5
1560 Words
“พี่ก็ไม่มีเงินเหมือนกัน ลุงกับป้าอาการหนักมากเลยเหรอ เอาเป็นว่าพี่จะพยายามหาเงินให้ได้นะ แกก็อย่ากังวลไปเลย” อัฐพูดอย่างลำบากใจ
“มีอะไรเหรอจ๊ะพี่อัฐ”
“ไอ้กล้าน่ะสิครับ ลูกของลุงสมหมายกับป้าพุดซ้อน โทร. มาขอเงินพี่ บอกว่าพ่อป่วยหนัก พี่เองก็ไม่มีเงินเยอะขนาดนั้นเหมือนกัน แต่ก็รับปากว่าจะหาให้น่ะครับ”
“เรื่องแค่นี้เอง นายกล้าลูกพี่ลูกน้องของพี่อัฐใช่ไหมจ๊ะ เดี๋ยวเข็มจัดการให้ จะเอาเท่าไหร่ล่ะจ๊ะ”
“พี่เกรงใจคุณเข็ม ครั้งก่อนก็ช่วยไถที่นาให้ครอบครัวไอ้กล้ามันแล้ว นี่พอป่วยยังจะมารบกวนกันอีก พี่คิดว่าจะไปขอกู้เงินให้มันเองดีกว่า พี่เป็นผู้ชาย จะเกาะชายกระโปรงผู้หญิงกินได้อย่างไรกันจ้ะ”
“ใครมันกล้าว่าพี่กันจ๊ะ ว่าพี่เกาะชายกระโปรงผู้หญิงกิน เข็มจะไปตบปากมันซะ”
“คนในบ้านก็ยังแอบนินทาพี่ พี่ก็ไม่อยากเป็นภาระให้คุณเข็มแบบนี้เลยจริง ๆ พี่เกรงใจและละอายใจครับ”
“ใครพูดกันจ๊ะ บอกมาเข็มมาเถอะค่ะ เข็มจะไปตบมันให้คว่ำเลย หน็อย... มันคงอิจฉาพี่ที่เข็มรักและดูแลพี่ดีขนาดนี้”
“อย่าเลยจ้ะ พี่ไม่อยากมีปัญหากับใคร เราอยู่ให้คนรักดีกว่าอยู่ให้คนเกลียดนะครับ”
“พี่จะเอาเท่าไหร่บอกมาเถอะจ้ะ แล้วก็ไม่ต้องไปสนใจพวกปากหอยปากปูด้วย พี่เป็นสามีของเข็มนะ สามีเดือดร้อนภรรยาอย่างเข็มก็ต้องช่วยเหลือสิจ๊ะ”
“แสนนึงเลยนะเข็ม”
“เงินแค่นี้เอง โธ่... พี่กล้าก็รู้ว่าเข็มมีเงินหลายร้อยล้าน มรดกที่คุณพ่อกับคุณแม่ทิ้งเอาไว้ให้ แล้วที่พี่กระบี่ทำให้งอกเงยอีกก็มากโข” ประโยคนั้นทำให้อัฐเกลียดกระบี่ยิ่งนัก
กระบี่ทำให้งอกเงย เหมือนประโยคที่เสียดแทงจิตใจของเขาว่ากระบี่เก่งกว่าเขา แต่ที่เขาแย่งเข็มอัปสรมาจากกระบี่ได้ก็เพราะการเอาอกเอาใจ และเรื่องเซ็กซ์ที่ทำให้เข็มอัปสรชอบใจ ในขณะที่กระบี่ทำแต่งานไม่สนใจภรรยาสาวของตัวเอง เขาเหยียดยิ้มสะใจยิ่งนัก ที่กำจัดกระบี่ออกไปจากชีวิตได้สำเร็จ
“นี่จ้ะพี่ พี่ไม่ต้องเกรงใจเข็มหรอกนะ แล้วก็ไม่ต้องคืนด้วย ช่วยคนเป็นกุศล ถือว่าเข็มช่วยต่อชีวิตญาติของพี่อัฐเอาไว้ เผื่อผลบุญในครั้งนี้ของเราสองคน จะส่งผลให้ลูกของเราคลอดออกมาอย่างปลอดภัย สุขภาพร่างกายแข็งแรงแล้วก็เป็นเด็กเฉลียวฉลาดด้วยจ้ะ”
“ลูกของเราจะต้องฉลาดอยู่แล้วครับคุณเข็ม” อัฐดึงร่างของเข็มอัปสรมากอด ก่อนจะนวดให้อีกฝ่ายจนหลับไป
อัฐรีบออกมาโทรศัพท์หาเสี่ยเจ้าของบ่อนด้านนอกอย่างร้อนใจ ป่านนี้ไอ้เสี่ยบ้านั่นมิส่งคนมาทวงหนี้เขาถึงบ้านแล้วเรอะ
