Splash of Fate

Chapter 6

Dawn POV

"Hindi ka mag-iisa sasama ako kahit saan. Let's meet tomorrow at sabay tayong aalis." Ngumiti ako ng tipid at gano'n rin ito pero natigilan kaming dalawa nang biglang tumunog sa cellphone nito na agad nitong kinuha mula sa bulsa nito at sinagot ang tawag.

"Hello? Ah yes! Papunta na ako, and yeah may sasabihin rin ako sa'yo. I know you need me Leon and yes bibilisan ko papunta riyan." Pagkasabi nito ng mga huling salita nito ay binaba na nito ang tawag at ako naman ay tinaasan ito ng kilay pero ngumisi lamang ito at tinaas ang mga kamay at napailing.

"Alam kong tanga, pero huli na ito. Haven't heard of farewell f**k? Alam mo na need ng pabaon." Binuntutan pa nito iyon ng tawa kaya napabuntong-hininga na lamang ako.

"Talagang malala kana."

"Anong malala if I know naggoodbye s*x rin kayo noong the one that got a way mo bago ka tumakas." Biglang umawang ang labi ko sa mga pinagsasabi nito langya naman kasi.

"Sus namumula lang girl? Masyadong halata, hala sige na aalis na ako may naghihintay na hotdog sa akin e' see you girl, tawagan mo lang ako kung kailan tayo aalis at ngayon sisimulan ko na rin ayusin ang lahat para bago ako umalis e' nakaayos na ang lahat. And yeah! Let's f*****g leave this hell."

Pagkasabi nito no'n ay bumira na ito patalikod at sabay taas ng kanan nitong kamay at sumenyas bilang isang pagpapaalam.

At ako naman ay naiwang tinitingnan ang bulto nito. Kahit naman kasi kita ko ang nakangiting mukha nito still hindi maalis sa akin ang mga kinuwento nito.

As always she's a great pretender.

ABut as a friend wala akong magawa kundi ang suportahan ito habang hinihintay ang araw na matuto ito, though I know kailangan ko rin ito turuan pero alam ko kasing sa ngayon kailangan pa nito si Leon. At alam ko isang patak na lang mapupuno na ito, and with that reason makakatalikod na ito sa lalaki ng walang kagustuhan pang lumingon.

I sigh, saka hinawakan na ng mahigpit ang mga gagamitin ko sa paglilinis, sa ngayon kailangan ko na harapin ang trabaho ko and after this I'll ready myself to forget everything.

Ngunit sa aking pagtalikod kay Reign ay saka naman ang pagbunggad ng isang bulto na nakasandal sa pader at matamang nakatingin sa akin gamit ang mga mata nito na tila ba naglalagablab sa emosyon na hindi ko mawari kung bakit iyon nandoon.

"So aalis pala kayo? Why is that? Are you afraid of something Ms. Dawn?" Biglang nanlamig ako at tila nadaganan ng libo-libong agam-agam ang aking dibdib. I never expect to see him right now, ni hindi ko nga inisip na magkrus pa muli ang aming landas sa kahuli-hulihang pagkakataon bago ako lumayo ng tuluyan mula sa lugar na ito.

Then his eyes darted and observe my posture, kaya pinilit ko magpakatatag pero sa kaloob-looban ko ay gusto ko nang lumayo at huwag na ito harapin.

"Hmm, cat got your tongue? Do you need help for that Dawn? I would be willing to do so." Lumayo ito mula sa pagkakasandal saka dahan-dahan humakbang papalapit sa aking kinatatayuan pero dahil sa kakaibang apoy na nakikita ko sa mga mata nito ay kusang humakbang ang aking mga paa para umatras ng isang beses na naging dahilan rin upang tumaas ang kilay nito at biglang lumarawan ang ngisi.

"Scared?" He murmur as a matter of fact saka umiling at bigla na lamang humagalpak ng tawa.

"So all along you are trying to escape because you are scared and why is that--" Hindi ko na ito pinatapos sa pagsasalita sapagkat ayaw ko na marinig pa ang mga sasabihin nito, because the truth, ayaw kong masampal sa akin ang katotohanan na sa lahat ng rason ay ito lamang ang siyang nagbibigay sa aking ng malakas na udyok para umalis sa lugar na ito. He is the reason why I am scared, the reason that I am in pain and the reason why my heart is acting insane.

