รับผิดชอบ แค่ลูก!

1857 Words

รถยนต์คันหรูจอดลงหน้าบ้านหลังเล็ก อัครราชไม่รอช้าก้าวขาลงไปทันที เป็นจังหวะเดียวกับที่มารวีวิ่งเข้ามากอดเขาไว้แน่น ใบหน้าไร้เครื่องสำอางเต็มไปด้วยน้ำตา เมื่อนั่งรอจนเลยเวลา เสี่ยก็ไม่มาสักที ความน้อยใจ เสียใจเกาะกุมจนปวดร้าวหัวใจอย่างหนัก แต่พอเห็นหน้าของเสี่ย ความรู้สึกพวกนั้นก็ปลิวหายไปทันที “หนูนึกว่าคุณจะไม่มา” มารวีอายุ 25 ปีแล้ว แต่ที่แทนตัวว่าหนู เพราะแอบได้ยินอารยาพูดกับเสี่ยแบบนั้นบ่อยๆ เสี่ยเองก็ดูชอบใจ เธอจึงแทนตัวด้วยคำนี้ให้ชิน “ก็บอกว่าจะมา” มือหนายกขึ้นเช็ดน้ำตาให้เธอเบาๆ เขาไม่ใช่คนใจร้าย และแพ้น้ำตาผู้หญิงพอสมควร เป็นคนที่เด็ดขาดในบางเรื่องก็จริง แต่กลับขี้สงสารจนกลายเป็นจุดอ่อนที่ตัวเขาเองก็แก้ไม่ได้สักที “เมื่อไหร่คุณขุนจะหย่าคะ หนูกับลูกทนปวดใจไม่ไหวหรอกนะคะ” เพราะความร้อนใจ ทำให้มารวีไม่ทันได้ดูให้ดีเสียก่อน ว่าเสี่ยมาหาด้วยเรื่องอะไร อัครราชได้แต่ถอนหายใจ ในเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD