ยื่นหมู ยื่นแมว 2

1747 Words

ใจผมเต้นรัวแรง หลังจากกดตัดสายอีกฝ่ายไป และเขาก็โทร.กลับมาอีกรอบ “ทำไมตัดสายฉันทิ้ง!” เสียงเขาเข้มมาก และหน้าจอเขามีแสงไฟสลัวๆ ผมมองเห็นอีกฝ่ายไม่ชัด ส่วนห้องผมเปิดไฟสว่างโร่เพราะยังไม่ได้ตั้งตัว “คือผมขอปิดไฟก่อนได้ไหม” ผมประหม่าและอายพิกล “พูดเป็นเล่น ปิดไฟแล้วจะเห็นอะไรล่ะ อย่างอแง โตๆ กันแล้ว แฟร์หน่อยนะซัน...” น้ำเสียงและการพูดคุยของเขาฟังแล้วคุ้นเคยจนผมประหลาดใจ ความคุ้นเคยนี้ส่งผลต่อหัวใจผมอย่างแรง ราวกับผมเคยรู้จักผู้ชายคนนี้มาก่อน... “พี่จะดูอะไรล่ะครับ เราก็ผู้ชายเหมือนกัน” ผมไม่ได้กวน แต่มันเขินและจั๊กจี้หากต้องมาทำอย่างนี้กับคนแปลกหน้าแถมเป็นผู้ชาย ในการไลฟ์สดผมอาจดูกร้านโลก ไม่หวงเนื้อหวงตัว แต่เอาจริงๆ ผมโคตรขี้อาย เรื่องนี้พี่คีย์เป็นพยานได้ “ใช่ ฉันเป็นผู้ชาย แต่เราไม่เหมือนกันแน่นอน!” ปลายประโยคเขาประชดประชันผมฉิบหาย “ถ้างั้นผมถามหน่อย แค่ถอดกางเกงทำไมพี่ต้องให้ราคาสูงขนาดนั้น” “อืม บางอย่างมันก็ต้องแลกด้วยเงิน หรือนายไม่อยากได้ นี่ก็เห็นว่าต้องย้ายห้อง ฉันเลยช่วยเหลือนิดๆ หน่อยๆ พอให้ไม่ต้องเดือดร้อนจนเกินไป” เขาถามเหมือนว่าเป็นแฟนคลับตัวจริงของผม เพราะผมมักตัดพ้อชะตาชีวิตให้ FC ที่ตามดูผมในออนไลน์ฟัง “ก็ทำนองนั้นแหละ เรื่องเฮงซวยเนี่ยต้นเหตุเพราะมีคนใจร้ายอยากให้ผมไม่มีที่ซุกหัวนอน ก็ไอ้...” เอ่ยถึงตรงนี้ผมก็เป็นโกรธเป็นแค้นอาเฮียของพี่คีย์ แต่ยังยั้งปากไว้ทัน เรื่องบางเรื่องผมไม่ควรเปิดเผยให้คนอื่นรู้ “เอ ใครมันกล้าทำแบบนี้กับคนน่ารักได้ลงคอ ใจร้ายใจดำจริงๆ” บทเขาจะสุภาพและอ่อยผมด้วยคำพูดหวานๆ ก็ทำให้ผมอายม้วนทีเดียว “แหม อย่าชมผมมากดิ เขินหมดแล้ว เอาละ...ถ้าพี่อยากให้ผมทำผมก็ยอม แต่บอกก่อน ผมไม่เคยทำอย่างนี้กับใคร และผมถอดแค่กางเกงบ็อกเซอร์ ไม่มีสไลด์หนอนหรือโชว์ว่าว!” ผมบอกความต้องการของตัวเองอย่างชัดเจน “อืม...