ปารมีวิ่งเข้ามาด้วยหน้าตาตื่นๆถาม เมื่อเห็นหลังไวไวของณิชาถูกลากออกไปอีกทางแล้ว ส่วนดนัยยืนเอาหลังมือปาดเลือดตรงมุมปากของตนเองออก แววตาอาฆาตมาดร้ายมากกว่าที่เคย
“เกิดอะไรขึ้นคะพี่หนึ่ง”
“สามีจับได้น่ะสิว่าภรรยาถูกชายโฉดกอด เลยซัดเข้าให้” เป็นเก้าที่แทรกขึ้นมาแทน ปารมีหันขวับมามองคนพูดที่คล้ายจะดูถูกเพื่อนของตนเอง
“พูดจาให้มันดีดีหน่อยคุณ”
“ก็มันจริง…” เก้าบอกจบเดินไปคุยกับผู้จัดการร้านว่าจะเคลียร์เรื่องชุลมุนวุ่นวายนี้เอง ไม่รู้จะขอบใจหรือด่ามันดีที่ส่งภาพของณิชาไปให้ดู ว่าหน้าคล้ายภรรยาของธีร์อย่างกับแกะ ที่ไหนได้ คนเดียวกันเลยล่ะ แล้วก็ทำให้ธีร์เดือดพล่านเมื่อเห็นว่าภรรยาของตนเองมานั่งยิ้มอยู่กับคู่อาฆาตอย่างดนัย
ร้านที่นั่งดื่มกันนั่นอยู่ถัดไปเกือบห้าซอย ไอ้คนที่ปากบอกว่าไม่ได้อะไรกับเมีย เดินดุ่มๆออกมาทันทีที่รู้ที่ตั้งของร้าน
ดูแล้วว่าครึ่งปีที่เหลือคงจะยืดเวลาออกแน่ๆ หรือคงไม่ม
