6
1395 Words
ผู้หญิงเดี๋ยวนี้หน้าไม่อายเสียจริง ๆ เลย!!!
“ขออนุญาตนะคะ” เธอใช้ผ้าเช็ดหน้ามัดแขนห้ามเลือดให้เขา เขาก็ให้ทำ ตามแต่ที่ใจเธอต้องการ คิดว่าเธอคงกำลังคิดแผนการมากมายอยู่ในหัว เพื่อที่จะทำให้เขาประทับใจ
หล่อนคงเห็นเงินเป็นพระเจ้าสินะ!!!
“นี่บ้านของผมครับ เข้ามาก่อนสิ” คนขับรถพารถไปจอดที่โรงรถ ในขณะที่เขาเชิญเธอเข้ามาในบ้าน
เขามีบ้านหลายหลังอยู่เป็นส่วนตัวเพราะพี่สาวแต่งงานมีครอบครัวแล้ว แต่พอพี่เขยเสียชีวิตกะทันหัน เขาก็ ไปๆ มาๆ บ้านตัวเองกับบ้านพี่สาวเพราะเป็นห่วงพี่สาวที่ต้องอยู่คนเดียว แต่เข็มอัปสรก็ไม่เคยเอ่ยปากรบกวนให้เขาไปอยู่เป็นเพื่อน บอกว่ามีสาวใช้หลายคน ไม่ได้ลำบากอะไร เขาเองก็เบาใจที่พี่สาวทำใจได้ในเวลาอันรวดเร็ว อาจเพราะกระบี่มีหญิงอื่น พี่สาวของเขาจึงไม่ได้อาลัยอาวรณ์อะไรมากมาย
“เดี๋ยวดาวทำแผลให้นะคะ” เธอรีบเอ่ยบอกเขา กวาดตามองบ้านหลังโอ่อ่าของเขาอย่างรู้สึกเกร็ง ๆ
บ้านของเขาหลังใหญ่มาก มันทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองเล็กนิดเดียว บ้านสวนของคุณยายว่าหลังใหญ่แล้ว แต่สู้บ้านของเขาไม่ได้จริง ๆ
“ฝึกงานเป็นยังไงบ้าง” ข้ามภพเอ่ยถามหญิงสาวที่กำลังตั้งอกตั้งใจทำแผลที่แขนให้เขาอยู่
“ดีมากเลยค่ะ พี่ ๆ ที่แผนกใจดีกันมากเลย” เธอยิ้มให้เขา รอยยิ้มของเธอมันสดใส ทำให้เขาแทบเผลอยิ้มตาม ถ้าไม่ติดว่าหล่อนกำลังคิดยั่วเขาอยู่ เขาคงหลงเสน่ห์หล่อนไปแล้ว
“ถ้ามีอะไรให้ผมช่วยก็บอกผมได้นะครับ”
“ขอบคุณค่ะ” เธอยิ้มให้เขา หัวใจสาวเต้นแรง ดาวิกาไม่รู้เลยว่าเธอได้ตกหลุมรักเขาตอนไหน แต่พบเจอกันแค่สองครั้ง เขาก็ทำให้หัวใจสาวสั่นไหวได้ไม่ยาก
“อยู่รับประทานอาหารกับผมก่อนสิครับ”
“เอ่อ... จะดีเหรอคะ”
“ทำไมถึงจะไม่ดีล่ะครับ” เขามองใบหน้าสวยหวานของเธอ ไม่แปลกที่พี่เขยของเขาจะตกหลุมรักผู้หญิงสวย พูดจาน่าฟังเช่นหล่อน
“คุณช่วยดาวเอาไว้ แล้วยังต้องมาเลี้ยงข้าวดาวอีก”
“ผมชื่อข้ามภพครับเรียกผมว่าภพก็ได้”
“ค่ะคุณภพ”
“แล้วคุณชื่ออะไรครับ”
“ดาวิกาค่ะ เรียกว่าดาวก็ได้ค่ะ” เธอมักเผลอแทนตัวเองชื่อเล่น อาจเพราะมีพี่สาวฝาแฝด เลยต้องระบุว่าตัวเองคือดาว พี่สาวของเธอก็ชอบแทนตัวเองด้วยชื่อเล่นว่าเดือน เหมือนกันกับเธอ