แล้วถ้าฉันอยากให้นายทำมากกว่านี้ นายจะว่าไง?” เขาถามเสียงทุ้มต่ำและแหบพร่า น้ำเสียงนั้นโคตรเซ็กซี่จนผมเกือบเผลอบ้าจี้เปลื้องผ้าลงต่อหน้าเขาในวินาทีนั้น!! “เอาอีกแล้วเหรอครับ ผมไม่ได้ขายนะพี่ ถ้าพูดแบบนี้ผมโอนเงินคืนดีกว่า” หลุดปากไปอย่างนั้นทั้งที่ตรงข้ามกับความรู้สึกของตัวเอง “ฉันยังไม่ได้บอกว่านายขายสักหน่อย ร้อนตัวไปได้” “ก็พี่พูดแบบนี้อยากให้ผมเข้าใจเจตนายังไง” เสียงผมแข็งขึ้น “ซัน...” เขาลากเสียงยาว ทั้งน้ำเสียงและวิธีการพูด บอกตามตรงว่ามันทำให้ผมขนลุกซู่! “เหอๆ ให้ตายเถอะ พูดแบบนี้ยังกับเป็นพ่อผมแน่ะ” ผมท้วง “โอ้ ฉันไม่ได้แก่ขนาดนั้น แต่ถ้าให้เป็น...” เขาไม่ได้เอ่ยถ้อยคำตรงปลายประโยคออกมา แต่ผมรู้ชัดว่าจงใจหยาบคายใส่ผม “มันไม่โอเคว่ะ พี่จงใจแกล้งปั่นหัวผม” ผมหัวร้อนมาก ไม่อยากสนทนากับอีกฝ่ายต่อ “เอ๊ะ หยอกเล่นแค่นี้อายเหรอ ฮึๆ ทีทำเรื่องงามหน้าเอาไว้ไม่ยักมียางอาย คงเพราะคิดว่าไม่มีใครจับได้สินะ” คราวนี้ผมหน้าชาเมื่อเขาต่อว่าผมตรงๆ “อ้าว พี่หลอกด่ากันแบบนี้หมายความว่าไง” ผมโวยวาย หากเขาอยู่ใกล้ๆ คงถูกสอยปลายคางแน่ “โถๆ อยากได้เงินเยอะๆ ก็ต้องยอมสิ และฉันก็ใจป้ำพอถ้านายกล้ามากกว่านี้” “ผมไม่ใช่ผู้ชายขายตัว และไม่ได้เป็นเกย์!” ผมประกาศจุดยืนแสดงศักดิ์ศรีของตัวเอง “ไหน พูดให้ฉันได้ยินอีกครั้งสิ” เขาเล่นลิ้น “ผมเป็นผู้ชาย คุณเข้าใจถูกแล้ว และถ้าคุณโรคจิตอยากนอนกับพวกเด็กขายก็เชิญไปห้องอื่น และถ้าไม่พอใจ ผมโอนเงินคืนให้ได้ เอาจริงนะ ผมไม่ชอบหลอกลวงใคร” ผมเปลี่ยนสรรพนามอีกฝ่ายเสียใหม่ รู้สึกอยากกดตัดสายเขาในตอนนั้นเสียด้วยซ้ำ “ฮ่าๆ พูดซะคล่องปากว่าไม่เคยหลอกใคร แถมยืนยันว่าแมนทั้งแท่ง แต่บอกเลยสิ่งที่นายทำอยู่เนี่ยมันยิ่งกว่าขายตัวเสียอีก แต่เอาเถอะ เดินมาทางนี้แล้วก็ขอไปให้สุดละกัน เดี๋ยวฉันจะคอยดูว่าจะเก่งสักแค่ไหน” “เฮ้ย! ถ้าคุณไม่พอใจผม เข้ามายุ่งกับผมทำไมวะ มันไม่สนุกนะโว้ย” “พูดไปนั่น ฉันชอบนายนะ ขาวๆ ก้นใหญ่ ปากสวยสีชมพู หุ่นก็น่าอุ้ม เอาละ ถามอีกครั้ง ถ้าให้มาถอดกางเกงให้ฉันดูต่อหน้า สองหมื่นห้าพอไหม” ราคาของเขาพุ่งสูงจนผมหน้ามืด แต่ผมยังมีศักดิ์ศรีและสติมากพอ แถมยังจำได้ว่าคำพูดเขาก่อนหน้านี้คือการดูถูก ผมคำรามขึ้นมาหนึ่งหน หมดอารมณ์อยากได้เงินจากคนตัณหากลับ “อย่าดูถูกกันเกินไป คุณไม่ได้มีดีกว่าคนอื่น และคนอย่างผมไม่งอมืองอเท้าขอใครกินแน่นอน คุณเอาเบอร์บัญชีมา เดี๋ยวโอนคืนให้เดี๋ยวนี้เลย” “ขี้โมโหง่าย แถมใจร้อน เฮ้อ...