ชู้

อยากมีลูก 1.2

ไร่พุทธชาด จังหวัดลำปาง

เกือบเที่ยงของวันนี้คนงานภายในไร่ต่างลงมือทำงานกันอย่างขะมักเขม้น คนที่เก็บส้มก็ตั้งหน้าตั้งตาเก็บ คนที่คัดแยกส้มใส่กระบะที่จัดเตรียมไว้ก็ทำไม่หยุดมือ โพด ดำ และแสงช่วยกันลำเลียงส้มในเข่งใส่ท้ายรถบรรทุกหกล้อ ทุกคนทำงานกันอย่างเร่งรีบ เพื่อให้ทันส่งสินค้าตามกำหนด เพราะหากทำไม่ทัน เจ้าของไร่หน้าดุ ขาโหดคงต้องของขึ้นเป็นแน่

“ไอ้โพด ไอ้ดำ ไอ้แสง พวกมึงทำงานเสร็จหรือยังวะ”

เสียงดังกึกก้องของธราเทพมาก่อนตัว คนถูกเรียกที่เหงื่อแตกพลั่กกับงานกลางแจ้งที่แสนเหนื่อย แต่พวกเขาก็มีความสุข

“เหลืออีกไม่กี่เข่งครับพ่อเลี้ยง” โพดตอบ ในขณะที่มือยังทำงานไปด้วย

“เที่ยงแล้วพวกมึงไปกินข้าวกันก่อนไป ที่เหลือค่อยมาทำต่อ” ธราเทพบอกลูกน้อง

“อีกแค่ไม่กี่เข่งเองครับ ทำให้เสร็จก่อนแล้วค่อยไปกินก็ได้” โพดใช้ลำแขนปาดเหงื่อระหว่างที่ตอบ

“กูบอกให้ไปกินก็ไปกินสิวะ ถ้ามึงไม่กินกูจะได้เทให้หมามันกินแทน”

เจอคำพูดนี้มีหรือที่สามหนุ่มจะต่อรองอีกต่อไป เพราะเจ้านายหนุ่มเลือดร้อน พูดจริงทำจริงเสียด้วย

“ครับพ่อเลี้ยง” สามหนุ่มกระโดดลงมาจากรถบรรทุก ก่อนจะเดินตามเจ้านายหนุ่มไปยังโรงอาหารของไร่ที่มีคนงานต่างทยอยเดินไปกินอาหาร อีกไม่กี่ก้าวจะถึงโรงครัว ปื๊ดคนงานในไร่ก็วิ่งมาหาธราเทพ

“พ่อเลี้ยงครับ”

“ว่าไงไอ้ปื๊ด”

“มีคนมาหาพ่อเลี้ยงครับ” ปื๊ดบอก

“ใครวะ วันนี้กูไม่ได้นัดใครมานี่หว่า” ธราเทพถามอย่างสงสัย

“ผมไม่รู้ครับว่าเป็นใคร แต่หน้าตาเหมือนพ่อเลี้ยงเป๊ะเลยครับ ต่างกันที่ว่าพ่อเลี้ยงหุ่นบึ้กกว่า สูงกว่า ดำกว่า หน้าตาอย่างกับโจรกว่า หนวดเคราก็รกไม่ต่างกับคนที่ออกมาจากคุกครับ” ปื๊ดสาธยายยืดยาว และคำพูดของเขาก็พานให้เจอฝ่าเท้าของเจ้านายหนุ่มเหลือเกิน

“เดี๋ยวเหอะมึงไอ้ปื๊ด กูถามนิดเดียวมึงตอบซะยาวเลย แล้วยังจะว่ากูหน้าเหมือนโจรอีก ถ้ากูเป็นโจรมึงก็เป็นลูกน้องโจร ไอ้ห่านี่ เดี๋ยวกูเตะไส้แตก” ธราเทพทำท่าจะเตะอีกฝ่ายที่รีบเผ่นแน่บเข้าไปในโรงครัวทันที ก่อนที่จะเจอเท้าหนักๆ ของพ่อเลี้ยงสุดโหด

“คุณธรมาหาพ่อเลี้ยงถึงที่นี่ สงสัยจะมีเรื่องสำคัญนะครับ”

โพดที่อยู่กับธราเทพมาร่วมยี่สิบปีคาดการณ์ เพราะน้อยครั้งนักที่ธราธรจะมาปรากฏตัวที่นี่ ส่วนใหญ่จะนัดพบกันที่โรงแรมในตัวเมืองมากกว่า พูดคุยทานอาหารกันเสร็จก็แยกย้ายกันกลับ

“ให้มันรอก่อน ตอนนี้กูหิวข้าวไส้จะขาดแล้ว”

พูดจบ ร่างสูงใหญ่ของธราเทพก็เดินเข้าไปในโรงครัว เวลานี้เขาหิวจนท้องร้องจ๊อก เพราะตั้งแต่เช้าดื่มแค่กาแฟแก้วเดียวกับขนมปังปิ้งหนึ่งคู่

