EP.6 Goodnight by Jesus

2166 Words

EP.6 Goodnight by Jesus "จีคะ!" ผู้หญิงคนนั้นทำเสียงออดอ้อนใส่จีซัสทันที ฉันจับมือของเขาที่โอบฉันออกทันทีอย่างไม่อยากจะใส่ใจ "อยากทำอะไรก็ตามสบาย" ฉันพูดออกไปนิ่ง ๆ ก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้นทันที @หน้ากระจกในห้องน้ำ ฉันลูบใบหน้าของตัวเองอย่างสั่นไม่หาย "นี่ฉันเป็นบ้าอะไร เขาจะทำอะไรก็ปล่อยเขาไปสิ" ฉันจับแก้มของตัวเองที่มีรอยแดงเป็นรอยนิ้วมือที่ขัดกับผิวขาวซีดของฉันอย่างเด่นชัด "ฉันไม่จำเป็นต้องรู้สึกอะไรทั้งนั้น" ฉันพยายามฝืนทำหน้าให้เป็นปกติ กลบความรู้สึกกังวลของตัวเอง แอ๊ดดด ไม่นานประตูห้องน้ำก็เปิดขึ้น "ถามว่าเป็นอะไรมั้ย ทำไมไม่ตอบ ?" จีซัสที่เดินเข้ามาหาฉันด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียด "ฉันไม่ฟ้องแม่ของนายหรอก" ฉันตอบไปก่อนจะเลี่ยงเดินสวนออกมา แต่ว่า ฟุ๊บบ! จีซัสจับแขนของฉันเอาไว้ ก่อนจะกระชากให้ฉันเข้าไปยืนตรงหน้าของเขา เขาจับมือช้อนปลายคางของฉันให้เงยหน้าขึ้น "ไม่ต้องฟ้อง มัมก็คงรู้ รอยบนหน้าชัดขนาดนี้" เขาพูดขึ้นด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ฉันปัดมือของเขาที่จับปลายคางของฉันทิ้ง และก้มหน้าลงอย่างไม่อยากจะสบสายตา "กลับบ้านกัน" จีซัสจับมือของฉันให้เดินออกมาพร้อมกับเขา ทำให้ฉันสัมผัสได้ว่า เขาสวมแหวนหมั้นวงที่เขายกให้ยัยสาวสวยที่เพิ่งตบหน้าฉันไปเนี่ยนะ -บนรถแท็กซี่- "เลิกนั่งตาขวาง ชักสีหน้าใส่ฉันได้แล้วน่า!!" คนเมาข้างกายปัดหน้าจอโทรศัพท์และเอาไหล่มากระแทกฉันเบา ๆ ทั้งที่มือของเขายังตอบแชทคนอื่น ๆ อยู่เลย "ถ้าเธอโกรธ ตบหน้าฉันคืนก็ได้" เขายื่นหน้ามาใกล้ ๆ ฉัน "ให้ตบสองทีเลยก็ได้" จีซัสมองหน้าของฉันราวกับพยายามจะง้อ ไม่สิ เขาแค่กลัวว่าฉันจะเอาไปฟ้องแม่เขานั่นแหละ ผลักกก! ฉันดันแผ่นอกของเขาออกไปให้ไกลจากตัว "นายไม่ตบหน้าฉันนิ ฉันจะตบนายทำไม ?" ฉันสวนกลับไปอย่างไม่ใส่ใจและหันไปมองทางหน้าต่างแทน "เธออยากตบผู้หญิงคนนั้นหรอ ?" เขาถามกลับมาอย่างเซ้าซี้และเล่นหูเล่นตา "ไม่อยาก!" ฉันกระแทกเสียงตอบกลับไป "เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร" ฉันชักสีหน้าตอบไปกลับไป ทั้งที่ยังโกรธไม่หายแต่ก็ไม่อยากจะต่อความยาวสาวความยืดอะไร "ไม่ใช่เธอคนเดียวที่อารมณ์ไม่ดี ฉันก็ไม่ดีเหมือนกัน" "เป็นเพราะเธอ คืนนี้ฉันถึงอด..." จีซัสบ่น ๆ ใส่ฉัน ก่อนที่เขาจะเปิดกระจกรถแท็กซี่และสูบบุหรี่อย่างหน้าตาเฉย ซึ่งแท็กซี่เองก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะว่าเขาใช้เงินในการแก้ปัญหาทุกสิ่งอยู่แล้ว @คอนโดจีซัส คอนโดหรูที่สะอาดเอี่ยม