ค่ายมวย DDT เวลา 15:40 น.
เนื่องจากเป็นการชกเพื่อการกุศล ไดอิจิจึงต้องมาฝึกซ้อมที่โรงยิมของค่ายมวย DDT ร่วมกับหิรัญในช่วงหนึ่งอาทิตย์สุดท้าย ซึ่งตั้งแต่วันแรกที่เข้าประชุมร่วมกันจนถึงวันนี้ ตนก็ไม่เคยได้เจอกับ แม่ทัพ อินธิรากรณ์ อีกเลย จะมีก็แค่คนสนิทที่ชื่อโดม เข้ามาดูแลอยู่เป็นพักๆ
ในระหว่างการซ้อมมวย ก็จะมีช่างภาพเข้ามาเก็บภาพทุกวันเพื่อทำการโปรโมทการชก ผ่านทุกๆ ช่องทาง โดยตามติดชีวิตของนักมวยก่อนขึ้นชกบนสังเวียนเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์
“ยูกิไม่มาด้วยเหรอ” หิรัญเดินผิวปากเข้ามาถามหานางฟ้าคนสวยอย่างอารมณ์ดี
“น้องกูจะมาทำซากอะไรที่นี่” ไดอิจิที่กำลังจะต่อยกระสอบทรายหันไปตอบกลับด้วยสายตาขวางๆ
“อ้าว! ก็มาให้กำลังใจกูไง” คนอินเลิฟยิ้มยั่ว
“ไอ้รัญ” ไดอิจิตวาดเสียงดัง เตรียมจะเหวี่ยงหมัดไปใส่หน้าหล่อๆ ที่แสนจะกวนตีน เอ๊ย! กวนเท้าของตน
“มีอะไรกันครับเสี่ย คุณไดอิจิ” เคน รีบเดินเข้ามาถามนักมวยสมัครเล่นทั้งสอง ที่ทำท่าจะชกนอกรอบก่อนขึ้นสังเวียนจริง
“ไม่มีอะไรครับโค้ช แค่หยอกกันเล่นเท่านั้น จริงไหมเพื่อน” หิรัญรีบออกตัว
“ใครเพื่อนมึง” คนที่โกรธจนหน้าแดงก่ำถามกลับอย่างไม่พอใจ
“จริงๆ เขาอยากเป็นเพื่อนกับผมครับ แต่แกล้งทำปากแข็ง” หิรัญหันไปบอกกับโค้ชด้วยน้ำเสียงขบขันต่อ
“ไอ้เชี่ย” ไดอิจิกลอกตาที่ถูกกวนประสาทตั้งแต่เริ่มซ้อม
“ได้ข่าวว่าน้องสาวคุณไดอิจิเรียนจบที่ต่างประเทศ แถมยังคว้าเกียรตินิยมอันหนึ่งกลับมาได้ด้วยเหรอครับ” เคนรีบปลี่ยนเรื่องคุย
“ใช่ครับ” ไดอิจิพยักหน้ารับอย่างภูมิใจ
“ผมขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ” เคนบอกพร้อมกับก้มหัวลงนิดๆ อย่างชื่นชม
“ขอบคุณครับ” ไดอิจิก้มหัวตอบอย่างให้เกียรติอีกฝ่าย
“เอ่อ...ผมขอเก็บรูปเสี่ยกับคุณไดอิจิสำหรับวันนี้หน่อยนะครับ” ช่างภาพของทีมงานเอ่ยหลังเห็นสถานการณ์ที่ตึงเครียดผ่อนคลายลง
“ได้ครับ” หิรัญขานรับพร้อมกับขยับเข้าไปยืนใกล้ๆ กับว่าที่พี่เมีย เอ๊ย! คู่ชก แล้วเอ่ยกระซิบถามเรื่องสำคัญ “แกบอกยูกิหรือยังว่าถ้าแกแพ้ เธอต้องมาอยู่ในความดูแลของฉัน”
“จะบอกทำไม เพราะคนที่แพ้น่ะคือแกต่างหาก”
“อย่ามั่นใจนักสิพี่เขย” หิรัญเอ่ยหยอกด้วยสีหน้ากวนๆ
“หยุดฝันกลางวันได้แล้ว ชาตินี้แกไม่มีวันจะได้เชยชมน้องสาวของฉันหรอก” ไดอิจิเอ่ยและจ้องหน้าของอีกฝ่ายด้วยสายตาเหยียดๆ
“หึๆ แกอย่าบิดพลิ้วในข้อตกลงแล้วกัน” หิรัญจ้องกลับด้วยสายตาดุๆ
“แกต่างหากที่ห้ามบิดพลิ้ว” ไดอิจิเอ่ยจบเเสงจากแฟลชของกล้องราคาแพงก็ส่องกระทบใบหน้ารัวๆ แชะ! แชะ! แชะ! แชะ!
“เยี่ยมครับ สีหน้าท่าทางเหมือนจะต่อยกันจริงๆ เลย” ช่างภาพยกนิ้วให้กับนักชกวีไอพีหลังจากที่เก็บภาพเสร็จ
“เสี่ยรัญเชิญไปประจำที่ฝึกครับ ส่วนคุณไดอิจิซ้อมต่อได้เลย” เคนรีบแยกสองหนุ่มที่ทำท่าจะต่อยกัน
“ครับ” หิรัญขานรับก่อนจะเดินไปฝึกซ้อมที่มุมของตนเอง
ไดอิจิมองตามด้วยหางตาครู่หนึ่ง แล้วหันมาชกกระสอบทรายต่อรัวๆ ประหนึ่งว่ามันคือคนที่เพิ่งจะเดินแยกไป
3 วันต่อมา คืนก่อนหน้าวันขึ้นชก เวลา 21:09 น.
ขณะที่อาซามิกำลังกดดูรูปภาพคู่ชกของพี่ชาย ซึ่งดูจะเจ้าชู้ใช่เล่น เพราะมีข่าวกับสาวๆ เต็มไปหมด ทำให้เธอเกิดความรู้สึกติดลบกับอีกฝ่ายทันทีและคิดว่าหากมีโอกาสได้เจอกันอีกครั้ง เธอจะเอาแหวนวงนั้นคืนให้กับเขา
ก๊อกๆ