My Golden Egg Adventure (Filipino)

IKA-40 NA PATAK: SPG

NAALALA pa nga ni Gwen na dapat ay galingan niya sa pag-ungol nang madala rin ang kani.ig sa init na iyon. Ngunit mukhang hindi effective ang ginagawa niyang pang-a-allure sa binata.

“Ahhh…” Nagpakawala siya ng mahabang ungol nang maramdaman niyang parang nagiging bampira nito at nakasipsip sa ibabaw ng kanyang dibdib. Itinulak pa niya ang ulo nito ma-shoot lang ang bibig sa nauuhaw niyang mga npples. Siya ang nauuhaw para sa binata dahil mukhang wala itong balak gawin ang dapat ay kanina pa. Hindi niya alam kung marunong ito.

Kung sa bagay. Hindi ang tulad ni Juniel ang magkakainteres na manood ng mga pelikularang R18 o mga p.orn movies. Siya lang yata ang masyadong malikot ang imahinasyon at kung anu-ano ang pumapasok sa kanyang imahinasyon.

Gwen evenly pushes him down to kiss him on her stomach. Mas lalo niyang ibinaba ang ulo nito hanggang maramdaman niya ang mainit nitong hininga sa pagitan ng kanyang dalawang hita. Sinipat niya ito ng tingin. Naghe-hesitant itong sumisid sa pinagpalang lagusan.

Hinawakan niya ang ulo nito. “Lck me, Jun.. I’m all yours.”

Ibinuka pa niyang maigi ang dalawang hita para bahagyang umangat ang itinatagong lagusan at saka itinulak pasubsob doon ang mukha ni Juniel. Gwen started to felt the warm wet of his tongue when Juniel took his tongue out licking it there.

“Ahh.. Tangna! Ang sarap… Huwag kang… ahh.. tumigil…” Totoong nasasarapan siya at nagugustuhan niya ang ginagawang iyon ni Juniel. Napaungol pa siya nang mas mahaba sa ginagawa nito. Parang may kung ano sa loob niya ang gustong kumawala. Hindi na rin masama para sa katulad nilang first time experience.

Naisip ni Gwen na effective pala ang paminsan-minsang niyang panonood ng adult movies dahil totoo palang masarap iyon. Isang sarap na hindi niya kayang maikumpara sa kahit ano. Gusto niyang sumabog sa sensasyong ibinibigay nito at ipinararamdam sa kanya.

Isang malakas at mahabang pag-ungol pa ang muulo niyang pinakawalan at bahagyang nanginig ang kalamnan niya.

“Pumasok ka na.. Jun.. Please…” Hinila pa niya ang dalawang braso nito upang umangat at magtapat ang pareho nilang kasel.anan.

Dahil sa kabagalan ni Juniel ay siya na mismo ang kumapa at dumakot sa armas nitong naninigas pa rin ngunit ang mga mata nito ay hindi kasing lamlam kanina na parang nasa tamang wisyo na ito at alam na ang nangyayari sa paligid. While she looks like tipsy that Juniel now.

Sa kakarampot na lakas ay itinapat niya ang armas nito upang siya na mismo ang magpasok sa kanyang lagusan. Hindi nga niya napansin ang haba at laki niyon. Bahagya siyang napangiwi nang ulo pa lamang ng kargada ay hindi na makapasok sa loob.

Juniel pushes himself up nang biglang tumunog ang phone.

Gusto niyang magmura o patayin ang nakaimbento ng phone dahil tumayo si Juniel at iniwan siya. Hindi pala effective ang pangkakarisma niya rito. Mabilis pala itong bumalik sa wisyo. Sana ay ginalingan pa niya sa pag-ungol nang tuluyan na itong malasing sa alindog niya.

Kung bakit naman kasi hindi mahaba sa dalawang oras ang stay nila at ngayon ay nagtatanong na kung mag-a-out na ba sila.

‘Grrr! Sundot na naging bato pa. Bwisit!’ inis na reaction ng kanyang isipan. Gusto tuloy niyang sugurin ang tumawag na iyon na istorbo sa lambutsingan nila ni Juniel.

