เจ้าหัวใจ

Ep.2[งานหมั้น]

Ep.2 งานหมั้น

เช้าวันใหม่

"งื้อ~"ร่างเล็กปล่อยเสียงครางในลำคอออกมาเบาๆเมื่อรู้สึกเหมือนมีอะไรหนักๆมาทับอยู่บริเวณหน้าท้องแบนราบของตัวเอง พร้อมขยับเปลือกตาถี่ๆเพื่อปรับรับแสงของเช้าวันใหม่ก่อนจะตกใจกับสิ่งตรงหน้าเมื่อลืมตาขึ้นมา

"คุณธาม"กิ่งเหมยครางเรียกชื่อคนที่นอนกอดเธอเบาๆ ว่าแต่คุณธามเข้ามาตั้งแต่เมื่อไรนะ ทำไมเธอถึงไม่รู้ตัวแล้วทำไมคุณธามถึงเข้ามานอนกอดเธอ

"ตื่นแล้วหรอ"อีธานที่ตื่นขึ้นมาเห็นคนในอ้อมกอดตื่นแล้วและทำท่าขุ่นคิดอะไรบางอย่างคงหนีไม่พ้นเรื่องที่เขาแอบเข้ามาให้ห้องเธอนี่แหละ

"ถามทำไมไม่ตอบ"อีธานดุเบาๆเมื่อคนตรงหน้าเอาแต่มองเขาแล้วเงียบ

"ขอโทษค่ะ"ขอโทษอีกแล้ว นี่เธอพูดคำอื่นไม่เป็นเลยหรือยังไงเนี่ย

"หนูพึ่งตื่นค่ะ"

ใบหน้านวลเงยขึ้นไปตอบคนตัวใหญ่ ก่อนจะค่อยๆขยับตัวออกจากอ้อมกอดคุณธาม แต่เหมือนเขาจะรู้ทันเลยดึงเธอเข้าไปกอดไว้แน่นกว่าเดิมอีกเลยทำให้กิ่งเหมยขยับตัวออกจากเขาไม่ได้และกิ่งเหมยก็ไม่คิดที่จะต่อต้านเพราะกลัวอีกคนโกรธ

"อืม แล้วนี่กี่โมงแล้วเนี่ย"เขาถามออกไปพร้อมมองหานาฬิกา

"6 โมงเช้าค่ะ"กิ่งเหมยหันหน้าไปมองดูนาฬิกาที่ตั้งอยู่ตรงหัวเตียงแล้วบอกกับอีธาน ส่วนอีธานก็พยักหน้ารับรู้

"คุณธามปล่อยหนูก่อนได้ไหมค่ะหนูหายใจไม่ออก"อะไรจะกอดแน่นขนาดนั้น กอดยิ่งกว่าโดนงูรัดเสียอีก หญิงสาวคิด

"อืม ทำไมเราตื่นเช้าจัง"อีธานคลายอ้อมแขนของตัวเองออกช้าๆแต่ก็ยังกอดร่างบางไว้เหมือนเดิมแค่กอดไว้หลวมๆเท่านั้นเอง

"คุณธามขอนอนต่ออีกสักหน่อยก็แล้วกัน"ว่าแล้วอีธานก็ค่อยเปิดเปลือกตาลงโดยไม่สนใจกิ่งเหมยที่ทำหน้างงอยู่เต็มไปด้วยคำถาม

"เดี๋ยวสิค่ะคุณธาม"หนูยังไม่ได้ถามเลยนะมาคุณเข้ามาในห้องหนูได้ยังไงนะจะมาชิ่งหลับก่อนแบบนี้ได้ยังไง

"คุณธาม ถ้างั้นก็ปล่อยหนูสิค่ะหนูจะลุกแล้ว"กิ่งเหมยบอกพร้อมพยายามแกะท่อนแขนแกร่งของอีกคนออกจากเอวของเธอแต่ก็ไม่เป็นผล

"นอนเป็นเพื่อนคุณธามหน่อย"อีธานพูดทั้งๆที่ยังหลับตา แล้วกระชับร่างเล็กเข้ามาใกล้อีก