"No! You are wrong Mr. Montero! At kung ano man ang rason ko wala kana ro'n. Wala kang karapatan para tanungin sa akin kung ano ang gagawin ko sa buhay ko o kung ano ang desisyon na gagawin ko. If I don't want to breathe the same air that you breathe then it's my decision not yours." Sa totoo lang hindi ko rin alam kung saan ako kumuha ng lakas ng loob para sagutin ito ngayon but one thing is for sure ayaw ko lang na gumawa pa ng rason para maisip nito na kakayanin lamang nito akong tapakan.

"Oh I can see your claws kitty." He uttered before walking as fast as he could and before I know it nasa harap ko na ito at walang ano-ano'y yumuko ito at halos kadangkal na lamang ang layo ng kaniyang mukha sa aking mukha making me gasp na siyang pinakamaling ginawa ko sapagkat bigla na lamang bumaba ang mga mata nito sa aking labi, and he is staring at it like he had seen something delicious hell! I felt losing my conscious seeing his jawline clench.

"My bad, but your lips are inviting me to take a bite." Tila nagkaroon ng sariling buhay ang aking dila and I just lick my lower lip to ease the dry feeling. Pero tila mabangis itong hayop as his eyes follow my tongue's movement.

"Oh hell you are seducing me and for a second I can bend you right here and f**k you right now." Doon agad na nagising ako mula sa aking katangahan, at agad na umakmang aatras pero naramdaman ko na lamang ang pagpulupot ng mga kamay nito sa aking beywang at hinila ako lalo papalapit sa mainit niyang katawan. Sa gulat ko'y nabitiwan ko ang mga hawak ko making him grin before I felt my back hitting something hard and I just find myself being trapped between the hard wall and a predator in front of me with his warm body pressing mine and making me feel the teasing heat that gives delicious sensation and chills on my skin.

Shit!

His hands grip my waist making me think and believe that he can really bend me right now.

"You smell nice Dawn, I don't care if you are afraid of me but one thing is for sure, kailangan mong itatak diyan sa isip mo na I won't let you run away without having the thrill of f*****g you and tasting you first."  Nanlalaki ang mga matang sinubukan kong kumawala mula sa mga kamay nito pero nagmatigas ito habang ramdam ko ang pagdiin nito sa ibabang bahagi ng katawan niya sa may puson ko making me feel his hard member pressing into mine, making me feel the anticipation and the fear. Hindi ko maunawaan ang nararamdaman ko pero isa lang ang alam ko.

I need to escape, I can't let his claws trap me dahil alam kong mahihirapan akong makatakas especially when he would play the tricks that can make me lose my senses.

"Oh I can feel the fear and your anticipation Dawn kahit sabihin mong ayaw mo still your body responds." Parang bumibigat na ang aking talukap and now I can feel the minty and warm breath that tickles my neck, ramdam na ramdam ko ang pakiramdam na tila inaamoy ako nito as his hands moves up and down caressing my body.

Tila bumilis ang t***k ng puso ko, at sumasabay iyon sa bawat galaw nito doon pa lang ay alam ko nang utak ko na lamang ang kakampi ko, even my body responds to his touch as I can feel the tingling sensation on my core.

"Oh Dawn you just need to submit and let me bury myself inside you." He whisper and it made me close my eyes pero sa pagpikit ko ay tila may boses na tumawag sa akin.

Ang boses na siyang pinanabikan ko.

"Ma-ma.."

A wake up call that made me open my eyes and find the courage to push the man in front of me.

Hinihingal na napatitig ako sa lalaking nasa harap ko ni hindi ko nga ito naitulak ng mas malayo sa akin pero kita ko pa rin ang gulat at galit na nakalarawan sa mga mata nito.

"You!--"

"Yes! It is I, ako ang may kayang gumawa sa'yo niyan Mr. Montero! Ito ang dapat mong isipin hindi lahat ng babae mapapasunod mo o ng pera mo! May dignidad ako, and I won't let you taint that with your dirty intention. Kung gusto mo you can find prostitute and I don't care if you cheat as long as hindi ako ang gagamitin mo sa kababuyan mo. Go back to your wife or play with women as long as hindi ako iyon. And please stay away from me Montero, because you disgust me." Kumunot ang noo nito and I can see him balling his fist. Pero tinikis ko ang iba pang emosyon na nanunudyo sa aking damdamin. Ayaw ko lang kasi itong nararamdaman ko. Alam kong mali e'.

Una pa lamang alam kong mali na. He is now a married man and I am just a woman forgotten by time.

Kahit anong gawin ko alam kong walang rason para ipagpatuloy ko ang katangan na meron ako noon.

