ลงทัณฑ์รักซาตานเถื่อน

นางบำเรอเต็มตัว...8/3

เสียงอ้อนวอนแผ่วเบาแต่มันช่างยั่วอารมณ์ของเขานัก แววตาหวานซึ้งของเธอจ้องมองแววตาคมกริบเหมือนกับจะเชื้อเชิญให้เข้ามา ตอนนี้ทั้งเขาและเธอต้องการกันเหลือเกินจนแทบจะมอดไหม้ ปลายนิ้วของเขาเขี่ยสายเสื้อนอนของเธอออกช้า ๆ ทีละข้าง หากหัวใจของคนที่เขี่ยนั้นก็เต้นระรัวไม่แพ้กัน ไม่ช้าชุดนอนบางเบาก็หล่นลงไปกองที่พื้นอย่างง่ายดาย ไม่มีอะไรมาปกปิดร่างกายเธอจากสายตาเขาทั้งนั้น เธอจะนอนแล้วจึงใส่เพียงแค่ชุดนอนบางเบาแค่ตัวเดียวเท่านั้น หน้าอกเต่งตึงกลมสวยปรากฏต่อสายตาเขาพร้อมกันทั้งสองเต้า ยอดทรวงของเธอตั้งชูชันเชื้อเชิญให้เขาสัมผัสมันอีกครั้ง หัวใจของเขาเองก็เต้นระรัวแทบไม่เป็นจังหวะกว่าทุกครั้งเพราะอะไรกันนะ..

เสียงครางของเธอดังขึ้นเมื่อเขาก้มลงไปดูดกลืนทับทิมเม็ดงามข้างขวาก่อนและใช้มืออีกข้างลูบไล้บดคลึงทรวงอกงามไว้อีกข้าง หญิงสาวสั่นสะท้านยืนแทบไม่ไหวทรมานไปทั้งตัว จนเขาค่อย ๆ ดันเธอให้ถอยหลังไปที่เตียง ชายหนุ่มผลักหญิงสาวลงไปที่เตียงไม่แรงเท่าไรนัก และเขาก็จัดการกับเสื้อผ้าที่ติดตัวเขามาออกจากร่างกายจนหมดสิ้น ไม่มีเสื้อผ้าอาภรณ์แม้แต่ชิ้นเดียวที่มาปิดกั้นระหว่างเขาและเธอ ตอนนี้มีแค่เนื้อแท้ของทั้งสองคนเท่านั้นที่แนบชิดเสียดสีกันบนเตียงนุ่ม เขาลากจูบลงมาเรื่อย ๆ จากปากหวานลงมาที่หน้าทองแบนราบ และลากจูบวนไปตามสะดือสวย

“ได้โปรด ชะ…ช่วย อื้อ”

เสียงครวญครางดังออกมาเป็นระยะเพราะความรัญจวน กลิ่นกายหอมละมุนจากตัวเธอยิ่งเพิ่มความกระหาย ปลุกเร้าความตื่นตัวให้เขาเป็นอย่างดี ร่างงามบิดส่ายไปมาเมื่อเขาลากจูบมาถึงแก่นกลางความเป็นหญิง เขาใช้ลิ้นตวัดเลียหยาดน้ำหวานที่ไหลรินออกจากตัวเธออย่างไม่ขาดสายดูดกลืนกินราวกับมันเป็นน้ำวิเศษ ไฟปรารถนาลุกโชนขึ้นอย่างไม่มีทางที่จะมอดดับลงง่าย ๆ

“ฉันทนไม่ไหวแล้ว”

ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าสวยที่หลับตาพริ้มกับไฟเสน่หาที่เขากำลังมอบให้ มือหนาจับแยกสองขาเรียวของเธอออกจากกัน กดความเป็นชายที่แข็งแกร่งลงไปในตัวเธออย่างทนไม่ไหวอีกต่อไป

“รษา...”

เสียงคำรามแหบพร่า เมื่อความเป็นชายเข้าไปในตัวเธออย่างลึกสุด เขาขยับตัวตามจังหวะที่ต้องการ ครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่นานเสียงกรีดร้องจากคนใต้ร่างก็แผดดัง

“ได้โปรด!!!”

“รษา ฉันทนไม่ไหว”

เสียงแหบพร่าที่เร่งและรุนแรงขึ้นในจังหวะสุดท้าย หนักหน่วงและรุนแรง ก่อนที่เขาจะปล่อยน้ำในตัวของเขาเข้าสู่ตัวเธอทุกหยาดหยดหลายครั้งกว่าเขาจะพอใจและปล่อยให้เธอได้พัก โดยมีเขานอนอยู่ไม่ห่างในห้องนั้น…ห้องคนใช้ ห้องที่เขาให้เธอมาพัก

หญิงสาวลุกขึ้นมากลางดึกเห็นคนที่นอนอยู่ข้างกายยังหลับสนิท‘ใช่ เธอคิดอย่างนั้น เขากำลังหลับสนิท’ จึงค่อย ๆ ลุกลงจากเตียงหยิบชุดนอนที่เขาเป็นคนถอดออกให้เธอกลับขึ้นมาใส่ แล้วเดินอ้อมไปยังลิ้นชักที่อยู่โต๊ะเครื่องแป้งอย่างระวังที่สุดด้วยกลัวว่าอีกฝ่ายจะตื่นขึ้นมาและเห็นว่าเธอกำลังทำอะไร หญิงสาวค่อย ๆ เปิดลิ้นชักหยิบแผงยาออกมามอง ที่หน้าแผงมีวิธีการกินและสัญลักษณ์ลูกศรชี้ ยังไม่ทันที่เม็ดยานั้นจะถูกแกะออก เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมาจนร่างบางสะดุ้ง

