ทานตะวัน Talks
หลังจากทายาแล้วกินยาแก้อักเสบไป ฉันก็ง่วงหนักเข้าไปอีก จนแล้วจนรอดถึงจะพยายามถ่างตาไว้แค่ไหน แต่ก็หลับอยู่ดี ตื่นมาอีกทีก็เกือบเย็นแล้ว
“กลับไปแล้วเหรอ” ฉันมองหาร่างสูง ๆ ในห้องแต่ไร้เงาของเขา
เอ่อ...เรื่องที่ขอคบกันเมื่อก่อนหน้านี้คือเรื่องจริงใช่ไหม ฉันไม่ได้ฝันไปใช่หรือเปล่า
อืม...เธอจะหยุดคิดถึงเขาสักนาทีได้ไหม ทานตะวัน
ตอบเลยว่า...ไม่ได้ ก็คนมันคิดถึง บอกได้คำเดียว หลงหนักมาก หลงแฟนมาก...เดี๋ยวสิ เพิ่งคบกันต้องวางมาดหน่อย
ระหว่างฉันตบตีกับความคิดของตัวเอง ก็ได้ยินเหมือนเสียงกดรหัสประตู สักพักฉันก็ได้ยินเสียงแกร็ก เดี๋ยวนะ ฉันไม่ได้บอกรหัสให้เขานี่ แล้วเขารู้ได้ยังไง
“ตื่นแล้วเหรอ” เขาถามอย่างสงสัย ตอนเดินเข้ามาในห้องแล้วเห็นฉันนั่งอยู่
“เอ่อ อือ นั่นอะไร” ฉันมองไปที่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่เขาลากเข้ามา
“กระเป๋าเดินทาง” อะไรกันเพิ่งคบกันได้ไม่ถึงวัน จะไปไหนอี
