gecenin çaresizliği

cehennem

neler oluyordu bir türlü anlam verememiştim bu bu olanlar gerçekmi diye saatlerce kendimi sorgulamış ve rüya olması için tüm gün dualar ederek uyuya kaldım sabah olduğunda hemşirelerin sesleriyle gözümü açtım o kadar yorgun ve bitkindimki hiç bir şey için gücüm kalmamıştı artık pes etmek üzereydim bu hayatta ailemden bana kalan ve kendi canımdan bile daha kıymet verdiğim kardeşim içindi bu son çırpınışlarım ben kendi kendime düşüncelere dalmışken bir anda etraf sessizliğe bürünmüş kapıdan azrailimin gelmesini bekliyordum ve o vakit gelmişti kapıdan iri cüssesiyle giren o adamla birlikte sanki daha çok sessizliğe bürünmüştüm yavaş adımlarla bana yaklaşırken korkudan kalbim hızlanmaya başlamıştı bile o kadar çok yakınıma girmiştik tüm parfüm kokusunu iliklerimi kadar hissediyordum ona bakmamak için kafamı çevirecektim ki sert elleriyle yüzümü kendisine doğru çevirdi mavi gözlerinin içindeki o ateşi görebiliyordum titrek ve cılız çıkan sesimle ona bana ne yapacaksın diye sordum yuzunde öfke dolu bir tebessümle bedenini bedenime yapıştırarak bana yaklaştı dudaklarıyla boynumdan kulaklarıma doğru bir yol çizdi ve nefesini üfleyerek akşam göreceksin dedi ve beni yatağa iterek odada çıktı ben artık kendime hakim olamıyordum gözyaşlarım çoktan akmaya başlamıştı bile neydi bu kimdi bu adam ona ne yapmıştıkı diyerek ağlamaya devam etti dakikalar sonra dokto bey odaya girerek sağlığı hakkında bilgi verdikten sonra taburcu olabileceğini söyledi ve geçmiş olsun diyerek odadan ayrıldı . yarım saat sonra odaya bir kadın geldi sıcak dokunuşu ve tebessümüyle anne şefkati veriyordu kadın hadi kızım hazırlanman lazım yağız bey bizi bekliyor ve o beklemekten asla hoşlanmaz dedi kimdi bu yağız diye kadına sorduğumda zamanı geldiğinde öğreneceksin diyerek bana getirdiği kıyafetleri giydirmeye başladı hazır olduktan sonra koluma girerek beni hastane odasından çıkarttı .

biz yavaş adımlarla dışarı çıktık gözlerime inanamıyordum birbirinden lüks arabalar ve simsiyah takım elbise giymiş adamlar hepsi bizi bekliyordu bir türlü anlam veremeyerek yüzümdeki şaşkınlıkla birlikte yürümeye devam ettik içimden yağız denilen o adamın arabada olmaması için dualar ediyordum .ben dualar ederken çoktan arabaya geçmiştik yol boyunca aklımda bir tek kardeşim vardı onu o kadar çok özledim ki bir an önce kavuşmak istiyordum ona yollar hiç bitmiyordu nereye gidiyorduk acaba diye düşünüyordum araba birden durdu yanımdaki yaşlı kadın bana seslenerek hadi yavrum inelim yağız beyle görüşeceksin bizi bekliyor dedi ben bana bu kadar yakın olan bu kadına içim ısınmıştı anlam veremiyordum ama annemin dokunuşu gibi dokunuyordu teyzeye kardeşim onu görebilecekmiyim kardeş derken bir anda sözüm yarıda kesilerek onu görmeyi istiyorsan önce anlaşmamız lazım diyen yağızın sesiyle irkildim teyzeye beni getirmesi için emir verdi arabadan indikten sonra gördüğümle donakaldım burası ev değil saray rüyamda bile böyle bir şey görmemiştim ben ağzım açık kalmış bir şekilde etrafa bakarken teyzenin koluma girmesiyle kendime geldim ve yavaş adımlarla cehennemime girmiştim....