“เธอกำลังทำอะไร”

หญิงสาวหันไปมองอย่างตกใจ เขาตื่นมาตอนไหนกัน มือบางกำแผงยาไว้แน่นซุกซ่อนมันไว้ข้างหลัง

“ฉันถามว่าเธอกำลังทำอะไร”

ร่างสูงก้าวดุ่ม ๆ เข้ามาใกล้ ดึงมือที่เขาเห็นว่าเธอซุกซ่อนบางสิ่งบางอย่างไว้ออกมาดู

“โอ๊ย!..” เสียงร้องจากการที่โดนกระชากแขน

มือหนาแย่งมันออกมาจากมือเธอ ดูมันเต็มสองตา เขารู้ว่ามันคืออะไร ใช้สำหรับอะไร แต่พอเห็นสิ่งที่เธอกำลังจะทำแล้วทำไมในใจเขารู้สึกแปลก ๆ ใช่ เขาไม่เคยป้องกันตัวเองกับเธอเลยแม้แต่ครั้งเดียวแล้วก็ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขามีอะไรกับเธอ ซึ่งต่างจากผู้หญิงหลายคนที่ก่อนเขาจะขึ้นเตียงด้วยชายหนุ่มต้องป้องกันตัวเองอย่างดีที่สุดทุกครั้ง และให้อีกฝ่ายป้องกันด้วยเสมอเพื่อความปลอดภัยที่สุด แต่สำหรับเธอนั้นเขาไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย ดวงตาคมกริบจ้องเขม็งไปยังใบหน้าสวย

“ฉลาดนี่ รู้จักป้องกันโดยที่ฉันไม่ต้องบอกให้เสียเวลา รู้งานดีคงจะเคยทำบ่อยสิท่า” น้ำเสียงนี้ช่างเย้ยหยัน

“เอาของฉันคืนมานะ”

ใบหน้ามนตีขึงพยายามไขว่คว้าเอาของที่เขาแย่งไปคืนมา แต่ก็ไร้ผล

“อยากกินมันมากงั้นเหรอ ได้! งั้นก็กินเลย”

พลันแผงยานั้นถูกปล่อยลงที่พื้น เท้าใหญ่บดขยี้จนเม็ดยาพวกนั้นแตกละเอียด หญิงสาวเบิกตากว้างไม่คิดเลยว่าเขาจะทำแบบนี้ได้

“หยุดนะ ฉันบอกให้หยุด”

เธอห้ามและพยายามดันเขาออกจากตรงนั้นก่อนที่สิ่งที่เธอต้องการจะแหลกละเอียดคาเท้าของเขาจนหมด แต่เขาเองก็ไม่ได้หยุดการกระทำซ้ำยังผลักเธอให้ล้มลงกับพื้น หญิงสาวได้แต่มองสิ่งที่เขาทำโดยไม่มีทางหยุดเขาได้เลย

“นี่คุณทำแบบนี้ทำไม”

เธอเงยหน้าขึ้นถามเขา น้ำตานองเต็มสองแก้ม เขาทำลายสิ่งที่ป้องกันการเกิดพันธะระหว่างเขากับเธอ เขาควรจะดีใจมากกว่ามาทำเช่นนี้ ทำไม ทำไมเขาถึงได้ใจร้ายแบบนี้

“เอาสิ อยากกินก็กินเลย”

ชายหนุ่มบอกเมื่อเม็ดยาทุกเม็ดถูกเท้าเขาบดจนละเอียดเป็นผงไม่สามารถที่จะกินได้แล้ว รษาได้แต่สะอื้นมองสิ่งที่เขากระทำ

“ถ้าฉันไม่ได้สั่ง เธอห้ามทำอะไรทั้งนั้น”

เขาสั่งเธอด้วยน้ำเสียงดุดัน สายตาจ้องมองราวกับจะกินเลือดกินเนื้อเธอให้ได้ ก่อนเดินออกไปจากห้องปล่อยให้เธอนั่งร้องไห้คนเดียว นี่เขาโกรธเธอเหรอที่เธอจะป้องกันตัวเองจากเขา...

ภายในใจของเขานั้นคิดขึ้นอีกว่า เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ทำแบบนี้ โดยที่เขาไม่ต้องบอกเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นที่พยายามนักหนาอยากจะจับเขาให้อยู่หมัด โดยการจะมีลูกกับเขาให้ได้แม้โอกาสจะมีเพียงแค่ครั้งเดียวก็ตาม ก็เขาทั้งหล่อและรวยขนาดนี้ใครล่ะจะไม่อยากได้ แต่กับเธอคนนี้ทำไมเธอวิเศษนักเหรอ เธอคิดว่าเขาต้องการเธอขนาดนั้นเลยเหรอ ก็แค่ผู้หญิงที่ซื้อมา เธอกล้าดียังไงมารังเกียจน้ำเชื้อพันธุ์ชั้นดีของเขา..