"Pagod na ako sa larong ito Dawn, if you want me to stop chasing you then let me taste you! And don't act so clean because we all know that you are once a desperate woman, you use men and emotions for money. And now you use this card of acting pure yet you are a dirty w***e discarded by everyone. And if I can't have you by hook then I'll definitely have you by different ways I could think of." Biglang naramdaman ko na lamang ang pag-iinit ng bawat sulok ng aking mata and I let their presence known, kusa kong hinayaan ang pagtulo ng aking luha.

Wala na akong magawa, sobrang sakit lang para sa akin ang aking mga naririnig, tanggap ko na rin naman ang  lahat e' pero bakit ngayon ang sakit na muli ay mahuhusgahan na naman ako.

'Yung pakiramdam na kahit ako mismo ang dumi na ng tingin ko sa sarili ko dahil sa ilang ulit na mapagbintangan, sa ilang ulit na masabihan ng masasamang salita.

Ang sakit, ang gusto ko lang naman ay maging masaya pero bawat hakbang kong sumusubok na abutin ang kasiyahan ay sadyang meron talagang hihila sa akin palayo rito.

And now I just felt happiness is hard to achieve, masyadong mahirap na kung saan gusto ko na lamang ay maubos na ang kagustuhan kong abutin pa iyon.

"Then judge me all you want Flix for I do prefer being tainted  ang madumihan ng paulit-ulit ay sadyang nagbibigay ng kakaibang ligaya sa akin but it was before. Love change everything yet I won't let myself fall again for I know I won't be love the way I Iike and expect it to be. Because happy endings are only for women that worth to fight for and I am not one right? Tanggap ko na iyon Flix that's why I choose to let go of lust and love they are both dangerous for me."

Dangerous for it only scream the same man.

Alam na alam kong iisa lamang ang may kayang magbigay sa akin ng mga emosyon na kahit ako mismo ay hindi makapaniwalang kaya kong maramdaman.

Hindi ko man makita ang reaksyon nito mula sa nanlalabong mga mata ko dahil sa luha still I felt numb. At masaya ako na namanhid ako because I would rather be one kaysa ang lunukin ko ang katotohanan na ang taong minsang minahal ko ay hindi na ang taong nasa harap ko.

Malayong-malayo.

"Too bad." He said and I just smile bitterly saka pinunasan ang mga mata ko bago ko hinarap muli ito doon nakita ko ang mukha nitong walang emosyon.

He just stare at me with his eyes that made my heart whimper.

"So if you can excuse me sir. I need to work." Ngumiti ako ng tipid saka kahit nanghihina at bakas sa loob ko ang matinding lungkot ay gumalaw pa rin ako para lampasan ito at pulutin ang mga nahulog kong kagamitan.

At mula sa pagkatalikod ay muling nagsalita ako.

"Flix you are not a monster, the real monster is the person who made you like that so don't pretend to be one." One tear fell from my eyes again as I swallow the pain.

Alam ko naman e' una pa lang andon pa rin ang pag-asa sa puso ko, kilala pa rin nito ang taong minsang ngumiti ng malapad, ang taong minsang nangako, ang taong minsang bumago sa kaniya, ang taong nagpasaya at nagparamdam ng iba't ibang emosyon na ni minsan o kahit sino ay hindi ito mababayaran.

And for that I thank him.

I thank him for making me feel that I am still human, a human capable of loving and hurting.

"Goodbye Flix." I said at akmang hahakbang na pero hindi pa man ako nakakahakbang ay naramdaman ko ang kakaibang kirot sa may bandang leeg ko at agad na naramdaman ko ang panghina ng aking tuhod.

My eyes turns blurry and I can see dark spots formed which made my vision hazy.

I am shock pero hindi ko magawang gumalaw pa dahil hinang-hinang na ang aking pakiramdam.

Agad ko rin naramdaman ang pagsuko ng aking katawan at pagbagsak nito sa na agad na nasalo ng dalawang mainit ngunit matigas na bagay.

Isa lang ang nasa isip ko, I am betrayed.

"Y-You--"

"You are wrong, I've been a monster all along Dawn. Hindi mo lang alam ang pakiramdam na gusto mo magdamot pero wala kang kakayahan na gawin 'yun, 'yung gusto mo pigilan siya sa pagtalikod pero wala kang magawa because just like what you are feeling now I am once a vulnerable man with a hidden monster na naghihintay lang ng pagkataon. And now taste how this monster own what is his all along. You want to escape? Then let me first welcome you to hell and let see if you can still come out. If you can then you're free Dawn. But first you need to pay me for your debts. Because no matter how you try, or how you change your name you are still the woman who made me who I am. Definitely I'll scar your being YESHA! I'll f*****g give you the wound that will never heal. The wound that will be tainted in your soul forever."