Kinuha ni Gwen ang kumot at itinapik sa sarili. Napapahiyang hindi na niya tiningnan si Juniel.

“U-Umuwi na tayo, baka hinahanap ka na ni Nay Sita.”

Gusto niyang magmura paulit-ulit sa kanyang isipan. Ayon na eh. Isang tusok na lang pasok na. Bakit kasi ang laki ng kargada nito at hindi magkasya sa kanyang lagusan. Nakaisa na sana. Mag-aanunsyo na sana siyang buntis sa kanyang ina.

Dinampot ni Juniel ang mga damit at dumiretso ng banyo.

Hindi na napigilan ni Gwen ang inis nang hampasin ang kama at isa-isang dinampot ang mga damit. Bigo siya. Ipinakita lang niya ang kanyang katawan at pinainit lang siya nito pero nawala ang tuhugan.

Gigil na tumayo siya dinampot ang bag. Kinuha roon ang jacket na may hood, sinuot saka dumiretso sa labas ng pintuan at matiyak na mauna siyang makaalis at hindi abutan ni Juniel.

Bahala na bukas kung ano ang isipin nito. Wala namang nangyari sa kanila, napahiya pa siya dahil sa kadesparadahan niya. Lumalabas na tuloy na ipokrita at masyado siyang desperada na parang mauubusan ng lalaki dahil sa ginawa niyang pamimilit kay Juniel na may mangyari sa kanila.

PAG-UWI ay tulog na ang ina nang abutan ni Gwen. Humalik lang siya sa pisngi nito at hindi na ginising ang inang mahimbing na natutulog.

Hindi pa rin siya makapaniwala sa kanyang kapusukan ngunit hindi na yata maaalis sa kanyang isipan ang itinatagong ganda ng katawan ni Juniel nang makita niya itong walang saplot. Napakaganda ng tindig nito at kahit sino ay mabilis na magkakagusto rito kahit bakla pa nga siguro. Mukha lamang ang tanging problema kay Juniel ngunit ang katawan nito ay matatalo pa ang ang mga artista. Para itong busog sa gym.

Napaisip si Gwen, naiisip din kaya ni Juniel ang nangyari. Nagagandahan nga kaya ito sa kanyang katawan matapos niyang ibuhos ang lahat at ipakita ang lahat ng kanyang itinatago sa likod ng mga kasuotan. May pag-asa kayang pagpantasyahan din siya ni Juniel at hindi palaging si Madam Stacey ang naiisip nito.

Bigla ay nalungkot si Gwen. Hindi niya napansin ang pagpatak ng butil ng kanyang luha mula sa mata. Ang inaasam na pag-ibig mula kay Juniel ay imposible niyang makuha. Baka nga dahil sa ginawa niya ay magkaroon na ng latay ang kanilang pagkakaibigan. Baka magbago na ito sa kanya.

‘Ang tanga-tanga mo, Gwen! Dapat nag-isip ka muna. Hindi ka dapat nagpadalos-dalos. Paano kung sa nangyari ay kalimutan nga niya ang lahat ngunit kalimutan na rin niya ang pagiging magkaibigan naming dalawa?’ Mariing ipinikit ni Gwen ang mga mata para daluyan ng antok.

Kinabukasan nga nang magising siya ay wala na sa sofa nila si Juniel. Maaga kaya itong pumasok sa trabaho?

Sinilip pa niya ang sariling phone kung nag-iwan ito ng message ngunit wala siyang nakita.

Hindi na rin tuloy siya nag-abalang kumain. Tulog pa ang kanyang ina. Matapos magbihis ay diretsong umalis na rin siya at hindi na nagawa pang magpaalam.

Nagpang-abot naman sila ni Juniel sa Dining area canteen para sa mga empleyado. Ngunit nang makita siya nitong may bitbit ng tray ng pagkain at patungo sa pwesto nito ay agad itong tumayo kahit hindi pa ubos ang pagkain nito.

Isang malaking kahihiyan nga ang ginawa niya na kahit salubungin siya ng tingin ay hindi na nito magawa.