“เมื่อกี้มึงพูดบ้าอะไรวะ” เสี่ยสมยศตวาดลั่นเมื่ออัฐโทร. เข้ามาหา
“ขอโทษทีเสี่ย เมื่อกี้ผมไม่สะดวก หนี้สินของเสี่ยผมจะเอาไปใช้ให้เย็นนี้แหละ”
“พูดกันง่าย ๆ แบบนี้ค่อยคุยกันได้ยาว ๆ หน่อย” เสี่ยสมยศหัวเราะมาตามสาย อัฐถึงกับถอนใจอย่างหนักหน่วง คิดว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับการพนันอีกแล้ว ใช้หนี้หมดกันคราวนี้เขาจะเลิกเด็ดขาด เขามีลูกเมียที่ดีพร้อม จะไปยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขทำไมอีก
อัฐคิดเช่นนั้นจริง ๆ แต่พอใช้หนี้จนหมดแล้ว เสี่ยสมยศก็พูดจาชักชวนให้ลองเล่นดูอีกสักตาสองตา คราแรกก็เล่นได้ เลยฮึกเหิมคิดว่าหากได้เงินหลักแสนคืนมา จะเอาไปคืนเข็มอัปสรให้หมด หล่อนจะได้ภูมิใจในตัวเขาบ้าง ไม่ใช่เอาแต่เยินยออดีตสามีอย่างกระบี่ว่าทำงานเก่งอย่างโน้นอย่างนี่
แรก ๆ ก็เล่นได้อยู่ดี ๆ แต่พอเล่นไปสักพักก็เล่นเสียจนหมดตัว สุดท้ายก็ติดหนี้บ่อนอีกก้อนใหญ่ คราวนี้ไม่ได้ติดหนี้หนึ่งแสนบาท แต่เพิ่มเป็นสองแสนบาท จนอัฐถึงกับเครียดจัด กลับบ้านด้วยความหดหู่เป็นที่สุด เสี่ยสมยศทวงหนี้โหด ถ้าเขาไม่เอาเงินไปใช้หนี้มีหวังโดนกระทืบตายแน่ ๆ แต่ที่ร้ายไปกว่านั้นเข็มอัปสรจะต้องผิดหวังในตัวเขาหากรู้ความจริงเข้าว่าแท้ที่จริงเขานำเงินไปทำอะไรกันแน่ กว่าเขาจะแย่งเข็มอัปสรมาจากกระบี่ได้ เขาต้องใช้ความพยายามมากมายแค่ไหน เขาจะไม่มีวันให้เข็มอัปสรรู้เป็นอันขาดว่าเขากำลังเป็นหนี้การพนัน
ทางด้านดาระกาหล่อนหายวันหายคืนเพราะได้กำลังใจที่ดีจากกระบี่ เขาแอบมาหาเธอทุกครั้งที่มีโอกาสเพราะพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลเดียวกัน
“พี่กระบี่อาการดีขึ้นมากแล้วนะคะ”
“เดือนก็เหมือนกัน” เขาสานสัมพันธ์ความรักกับเธอต่อที่โรงพยาบาล ตอนนี้เขากลายเป็นคนใหม่ ไม่มีพันธะผูกมัดกับเข็มอัปสรอีก เขาให้คนไปสืบและรู้ว่าเข็มอัปสรเองก็มีความสุขกับคนขับรถของหล่อน หรืออีกนัยหนึ่งก็คือสามีและพ่อของลูกหล่อนนั่นเอง
เขาเองก็ควรที่จะมีชีวิตที่มีความสุขของตัวเองเหมือนกัน
“พี่กระบี่จะเข้าหาคุณยายยังไงเหรอคะ” ดาระกาอดที่จะเอ่ยถามถึงแผนการของเขาไม่ได้
“พี่ให้คนไปซื้อที่ทางแถวบ้านของเดือนเอาไว้แล้วนะครับ ต่อไปพี่จะกลายไปเป็นเพื่อนบ้านของเดือน ดีไหม”
“จริงเหรอคะ” เธอเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น
“จริงสิครับ พี่เคยโกหกเดือนอย่างนั้นเหรอ” กระบี่ยิ้มให้สาวน้อยที่เขารักหมดใจ
