Sofie POV
Sa pagmulat ng aking mga mata ay puting kisame ang una kong nasilayan.
Napansin ko rin ang dextrose na nakakabit sa aking kaliwang kamay habang balot naman ng benda ang kanan kong kamay.
Inilibot ko ang aking paningin ngunit walang ibang tao sa kwartong kinaroroonan ko.
Nang maalala ko ang mga nangyari ay hindi ko maiwasang umiyak.
“Bakit buhay pa ako dapat pinabayaan na lang nila akong mamatay di sin sana’y hindi ko na nararamdaman ang sakit na ito sa aking dibdib.”
Narinig ko ang pagbukas ng pinto, kasunod noon ay ang mga hakbang papalapit sa akin, kaya itinaas ko ang aking ulo upang makita kung sino ang pumasok.
Ang nag-aalalang mukha ni Alexander ang bumungad sa akin.
“Honey, are you ok now? How’s your feeling? May masakit ba sayo?” Ang magkasunod na tanong nito sa ak