"ก็ได้ค่ะ"ขัดใจไปก็เท่านั้นแหละ ยังไงเราสองคนก็ต้องหมั้นแล้วก็แต่งงานกันอยู่ดี ซ้อมไว้จะได้ชิน จากนั้นกิ่งเหมยก็เผลอหลับตามเขาไปอีกรอบ

พิธีหมั้น ระหว่าง นายอีธาน หยาง และ นางสาว กิ่งเหมย ชัยดำรง

อีธานที่อยู่ในชุดไทยสีทอง เสื้อทรงกระบอกแขนยาว นุ่งโจงกระเบน พร้อมมีผ้าแพรคาดเบี่ยงไว้ที่ไหร่อีก ใบหน้าถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางๆ หล่อ ดูดี ไม่ว่าจะอยู่ในชุดอะไรเขาก็ดูดีไปซะหมด

ส่วนกิ่งเหมยก็อยู่ในชุดไทยสีทองเหมือนกัน เกาะอกสีทองที่มีผ้าสะใบพาดพับขึ้นไปไว้ทางด้านหลังทั้งสองข้าง ผมถูกมัดรวบตึงไปไว้ที่ด้านหลังอย่างสวยงาม ใบหน้าสวยถูกแต่งแต้มสีจากเครื่องสำอ่างบางๆ ใบหน้าสวยหวานอย่างไม่มีที่ติ

"อ้าว ได้เวลาสวมแหวนแล้วลูก ตาธามสวมแหวนให้น้องเลยลูก"คุณหญิงไพลินเอ่ยบอกหลานชายเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม

อีธาน หยิบแหวนเพชรเม็ดงามออกมาจากกล่องกำมะหยีสีแดงแล้วนำไปสวมเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของหญิวสาวที่ตนรัก ส่วนกิ่งเหมยพออีธานสวมแหวนให้กับตัวเองเสร็จก็ก้มลงกราบเข้าที่หน้าตักแกร่งโดยมีมือของอีธานรองรับไหว้อยู่ ก่อนผละตัวขึ้นมาแล้วหยิบแหวนอีกวงขึ้นมาสวมใส่ให้กับอีธาน

พิธีการหมั้นหมายก็ดำเนินไปเรื่อยๆจนเสร็จพิธี

"ย่าขอให้หลายสองคนมีความสุขมากๆนะลูก"คุณหญิงไพลินอวยพรที่กับหลานชายแล้วหลานสาว

"ครับ/ค่ะ" ทั้งคู่ยิ้มรับ

"ถ้างั้นย่าไปก่อนดีกว่านะเราสองคนจะได้ไปพักผ่อน"ว่าจบก็เดินออกจากห้องไป ปล่อยให้อีธานกับกิ่งเหมยอยู่ตามลำพัง

"คุณธามคะ ทำไมต้องให้หนูมานอนที่ห้องคุณธามด้วยค่ะ"กิ่งเหมยถามออกไปอย่างไม่เข้าใจเมื่ออยู่ด้วยกันสองต่อสอง เพราะแค่หมั้นกันไว้แล้วทำไมต้องให้เธอมานอนห้องเดียวกันกับเขาด้วยยังไม่แต่งงานกันเสียหน่อย

"เรายังไม่ได้แต่งงานกันเลยนะคะ จะมานอนอยู่ห้องเดียวกันได้ยังไงค่ะ"

"สำหรับคุณธามหมั้นแล้ว หนูก็ต้องย้ายมาอยู่ที่ห้องนี้กับคุณธาม"

จะบ้าหรือไงกันแค่หมั้นนะ ยังไม่ได้แต่ง แต่ก็ทำได้เพียงตะโกนร้องในใจเพราะถ้าพูดออกมามีหวังโดนคนเจ้าเผด็จการดุแน่ๆ

"ตามนี้แหละ ไปอาบนํ้าได้แล้ว จะได้นอนกันสักที" อีธานบอกตัดบทสนทนา

"ค่ะ" ไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ มีแต่ทำตามคำสั่งของคู่หมั้นหมาดๆอย่างเลี่ยงไม่ได้