อีกยี่สิบนาทีต่อมา ธราเทพก็ควบม้ามาถึงหน้าบ้านพักของตนที่ทำจากไม้สักทองทั้งหลัง เมื่อเขาผูกม้าไว้ที่หน้าบ้านเรียบร้อย เท้าใหญ่ก็นำพาร่างกำยำเข้าไปในบ้าน พอเข้าไปถึงภายในก็พบกับร่างของธราธรนั่งรออยู่บนโซฟารับแขก

“มีอะไรธร เหาะมาถึงนี่” ธราเทพทักน้องชายฝาแฝด ก่อนจะทรุดตัวนั่งลงบนโซฟา

“ผมมีเรื่องจะให้พี่เทพช่วยหน่อยครับ” ธราธรเปิดประเด็น

“อย่างนายมีอะไรให้ฉันช่วยด้วยเหรอ” ธราเทพไม่อยากจะเชื่อหูว่า คนอย่างธราธรลูกชายมหาเศรษฐีชื่อดังของเมืองไทยจะมีเรื่องให้เขาช่วย

“โธ่พี่ คนอย่างผมแล้วไง ผมก็คนเหมือนกันนะครับ มีสุข มีทุกข์เหมือนคนอื่นนั่นแหละ” ธราธรโต้กลับ

“มีไรก็ว่ามา แต่ดูท่าทางจะเป็นเรื่องใหญ่ไม่งั้นคงไม่มาหาพี่ถึงที่นี่” ธราเทพคาดเดา ซึ่งการเดาของเขาก็ไม่ผิด

“คือผมอยากมีลูกครับ”

“แล้วไง นายอยากมีลูกแล้วมันมาเกี่ยวอะไรกับฉันวะ” ธราเทพถามกลับอย่างสงสัย “นายน่าจะไปบอกเมียมากกว่านะ”

“มันไม่ใช่อย่างที่พี่เทพเข้าใจนะครับ มันมีอะไรมากกว่านั้น”

“แล้วที่ว่ามันมีอะไรมากกว่านั้นมันคืออะไร” คนเป็นพี่งงหนักกับคำพูดของน้องชาย

“คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้ครับ...”

ธราธรเปิดปากเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่ไม่เคยเปิดเผยให้ใครได้รับรู้ นอกจากพามิลาให้พี่ชายฝาแฝดได้ฟังอย่างหมดเปลือก ไม่มีปิดบังแม้แต่เรื่องเดียว

คนที่ได้ยินทำสีหน้าตกใจเพียงแวบเดียวที่รู้ว่า ธราธรมีรสนิยมรักเพศเดียวกัน แล้วยังจะเรื่องการแต่งงานที่เป็นการจัดฉากเพื่อให้บิดาสบายใจ อีกทั้งยังเป็นการปกปิดความลับไปในที แต่ที่ทำให้เขาตกใจอีกรอบก็คือ เรื่องที่ธราธรไหว้วานให้ทำ

“นายจะบ้าเหรอไงไอ้ธร แกจะให้ฉันไปเป็นผัว เมียของแกเนี่ยนะ เอาอะไรคิดวะ ถึงแม้ว่าจะเป็นเมียกำมะลอ ของแกก็เถอะ ฉันก็ยังคิดว่ามันเป็นความคิดที่บ้าอยู่ดี บ้ามากๆ ด้วย” คนเป็นพี่ระเบิดคำพูดใส่น้องชายอย่างไม่เข้าใจในความคิดพิสดารของเขา

“บ้าที่ไหนล่ะ ก็ผมมีลูกให้คุณพ่อไม่ได้ พี่เทพในฐานะลูกอีกคนก็ต้องทำหน้าที่แทนสิ ไม่ใช่เรื่องแปลกซะหน่อย” เจ้าของแผนการตอบโต้แบบข้างๆ คูๆ

“แกพยายามมากพอหรือยังถึงมาได้พูดกับพี่แบบนี้ ทำกิฟต์ไง เด็กหลอดแก้วก็ได้ พี่เห็นหลายคู่มีลูกได้ด้วยวิธีนี้” พี่ชายพยายามหาทางออกให้น้องชาย

“ผมทำกิฟต์ไม่ได้หรอกพี่ ผมลืมบอกพี่ไปว่าผมเป็นหมันด้วย” ธราธรบอกความลับอีกอย่างให้ธราเทพได้ล่วงรู้

“อะไรของมึงเนี่ย เป็นเกย์ยังไม่พอยังจะเป็นหมันอีก กูจะบ้าตาย” ธราเทพถึงกับกุมขมับกับปัญหาที่น้องชายโยนโครมใส่ “งั้นเอางี้ ฉันจะบริจาคน้ำเชื้อให้ แกจะได้มีลูกสมใจ สมใจแกและสมใจคุณพ่อด้วย” ธราเทพตัดสินใจในที่สุด

“ไม่เอา ผมอยากให้พี่นอนกับแพม ผมกลัวว่าเด็กที่เกิดมาด้วยวิธีที่พี่บอกเด็กจะไม่แข็งแรง แล้วถ้าเผื่อไม่ติดยุ่งยากตายเลย” ธราธรหาทางไปจนได้ “พี่ทำตามที่ผมขอร้องน่ะดีแล้ว ดีที่สุดด้วย”

