็กน้อย พอดื่มนมหมดแก้วเธอก็ยื่นแก้วเปล่าคืนกับอีธานก่อนจะล้มตัวลงไปนอนเหมือนเดิม คงจะเหนื่อยมากสินะ อีธานรับแก้วนมมาแล้วเอาวางไว้ที่โต๊ะหัวเตียง อีธานกดปิดโคมไฟที่หัวเตียงก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงแล้วไม่ลืมดึงร่างเล็กเข้ามานอนในอ้อมแขนเหมือนอย่างเคย แล้วเขาก็เข้านิทราตามเธอไป

​วันต่อมา

"เลิกเรียนสักที พวกเราไปหาอะไรทานกันป่ะ หิว"ตูมตามเอ่ยพร่างเอามือลูบท้องตัวเอง

"เอาสิ วันนี้เลิกเร็วไปหาอะไรกินก่อนก็ได้"บีบีว่าขึ้นอีกคน

"โอเค ป่ะ ร้านเดิมนะ"กิ่งเหมยพูดแล้วเดินนำไปที่ร้านที่พวกเธอไปทานกันเป็นประจำเพราะมันอยู่ใกล้กับมหาลัยแล้วอาหารก็อร่อยด้วยเพราะมีอาหารไทย

ปึก!!

"โอ้ยย!!"

"ขอโทษครับ เป็นอะไรหรือเปล่า?"ชายหนุ่มที่เดินชนกิ่งเหมย เขาเอ่ยถามเธอเป็นภาษาอังกฤษ ใช่สิพวกเราหน้าตาไม่เหมือนคนฮ่องกงเลยสักนิด

"เหมยเป็นอะไรไหม?"ตูมตามเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

"เหมยไม่เป็นไร .....เอ่อฉันไม่เป็นไรค่ะ"บอกกับเพื่อนชายแล้วค่อยหันไปบอกเขาเป็นภาษาอังกฤษเช่นกัน

"ครับ ต้องขอโทษอีกครั้งนะครับ ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ"ขอโทษแล้วรีบเดินจากไปทันที ส่งสัยมีธุระด่วน

"ไปกันเถอะ"บีบีเอ่ยเมื่อทุกอย่างโอเคแล้ว

​ร้านR

"​เหมือนเดิมค่ะ"บอกแค่นี้พี่เขาก็รู้แล้วไม่ต้องสั่งให้มากความ เพราะเราสามคนสั่งแบบนี้ทุกครั้งแต่ก็ไม่เคยเบื่อ

Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

เสียงสมาร์ทโฟนเครื่องสวยของกิ่งเหมยดังขึ้น ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใคร...

"ค่ะคุณธาม"

'เลิกเรียนแล้วทำไมไม่โทรบอก'ปลายสายเอ่ยถามด้วยนํ้าเสียงไม่ค่อยจะพอใจแต่ว่ารู้ได้ไงว่าเธอเลิกเรียนแล้วกิ่งเหมยคิด

"หนูขอโทษค่ะ ว่าแต่ว่าคุณธามรู้ได้ไงค่ะว่าหนูเลิกเรียนแล้ว"ถามอย่างส่งสัย

'คุณธามรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับหนู หนูเหมย'เพราะเขาให้ลูกน้องของเขาตามดูเธอตลอด เพื่อความปลอดภัย เขาเลยรู้ทุกอย่างไม่ว่าเธอจะไปไหนหรือไปกับใครเพราะคนของเขาจะโทรมารายงานตลอด

"ค่ะ ถ้างั้นหนูขอทานข้าวก่อนนะคะถ้าคุณธามจะมารับอีกครั้งชั่วโมงเจอกัน"

'ตอนนี้คุณธามอยู่หน้าร้านแล้ว ให้เวลา5นาทีรีบออกมา'

"คะ หน้าร้าน เอ่อ...ค่ะๆ"มาเร็วยิ่งกว่า4Gซะอีก จะไม่ไปก็คงไม่ได้

"มีไร?"บีบีเอ่ยถามเมื่อกิ่งเหมยเก็บมือถือลงในกระเป๋า

"คือฉันต้องกลับแล้วอะ แกสองคนก็ทานไปแล้วกันน่ะ อะวันนี้ฉันเลี้ยง"ก่อนเอาธนบัตรให้เพื่อนแล้วรีบเดินออกไป

"​ช้าไป2นาที"