“ดีจังเลยค่ะ”
“พี่จะค่อย ๆ ทำให้คุณยายยอมรับพี่ เดือนเรียนจบเมื่อไหร่เราจะแต่งงานกันเสียที”
“ค่ะ” เธอยิ้มให้เขา กระบี่จับมือของดาระกาเอาไว้ ทั้งสองอยากสร้างครอบครัวเล็ก ๆ ด้วยกัน มีลูกน้อยน่ารักสักคนสองคนเอาไว้ให้ชื่นใจ
ในขณะที่ดาระกากำลังปลูกต้นรักกับกระบี่นั้น ข้ามภพเองก็เข้าหาดาวิกาเช่นกัน เขาไม่อยากให้หลานชายต้องคบหากับผู้หญิงที่ไม่ดี เคยเป็นเมียน้อยของพี่เขยอย่างดาวิกา เขาจึงจะขัดขวางทุกวิถีทาง
“ว้าย!! ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย” ดาวิการ้องเสียงหลงเมื่อโดนกระชากกระเป๋า แถมยังเกือบโดนทำร้าย ดีที่ข้ามภพรีบเข้าไปช่วย ต่อยกับพวกโจรวิ่งราว ก่อนที่พวกมันจะหนีไป
“เป็นยังไงบ้างครับ”
“ไม่เป็นอะไรค่ะ แต่คุณโดนมีดของพวกมันนี่คะ เลือดไหลเต็มเลย” ดาวิกาอุทานออกมาอย่างตกใจ
“ไม่เป็นไรครับ แผลไกลหัวใจ แต่คุณไม่ได้เป็นอะไรจริง ๆ ใช่ไหมครับ” เขาเอ่ยถามเธอ
“ดาวไม่เป็นอะไรค่ะ แต่แผลของคุณ”
“แค่ทำแผลก็หายแล้วครับ”
“ให้ดาวทำแผลให้นะคะ”
“ผมกำลังจะกลับบ้านน่ะครับ ถ้าให้คุณทำแผลให้ ก็ต้องกลับไปทำที่บ้านของผมนะครับ” พอเขาพูดแบบนั้นเธอก็นิ่งคิด
“เราไม่ได้รู้จักมักจี่กัน คุณคงไม่อยากไปบ้านผมหรอกครับ”
“ไม่ใช่นะคะ ดาวไม่ได้คิดแบบนั้น คุณทำงานบริษัทที่ดาวฝึกงานอยู่ ไม่ใช่คนร้ายอะไรหรอกค่ะ เพราะมีงานมีการทำมั่นคงอีก อีกอย่างถ้าคุณเป็นคนไม่ดีคงไม่มาช่วยดาวเอาไว้จนได้รับบาดเจ็บแบบนี้ ดาวจะไปทำแผลให้คุณที่บ้านค่ะ” เธอตัดสินใจเช่นนั้น เพราะคิดว่าอย่างไรเขาก็มีบุญคุณช่วยเหลือชีวิตเธอเอาไว้ ถ้าไม่มีเขา เธออาจจะไม่ได้แค่โดนวิ่งราวกระเป๋า แต่อาจจะโดนโจรพวกนั้นทำมิดีมิร้าย หรือลากไปรุมข่มขืนก็ได้ สังคมสมัยนี้น่ากลัวมาก เป็นผู้หญิงต้องระมัดระวังตัวเองให้ดีอยู่เสมอ
“ถ้าไม่ได้คุณ ดาวคงแย่ ดีไม่ดีอาจจะโดนทำร้ายก็ได้ เพราะไปขัดขืนไม่ยอมให้มันกระชากกระเป๋าได้สำเร็จ” เธอยื้อยุดอยู่กับมันเป็นนานสองนาน ถ้าขืนยังอยู่ในสภาพนี้ คงโดนทำร้ายอย่างแน่นอน
เขาพาเธอขึ้นรถ ในขณะที่ข้ามภพเหยียดยิ้มตรงมุมปาก หล่อนยอมขึ้นรถไปกับผู้ชายง่าย ๆ เพราะเห็นว่ารถคันโตราคาแพง ผู้หญิงแบบดาวิกานี่ใจง่ายจริง ๆ เขาคิดว่าไม่ยากที่เขาจะเคลมเธอ หากเธอตกเป็นของเขาแล้ว เธอจะได้ไม่ไปยุ่งกับหลานชายเขาอีก เขมชาติควรได้เจอกับผู้หญิงที่ดี ไม่ใช่ผู้หญิงมีราคีอยากจะจับแต่ผู้ชายรวย ๆ ยอมลดศักดิ์ศรีเป็นเมียน้อยผู้ชายที่เขามีเมียอยู่แล้ว
- Writer