“ไม่เอาโว้ย ไม่เอา พี่ไม่ทำตามที่แกบอกหรอก” เจ้าของไร่ปฏิเสธเสียงแข็ง นึกอยากจะเตะน้องชายฝาแฝดขึ้นมาตงิดๆ “ถ้าเผื่อแกเอาน้ำเชื้อของฉันไปทำกิฟต์แทนแก ฉันยอมนะ แต่ถ้าจะให้ทำอย่างอื่นล่ะก็ ไม่มีทาง”

ธราเทพคิดว่าการที่ธราธรจะให้ตนมีเพศสัมพันธ์กับพามิลาเพื่อให้เธอได้ตั้งครรภ์ตามธรรมชาติ มันไม่ใช่วิธีที่ดีเอาเสียเลย สู้ให้เขาบริจาคสเปิร์มเพื่อทำกิฟต์ยังดีกว่า งานนี้เขาจึงค้านหัวชนฝา

“โธ่พี่ ทำกิฟต์ไม่ดีหรอก สู้วิธีธรรมชาติไม่ได้” ธราธรยังเถียงต่อ

“สู้ไม่ได้ยังไงวะ” ธราเทพถามกลับ “ฉันว่านะ ทำด้วยวิธีธรรมชาติมันจะเห็นผลช้ากว่าเสียอีก เพราะไม่รู้ว่าเมียแกจะท้องเมื่อไหร่ อาจจะรอเป็นเดือน เป็นปีหรือว่าหลายปีก็ได้ ถ้าทำกิฟต์มันยังรู้ผลในระยะเวลาที่กำหนด แกนี่ความรู้สูงซะเปล่า คิดแค่นี้ก็คิดไม่ได้”

“ทำไมผมจะคิดไม่ได้ล่ะพี่ ผมคิดได้ถึงมาหาพี่ยังไงล่ะ” ธราธรไม่ยอมแพ้

“มาหาพี่ พี่ก็ไม่ช่วย” ธราเทพบอกเสียงหนักแน่น “แล้วมันไม่ใช่เรื่องที่พี่จะต้องช่วยแกด้วย”

“โธ่ พี่เทพช่วยผมหน่อยนะ ถือว่าทำเพื่อคุณพ่อก็ได้นะพี่เทพ หรือพี่เทพไม่อยากให้คุณพ่อมีความสุขที่ได้อุ้มหลาน” ธราธรนำบิดามากล่าวอ้าง เขาหวังว่ามันจะได้ผล

“ไม่โว้ย ไม่ช่วย เรื่องห่าๆ แบบนี้พี่ไม่ช่วยหรอก พี่จะพูดอีกครั้งนะ ถ้าให้พี่ทำกิฟต์แทนแก พี่ยอม แต่ถ้านอกเหนือจากนี้ โน่นประตู ไสหัวกลับไปเลย”

ธราเทพตะเพิดน้องชาย หน้าตาของเขาบึ้งตึง ใช่ว่าเขาจะไม่อยากให้บิดามีความสุข แม้ว่าบิดาจะตัดขาดความสัมพันธ์และไม่เคยพบหน้ากันมานานร่วมสิบห้าปีแล้วก็ตาม แต่เขาก็ถือว่า สราวุฒิเป็นบิดาของตนที่ต้องให้ความเคารพ แต่ในเมื่อเขาเลือกทางเดินที่ตนเองรัก ธราเทพก็ต้องยอมรับในทุกเรื่องที่สราวุฒิตัดสินใจ

 “ไม่เอา ผมอยากให้พี่นอนกับแพมมากกว่า ทำกิฟต์ผมไม่ชอบ” ธราธรไม่ยินยอมตามข้อเสนอของพี่ชาย

“ถ้าแกไม่เอาน้ำเชื้อของฉัน ฉันก็ไม่มีอะไรจะพูดด้วยแล้ว กลับไปเลยไป อยู่นานๆ เดี๋ยวกูเตะ”

น้ำเสียงของธราเทพเริ่มออกแนวหาเรื่อง สรรพนามที่เรียกแทนตัวก็เปลี่ยนไปด้วย นั่นทำให้ธราธรรู้ว่า พี่ชายอารมณ์กำลังพุ่งปรี๊ด งานนี้เขาจึงต้องถอยก่อน

“กลับก็ได้ แต่ผมไม่ยอมแพ้หรอกนะ ถึงยังไงพี่ก็ต้องนอนกับเมียผม” งานนี้ธราธรไม่ยอมแพ้ง่ายๆ แม้ว่าจะกลัวทีท่าของพี่ชายที่ดุอย่างกับเสือร้ายก็ตาม

“กูก็ไม่มีวันใจอ่อนเหมือนกัน”

ธราเทพเอ่ยเสียงหนัก มองหน้าน้องชายฝาแฝดเขม็ง จนคนถูกมองต้องเป็นฝ่ายล่าถอยไปเอง แต่การถอยของธราธรคือการไปตั้งหลัก หาใช่ยอมแพ้