และวิวติดแม่น้ำเจ้าพระยา "แล้วฉันนอนห้องไหน ?" ฉันถามเมื่อมองไปรอบ ๆ เพราะคอนโดมีหลายห้อง และกว้างเท่า ๆ บ้านฉันเลยด้วยซ้ำ "ห้องฉันไง ?" จีซัสที่ถอดเสื้อผ้าออกอย่างหน้าไม่อาย และพูดขึ้นด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ "อะไรนะ ?" ฉันถามกลับไปขณะที่เจ้าตัวกำลังจะถอดกางเกงของตัวเอง "ก็คอนโดฉันมีห้องนอนห้องเดียว" เขายักไหล่ตอบพลางแกะกระดุมที่กางเกงของตัวเอง "นายจะแก้ผ้าต่อหน้าฉันเนี่ยนะ ? หัดอายซะบ้างสิ" ฉันเอามือปิดตาตัวเองก่อนที่จะเห็นอะไรไปมากกว่า ซิกแพ็กและรอยสักของเขา บ้าจริง!! ฉันปิดตาและยืนหันหลังให้เขาทันที "เธอจะถอดเสื้อผ้าด้วยก็ได้นะ ฉันก็ชอบความเท่าเทียมนะ" เสียงของจีซัสกระซิบที่ข้างใบหูของฉันอย่างแผ่วเบา "เธอเห็นของฉัน ฉันเห็นของเธอ" หมอนั่นยังไม่หยุดพูดจาลามปาม "ไอ้บ้า ฉันไม่ได้โรคจิตเหมือนนายนะ" ฉันใช้มือข้างหนึ่งปิดตา อีกข้างหนึ่งผลักตัวของเขาออกไป แต่ว่า จีซัสก็ฉวยโอกาสนี้จับมือของฉันไปวางทาบแผ่นอกของเขา "จับดูสิ ใคร ๆ ก็อยากสัมผัสทั้งนั้น" เขาจับมือของฉันลูบไล้ลงต่ำไปยังร่อง Six pack "ปล่อยนะ จีซัส" ฉันที่พยายามจะชักมือ แต่ก็สู้แรงของเขาไม่ไหว "ปล่อยในได้ปะ ?" เขาพูดด้วยเสียงที่แหบแห้งชวนสยิวกิ้วแปลก ๆ "อี๋!! ขนลุก" ฉันแขวะกลับไปอย่างรังเกียจ ๆ ฉันลืมตาจ้องเขาอย่างตาเขม็งทันที "นี่ ๆ ๆ" จีซัสขึ้นเสียงทันที "ยังไงซะ เธอก็จะเป็นภรรยาฉันในอีกไม่กี่วันนี้แล้วนิ เอากันคืนนี้ก็ไม่เห็นเป็นไร" เขาเอาลิ้นดุนแก้มและพูดจาสื่อไปทางอนาจารอย่างไม่ยอมหยุด "ไม่มีทาง" ฉันขึ้นเสียงกลับไปทันที "มันเป็นเรื่องธรรมชาติปะ ?" จีซัสบ่นอย่างหงุดหงิดใส่ฉัน "ถ้ามีเซ็กส์กับเธอไม่ได้ ให้ไปมีกับใคร ?" เขาเลิกคิ้วถามกลับมาอย่างเจ้าเล่ห์ "ก็แล้วแต่นายสิ" ฉันผลักตัวของเขาออกห่างทันที จีซัสหยุดนิ่งไปชั่วครู่ และมองหน้าของฉันอยู่แบบนั้น "แต่ฉันจะไม่ยอมมีอะไรกับนายเด็ดขาด" ฉันพูดอย่างหลบสายตา จีซัสเลียริมฝีปากของเขาก่อนจะพ่นลมหายใจที่มีแต่กลิ่นเหล้านั้นใส่หน้าของฉัน "งั้นฉันถือว่าเธอพูดออกมาแล้วนะ" จีซัสพูดออกมาทันทีด้วยท่าทีจริงจัง "เพราะฉะนั้น เวลาที่ฉันไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น เธอจะได้ไม่ตามมาขัดขวางหรือทำอะไรแบบวันนี้อีก" เขาพูดเสียงเรียบนิ่ง ก่อนจะเดินนุ่งผ้าเช็ดตัวนั้นเดินเข้าห้องน้ำไป อย่างไม่รอให้ฉันได้เถียงอะไรกับไป "นี่ฉันโดนว่ากระทบงั้นหรอ ?" ฉันได้แต่ถามไล่หลังเขาไป แต่เขาก็ไม่ได้สนใจใด ๆ "คนหื่นกามเอ่ย ไอ้ตาบ้า" ฉันด่าคู่หมั้นหน้าฝรั่งผู้บ้ากามของตัวเองไปอย่างหงุดหงิดใจ ~~อื้ออออ อื้ออออ~~ ฉันหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาทันที -เกี๊ยว- "ฮัลโหลแก คิดถึงจัง" ฉันรับสายยัยรูมเมทเพื่อนสนิทที่สุดของฉันทันที "ทำไมฟังเสียงดูไม่ค่อยดีเลยอ่ะ" ปลายสายตอบกลับมาราวกับรู้ทัน "ฉันใกล้จะแต่งงานกับอิพี่จีซัสคนนั้นแล้วนะ" ฉันเอ่ยบอกกับเพื่อนสนิทไป เพราะยัยเกี๊ยวเองก็รู้เรื่องนี้อยู่แล้ว เพราะฉันเล่าให้นางฟัง "คนที่แกโชว์รูปให้ฉันดูอะนะ ที่หล่อ ๆ สักเท่ ๆ" ยัยนั่นจินตนาการถึงจีซัสไปไกลเอามาก ๆ "เขาคือคนไม่เอาไหนต่างหาก" ฉันพูดขัดไปก่อนที่ยัยเกี๊ยวจะวาดฝันไปมากกว่านี้ "ทำไมเพื่อนที่แสนดีของฉัน ถึงนินทาคู่หมั้นตัวเองด้วยน้ำเสียงนี้ละ ?" "ว่าแต่แกโอเคมั้ยอ่ะ ?" ยัยเกี๊ยวถามขึ้นด้วยความห่วงใย "คนที่ไม่ได้แต่งงานกันด้วยความรัก มันจะอยู่กันแบบมีความสุขได้ยังไง ?" ฉันพูดไปอย่างถอนหายใจและมองตรงไปที่วิวด้านนอกหน้าต่างนั้น "ถ้าไม่โอเคจริง ๆ ลองคุยกับพ่อแม่ดูอีกทีมั้ย" ยัยเกี๊ยวถามกลับมาเพื่อช่วยฉันหาทางออก "ไม่ล่ะ ฉันสัญญากับปู่เอาไว้แล้วว่าฉันจะช่วยเขา" ฉันนึกถึงสัญญานิ้วก้อยของตัวเองกับปู่ที่จากไปแล้ว "ทุกครั้งที่ฉันสัมผัสจีซัส ฉันเจอแต่ความมืด มองไม่เห็นอะไรเลยจริง ๆ ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่รู้ว่าจะช่วยยังไง" ฉันเล่าไปอย่างนึกย้อนกลับไปในทุก ๆ ที่ฉันสัมผัสร่างกายของเขา "รู้แค่ว่า ถ้าฉันอยู่ตรงนี้เขาจะปลอดภัย" ฉันพูดไปอย่างไม่คิดอะไร "ฉันพอเข้าใจแกนะ" ยัยเกี๊ยวก็ทำได้แค่รับฟังฉันระบายไปเท่านั้น และก็รับฟังแบบนี้มาตลอดนั่นแหละ "งั้นเปลี่ยนมาพูดเรื่องของฉันดีกว่า" ยัยเพื่อนรักก็รีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันที "ฉันได้งานแล้วนะแก เป็นผู้ช่วยด้านการตลาดของบริษัท TC บริษัทขายอะไหล่อิเล็กทรอนิกส์ชื่อดัง" ยัยเกี๊ยวเล่าเรื่องของตัวเองอย่างตื่นเต้น "จริงดิ อิจฉาจัง" ฉันรับฟังอย่างตื่นเต้นไปกับเพื่อนด้วย "แกมีโอกาสได้หางานทำ ส่วนฉันหน้าที่แรกหลังเรียนจบก็คือแต่งงานเลย" ฉันมองแหวนเพชรที่นิ้วนางข้างซ้ายที่น้าแหม่มบังคับให้ใส่เอาไว้ "แกนะเรียนเก่งขนาดที่สอบเทียบ Pass ชั้นขึ้นมาได้ตั้งสองปี แน่นอนว่าทางบ้านจีซัสเขาต้องให้แกเข้าไปช่วยในกิจการของเขาอยู่แล้ว" ยัยเกี๊ยวพูดขึ้นด้วยเสียงภาคภูมิใจในตัวของฉัน "มีลูกสะใภ้เรียนเก่ง แสนดีแบบแก" เพื่อนรักยังคงเอ่ยชมให้คอยให้กำลังใจฉันเสมอ "อื้ม" ฉันทำได้แค่ถอนหายใจตอบกลับไปอย่างทำใจ "แต่อีกเรื่องที่ฉันต้องบอกแกก็คือ ฉันถูกบริษัทเสนอชื่อให้ไปทำงานที่สำนักงานใหญ่ที่อเมริกาหนึ่งปี เป็นการเรียนรู้งานนะ" "และเดินทางอาทิตย์หน้านี้แล้วนะ" "ห๊าาา" ฉันช็อกอีกระลอกเมื่อสิ่งที่ฉันมองเห็นเกี๊ยวกับเพื่อนสนิทเริ่มใกล้เข้ามาแล้วจริง