“คุณดาวให้เกียรติรับประทานอาหารกับผมสักมื้อนะครับ ผมอยู่คนเดียวไม่มีใครนั่งกินข้าวเป็นเพื่อน” ประโยคนั้นของเขาคล้ายออดอ้อน นั่นทำให้เธอใจอ่อนยวบ
“ได้ค่ะ งั้นคงต้องรบกวนฝากท้องเอาไว้กับคุณภพสักมื้อนะคะ” คนพูดมีท่าทีเกรงใจ แต่ข้ามภพคิดว่าเธอก็แสร้งทำไปแบบนั้นเอง แท้ที่จริงอาจจะอยากรับประทานอาหารกับเขาจนตัวสั่น
อาหารที่เขาจัดมาให้รับประทานรสชาติถูกปากแถมยังเป็นอาหารอย่างดี เธอลอบมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาของเขา ข้ามภพเป็นผู้ชายหน้าตาดี แลดูสะอาดสะอ้าน เขาดูดีทุกระเบียบนิ้ว หน้าตาหล่อเหลาแบบเขาน่าจะมีผู้หญิงเข้าหาไม่เว้นแต่ละวัน ถ้าผู้หญิงคนไหนเป็นแฟนกับเขาคงจะปวดหัวน่าดู
คนแอบมองถึงกับสะดุ้งเมื่อเขาหันมาสบประสานสายตาเข้าพอดี ดาวิกาด่าตัวเองในใจที่เธอรู้สึกหวั่นไหวกับเขาถึงขนาดนี้ ท่าทีตกประหม่าของเธอเขาเองก็รับรู้ แต่มิได้พูดอะไรให้เธออึดอัด
ซึ่งปกติแล้ว ดาวิกาไม่เคยสนใจชายใดมาก่อน แต่พอมาเจอกับข้ามภพเข้า หัวใจของเธอก็สั่นไหวอย่างประหลาด
“อาหารอร่อยถูกปากไหมครับ” ข้ามภพเอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้า เห็นรอยยิ้มของเจ้าหล่อน เขาก็พอจะรู้คำตอบดี แต่ที่ถามออกไปเพื่อต้องการชวนคุยเท่านั้น
“อาหารอร่อยถูกปากมาก ๆ เลยค่ะ อร่อยจนอยากเห็นหน้าคนทำเลยค่ะ”
“แม่ครัวของผมเองครับ”
“นึกว่าภรรยาของคุณภพเสียอีก” เธอพูดยิ้ม ๆ
“ผมยังโสด ไม่มีภรรยาทำให้กินหรอกครับ”
“ค่ะ” ดาวิกาตอบรับด้วยหัวใจเต้นระทึก เมื่อเขาบอกว่ายังโสด
หลังรับประทานอาหารเสร็จ เขาก็ชวนเธอนั่งสนทนากันต่อเพื่อรับประทานผลไม้ที่สาวใช้นำมาเสิร์ฟให้
“ผมเดาเอาว่าผู้หญิงเดี๋ยวนี้กลัวอ้วน เลยไม่ค่อยชอบรับประทานขนมกัน ผมเลยจัดผลไม้มาแทนและไม่รู้ว่าคุณชอบทานอะไร จึงจัดมาให้หลายอย่างเลยครับ”
“ดาวไม่กลัวอ้วนนะคะ คุณยายชอบทำขนมไทยให้รับประทานตั้งแต่เด็ก ดาวเองก็ชอบทำขนมด้วย เลยชอบกินขนมตั้งแต่เด็กๆ น่ะค่ะ”
“แต่คุณดาวไม่อ้วนนะครับ แม้จะชอบทานขนม” เขาพูดตามตรง
“ดาวอยู่ในสวนช่วยคุณยายทำงานทั้งวันค่ะ”
“ดีจังเลยครับ ได้ขยับร่างกาย วันหลังผมคงต้องไปกราบคุณยายของคุณดาวบ้างแล้วละครับ”
“ไปกราบทำไมคะ” เธอเอ่ยถามอย่างงุนงง
