PRESENT DAY...
"Hinintay ko siya, inisip ko na siguro kahit papaano may karapatan parin naman akong malaman ang totoo. Lalo at dapat ay ikakasal narin kami nang mga panahong iyon. Pero hindi siya dumating. At ang pinakamasakit pa sa lahat, alam mo ba kung ano?" sa puntong iyon ay tuluyan na nga nabasag ang tinig ni Tita Cecil at saka malungkot na tumanaw sa labas ng bintana.
"Tita?" ang nag-aalala niyang sambit.
Noon ito umiling ng magkakasunod na tila ba ipinahihiwatig nitong okay lang ito at kaya nitong ituloy ang kwento.
"Mas lalo akong nasaktan at nagalit sa kaniya nung nabalitaan ko na kapareho pa ng oras at date ng dapat sanang kasal namin ang kasal nila ni Shirley," puno ng hinanakit na sambit ni Tita Cecil saka ito umiiyak na nagyuko ng ulo. "Sa sobrang galit ko noon nagawa k
