มันรู้สึกตุ๊บๆ ข้างใน ในใจก็อยากบุกไปให้รู้แล้วรู้รอด จะเอายังไงดี
“เหม่ออะไร” ยัยเกี๊ยวเดินเข้ามาถามพร้อมกับโบกมือไปมาตรงหน้าฉันให้ได้สติ
“กำลังคิดอยู่ว่าจะไปหาม๊าดีมั้ย”
“อยู่ๆ ก็รู้สึกคิดถึงมารดาขึ้นมาซะงั้น จะไปก็ไปร่ำไรอยู่ได้” เราราวด์เสร็จแล้วแหละ เสร็จเร็วกว่าเวลาที่กำหนดไว้ด้วยซ้ำ ทำให้ฉันมีเวลานั่งคิดเรื่องวันนี้ไปเรื่อยเปื่อย พี่หมอก็ยังไม่โทรมา จากปล่อยจอยกลายเป็นเครียดไปแล้วเนี่ย
“จะดีเหรอ” ฉันยังร่ำไรอยู่ เหมือนที่ถูกยัยเกี๊ยวว่านั่นแหละ
“เหม่อต่อค่ะ”
“โอเค ไปก็ไปหวังว่าม๊าจะยังอยู่”
“แล้วแกไม่กลัวไปเจอลูกชายเพื่อนป๊าแกเหรอ ระวังจะถูกจับจอง” เรื่องนี้ฉันไม่เครียดและซีเรียสอยู่แล้วเพราะคุยกับป๊ารู้เรื่องแล้ว
“ถ้าหล่อฉันจะทอดสะพานให้แกเอง”
“พูดไป” มีเหรอที่ยัยเกี๊ยวจะไม่สนใจ สะบัดผมใหญ่โต
“เอามั้ย ลูกชายมาเฟียเชียวนะ”
“ลองๆ ก็ได้” เกลียดเพื่อนตัวเองจัง
“ไปดีกว่า มีค