“ไปฝากเนื้อฝากตัวกับท่านไงครับ”
“ฝากทำไมคะ” ดาวิกาเอ่ยถามด้วยหัวใจเต้นระทึก
“เผื่อผมเดินทางไปแถวนั้น จะได้ไปหาคุณไงครับ”
“อ้อ.. ค่ะ แต่คุณยายของดาวดุมากเลยนะคะ ไม่ชอบให้ผู้ชายมาที่บ้าน”
“อย่างนั้นเหรอครับ” เขาขมวดคิ้วเข้าหากัน ไม่ชอบให้ผู้ชายมาที่บ้านก็เลยแอบไปลักลอบได้เสียกันนอกบ้านอย่างนั้นเหรอ
“ใช่ค่ะ คุณยายหวงน่ะค่ะ ท่านไม่อยากให้มีแฟนในวัยเรียนน่ะค่ะ อาจจะฟังดูหัวโบราณไปหน่อย แต่คุณยายคิดแบบนั้นจริงๆ นะคะ”
“สมัยนี้ผมก็เห็นว่าใคร ๆ เขาก็มีแฟนกันทั้งนั้นนะครับ”
“แล้วคุณภพมีหรือยังคะ”
“ยังครับ” พอเขาตอบแบบนั้นเขาก็ถึงกับหลุดหัวเราะออกมาแบบไม่ได้ตั้งใจ
“ขอโทษนะคะที่ละลาบละล้วง”
“ไม่หรอกครับ แสดงว่าคุณดาวก็ไม่เคยมีแฟนอย่างนั้นเหรอครับ”
“ใช่ค่ะ ไม่เคยมีแฟนหรอกค่ะ ดาวเองก็อยากเรียนให้จบก่อนค่ะ ยังไม่อยากมีความรักในตอนนี้” ประโยคคำถามของเธอทำให้เขาแอบรังเกียจไม่น้อย พฤติกรรมของเธอแตกต่างจากสิ่งที่พูดออกมาอย่างชัดเจน
“แต่คุณดาวก็ใกล้เรียนจบแล้วนี่ครับ เหลือแค่ฝึกงานเท่านั้นเอง ถ้าจะมีความรักคุณยายก็คงไม่ว่าอะไรแล้วนะครับ”
“ดาวอยากหางานทำที่มั่นคงก่อนน่ะค่ะ ยังไม่คิดเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ หรอกค่ะ”
“ทำไมละครับ”
“จะได้มีอาชีพเลี้ยงตัวเองยังไงล่ะคะ มีลูกลูกจะได้ไม่ลำบากด้วยค่ะ” จริง ๆ เธอไม่ทำงานอะไร แค่ช่วยคุณยายก็มีกินมีใช้ไปตลอดชีวิต แต่เพราะเธออยากยืนได้ด้วยลำแข้งมากกว่า
“แต่ถ้าผมมีแฟน ผมจะไม่ให้แฟนผมทำงานนะครับ”
“อ้าว... ทำไมล่ะคะ”
“ผมอยากให้แฟนผมช่วยดูแลบ้าน เป็นแม่บ้านมากกว่า กลับมาจะได้เห็นหน้ากันทุกวัน แทนที่จะต่างคนต่างออกไปทำงานนอกบ้าน กลับมาเครียดใส่กันเพราะเหนื่อยจากงาน”
“แต่ผู้หญิงเดี๋ยวนี้ก็ทำงานเก่งไม่แพ้ผู้ชายนะคะ อีกอย่างการทำงานบ้านก็ไม่ใช่งานสบายนะคะ ผู้ชายมักเข้าใจผิดคิดว่าภรรยาอยู่บ้าน ภรรยาสบายไม่ต้องทำงานหนักอะไร แต่จริง ๆ แล้วงานบ้านเป็นงานจุกจิกทำทั้งวันและค่อนข้างเหนื่อยค่ะ” เธอตอบตามความเป็นจริง
“ก็จริงนะครับ แต่ผมไม่ได้ต้องการผู้หญิงเก่งหรือร่ำรวยอะไร เพราะผมมีเงินอยู่แล้ว ผมต้องการเวลาสำหรับครอบครัวและมีกันและกันมากกว่าครับ”
- Writer