Malungkot na naupo siya sa bakanteng silya. Sumubo siya ng cereals na lubog sa mainit na gatas. Hindi rin niya inaasahan ang kakapalan ng mukha ni Noel nang makita niya ito.

Ngunit maga ang mata nitong nangingitim at may ilan pang galos sa mukha nito. Ano ang nangyari dito na parang hindi na niya makilala ang mukha nito?

Akala niya ay uupo ito sa tabi niya ngunit nilampasan siya nito at patalikod sa kanya na naupo at hindi man lamang siya iniimik nito. Tinapos na lang din niya ang pagkain at hindi na rin ito pinansin.

Hindi alam ni Gwen kung ano ba talaga ang nangyari. May kinalaman kaya rito si Juniel?

Nang mag-break ay agad niyang hinanap si Junie sa Dining area. Ngunit wala roon ang binata. Nilapitan niya si Annie na kasamahan din nila sa housekeeping.

“Nakita mo ba si Juniel?”

“Nag-out siya kanina. Baka naka-half day,” sabi nito. “By the way, nakita mo na ba ang bago empleyado sa housekeeping?”

Mayroon sigurong nag-resign o kinakailangan madagdagan ang mga housekeeping kaya nagdagdag sila ng mga tao.

“Max ang pangalan niya at ngayon daw siya mag-uumpisa.”

Umiling siya dahil hindi naman siya interesado. Kay Juniel lang ang kanyang atensyon. “Hindi eh. Sige, salamat.”

Minadali na ni Gwen ang pagkain at agad lumabas para hanapin kung makikita niyang nag-lunch out si Juniel. Pinag-ring niya ang phone nito ngunit hindi naman nito sinasagot. Mukhang galit ito sa kanya.

Kinakailangan nga niya sigurong bigyan ito ng space. Baka masyado nang sobra ang nagawa niyang iyon.

Matapos ang duty ay nakapagtatakang hindi na siya kinukulit ni Noel. Umiiwas na rin ito sa kanya na parang nakatatakot siya. Nagmamadali na rin siyang makapag-punch out kaya sa exit stairs na siya dumaan ngunit hindi niya inaasahan ang makakasalubong doon.

“Dmn it! Bakit kasi sira pa ang elevator? Walang silbi ang maintenance!” inis na sabi nito habang maingat na umaakyat ng hagdan dahil sa takong nitong may kataasan.

Napahinto siya sa pagbaba at mula sa itaas ay tinatanaw niya ang pagbaba nito.

“Anong tinitingin-tingin mong pangit ka?”

Ilang beses na niya itong nakita at tuwing magku-krus ang landas nila ay palagi siya nitong nilalait at kabisado na nga yata nito ang pangalan niya.

“Good evening, Madam Stacey,” bati pa niya rito na huminto sa tabi para hayaan itong makadaan.

“Anong good sa evening kapag nakikita kita, Gwen! Nakapandidiri ang pangit mong mukha.” Kumapa pa ito sa sariling mukha. Mabuti na lamang at never kong na-experience ang ganyan kapangit na kutis. Alaga kasi ako sa derma.” Tinitigan siya nito. “Ay! Baka hindi mo nga pala alam ang derma, hindi kasi uso sa mahihirap ang derma. Kaya siguro ganyan ka kapangit.”

Kung puwede lang niya itong itulak baka kanina pa niya ginawa.

Nang umabot ito sa puwesto niya ay binigyan pa siya nito nang nakaiinsultong tingin. “I don’t know why my dad recruiting dirty ugly person like you. Hindi ka nararapat dito, Gwen.”

Gusto na niya itong patulan. Kating-kati na nga ang mga kamay niya na itulak ito kung puwede lamang.

“I don’t think you deserve to work longer here,” sabi pa nito na tinalikuran siya. “How I wish na tanggalin ka na ni dad.” May halo pang pagpaparinig na salita nito habang nagpapatuloy sa pag-akyat ng hagdan.

‘Madulas ka sanang impakta ka!’ dasal niya sa kanyang isipan. Aaminin niyang maganda nga ito, balingkinitan ang katawan, makinis ang mukha ngunit napakasama naman ng ugali nito.