“มึงชอบเขาจริงจังแล้วไหมวะไอ้ไม”
“คงใช่” ผมตอบแล้วยิ้มมุมปาก “รีบเล่า กูอยากรู้ละอย่าลีลาได้ไหมวะ รำคาญ”
“กูก็ไม่รู้เรื่องอะไรกับผู้หญิงเขาหรอก ตอนไปเจอก็เกือบจะตีกันแล้ว เด็กมึงนี่ก็ใช่ย่อย ไม่ยอมคนเลยว่ะ เมย์เกือบตกบันไดตาย” ไอ้บูมพูดแล้วหัวเราะเบาๆ
“มึงแน่ใจเหรอว่าเด็กมันทำยันนั่นคนเดียว” ผมถามมันและคำตอบที่ได้มาคือมันส่ายหน้าสั่น
แน่นอนว่าพวกเรารู้กัน แต่ผมอาจจะรู้มากกว่าเรื่องนิสัยของเมย์ จริงอยู่ว่าเธอดีกับผมหลายเรื่องแต่พื้นฐานชีวิตยัยนั่นเป็นคนที่เอาแต่ใจมาก อยากได้อะไรก็ต้องได้ มีอยู่แค่สองคนที่เมย์ยอมให้คือผมกับไอ้ฟิวส์
ถ้าถามว่าผมรู้สึกยังไงกับเธอ คงตอบได้ว่าไม่รู้สึก ผมจะนึกถึงก็ตอนที่จิตใจมันว้าวุ่น เช่นเดียวกับยัยนั่นที่เห็นผมเป็นที่ระบายอารมณ์เวลาไม่พอใจกับอะไรมา เรียกว่าศีลเสมอกันก็ว่าได้
“มึงก็รู้อยู่ว่ายัยนั่นมันจอมบ้าอำนาจ” ไอ้บูมออกความเห็น “หรือเป็นเรื่องมึง”
ไอ