ๆ "พรุ่งนี้ฉันเลยอยากนัดเจอแกสักหน่อย ไปเยี่ยมมิลินสักหน่อย เพราะหลังจากพรุ่งนี้ฉันคงยุ่งมาก" "ได้ดิ ๆ" ฉันตอบไปอย่างไม่ต้องคิดเลย "แต่ฉันคงไม่ได้ไปงานแต่งแกนะ" ยัยเกี๊ยวพูดด้วยเสียงเศร้า ๆ "โอ๊ย ไม่เป็นไรเลยจริง ๆ" ฉันตอบไปอย่างฝืนยิ้ม "งั้นพรุ่งนี้ เจอกันนะ" "โอเค" ฉันพยักหน้าตกลงไป "ฝันดีแก เจอกันพรุ่งนี้" ฉันพูดตอบไปเมื่อเห็นว่าจีซัสกำลังเดินมาทางนี้พอดี จีซัสที่ผมยังเปียก ๆ เดินตรงเข้ามาหาฉันทั้งที่เปลือยท่อนบนโชว์เรือนร่างของตัวเองอย่างภาคภูมิใจ เขาทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาข้าง ๆ กับฉัน ก่อนจะกดเปิดทีวี ดูและเช็ดผมที่เปียกโชกของเขาไปพลาง ๆ "ที่คอไปโดนอะไรมาอะ ?" ฉันถามอย่างตกใจเมื่อสังเกตเห็นว่าจีซัสที่รอยแดงขึ้นที่ต้นคอ เป็นรอยช้ำ ๆ อย่างเด่นชัด "คอฉันหรอ ?" เขาถามและเอามือลูบจับเบา ๆ ก่อนจะกลั้นขำใส่หน้าของฉัน "ตลกอะไรอ่ะ ?" ฉันเสียเซลฟ์เล็กน้อย "ยัยเด็กน้อยเอ๊ย" เขาส่ายหน้าไปมา ๆ ก่อนจะขยับตัวเข้ามาใกล้ ๆ ฉัน "เธอนี่มันไม่รู้อะไรซะเลย" เขาพ่นลมใส่เหม่งของฉันอย่างหัวเราะลั่น ก่อนจะลดใบหน้าลงมาใกล้ ๆ ทำให้ปลายจมูกของเขาชนกับจมูกของฉัน ขณะที่ฉันพยายามจะถอยหลัง มือของจีซัสก็โอบแผ่นหลังของฉัน ดันเบา ๆ ให้ฉันเผชิญหน้ากับเขา "ฉันถูกแวมไพร์กัดมานะสิ" เขาพูดอย่างมาดกวน ๆ "แวมไพร์มีอยู่จริงหรอ ?" ฉันถามไปอย่างไม่แน่ใจเพราะฉันไม่ได้โตเมืองนอกเหมือนเขา "ใช่ และตอนนี้ฉันเองก็กลายเป็นแวมไพร์แล้วเหมือนกัน ?" เขาขยี้จมูกโด่งนั้นกับจมูกของฉัน "เธออยากเป็นบ้างมั้ยละ ?" ริมฝีปากที่ใกล้จนแทบจะแนบชิดกับริมฝีปากของฉัน "มะ...ไม่" ฉันตอบกลับไปอย่างสั่น ๆ วิธีการหยอกล้อ หยอกเล่นของเขาทำเอาฉันนิ่งแข็งเป็นหินราวกับถูกสาป แต่เจ้าตัวกับยิ้มอย่างลั้นลาที่ได้แกล้งฉัน แน่นอนว่าไม่เคยมีใครเล่นกับฉันแบบนี้มาก่อน เอาจมูกชนกัน พ่นลมหายใจอุ่น ๆ ใส่หน้าของฉัน มือของเขาโอบที่เอวบางของฉัน และดันแผ่นหลังให้เข้ามาประชิดแผ่นอกของเขา ริมฝีปากของเขาเกือบจะชนกับปากของฉัน ราวกับว่าเรากำลังจะจูบกันอะไรแบบนั้น ทำเอาฉันนั่งนิ่งอย่างไม่กล้าขยับตัว แทบจะหยุดหายใจ "Good night" ริมฝีปากที่เปล่งเสียงออกมากระทบกับริมฝีปากของฉันอย่างบางเบา "ตอ มอ ตอ" จีซัสพูดด้วยเสียงแหบแห้ง ก่อนจะค่อย ๆ คลายมือที่โอบหลังของฉัน และค่อย ๆ ถอนริมฝีปาก ปลายจมูก และใบหน้า แววตาสีเทาเข้มของเขาห่างออกไป หลังจากที่จีซัสลุกขึ้นจากโซฟาและเดินเข้าห้องนอนเขาไป โดยทิ้งให้ฉันนั่งเอ๋ออยู่ที่เดิม

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more