ใครปั่นหัวนิดๆ หน่อยๆ ก็สติแตก เอางี้ไอ้น้อง นายไม่ต้องมาหาฉัน แต่ตามที่ตกลงไว้ นายต้องถอดกางเกงให้ฉันดู!” “แหงละ ผมถอดก็ได้ แต่คุณต้องถอดเหมือนกัน แฟร์ๆ เอาไหม” เมื่อเขาโยนแผนนี้มา ผมก็หาทางตลบหลังกลับ “เรื่องอะไรคนซื้อต้องถอดด้วยวะ นายเอาความคิดนี้มาจากไหน” “ฮึ...ก็ผมจะซื้อสิ่งที่คุณนุ่งอยู่เหมือนกัน สามพันบาทพอไหมสำหรับผ้าขาวม้าเก่าๆ ผืนนั้น!” คนที่อยู่ปลายสายเงียบไปอึดใจ เขาคงคิดไม่ถึงว่าผมจะมาไม้นี้ “ไหนว่าไม่ได้ชอบผู้ชายหรือเป็นเกย์ แล้วมาซื้อผ้าขาวม้าฉันทำไม” “ก็...ผมอยากให้คุณรู้ไว้ว่า คนอย่างผมฆ่าได้แต่หยามไม่ได้ อีกอย่างถึงผมจะเต้นยั่วๆ ในไลฟ์ แต่ไม่ได้หมายความว่าอยากเป็นเด็กป๋าเด็กเสี่ยสักหน่อย” ผมยอมอ่อนลงมาอีกนิดเพื่อหลอกล่อเขา “เอาละๆ ฉันถอดให้นายดูฟรีๆ ก็ได้ แต่บอกไว้ก่อน ถ้ามันตื่นขึ้นมาเมื่อไร ไอ้หมอบิ๊กนั่นก็เทียบของฉันไม่ได้” ผมหัวเราะออกมานิดๆ พร้อมเตรียมบันทึกภาพของอีกฝ่าย ตั้งใจใช้คลิปนี้ไว้แบล็กเมล์เขาในอนาคต โทษฐานที่ดูถูกผมและว่าร้ายจนผมช้ำใจ “เดี๋ยวดิ ไฟห้องคุณมันมืด เปิดสักหน่อยจะได้ไหม” สิ้นเสียงการขอร้องของผม แสงไฟสีนวลตาก็สว่างระเรื่อขึ้น และผมต้องช็อกตาค้าง ผู้ชายที่ผมคุยด้วย หรือ Single Dadk-8 มีผิวสองสีซึ่งเนียนน่าสัมผัส ที่สำคัญหุ่นดีมากจนผมสะเทิ้นอาย เขาไม่ได้ล่ำแบบพวกที่เห็นตามโรงยิมหรือฟิตเนส แต่มีหุ่นสวย หน้าท้องเป็นลอนแกร่ง ขนอ่อนโคตรเซ็กซี่ มันเริ่มตั้งแต่หน้าอกไล่ลงมายังสะดือ ก่อนหายไปในผ้าขาวม้าผืนบาง และสิ่งที่สะดุดตาผมตั้งแต่แรกเห็นคือเป้าของเขานูนมาก!! “เงียบทำไม หรือว่ากำลังกลืนน้ำลายลงคอ” เขาดักทางจนผมต้องดึงตัวเองกลับเข้าการสนทนา เลิกคิดเลื่อนเปื้อนกับเขา “บ้า! ผะ ผมก็แค่ไม่ชินกับการเห็นผู้ชายแก้ผ้า” “อืม ฉันลืมไป พ่อคนเวอร์จิน นายมันหนุ่มน้อยไม่เคยต้องมือชาย!” ผมขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน อยากด่าทอเขาเจ็บๆ แสบๆ แต่ไม่หรอก มันมีวิธีจัดการคนที่ดูถูกผมมากกว่านั้น ก็ด้วยการอัดคลิปโป๊ของเขานี่ไง “พร้อมหรือยังครับ...คุณ Single Dadk-8 อาเฮียสุดหล่อ” ผมข่มใจให้เย็น ตั้งสติด้วยไม่อยากให้เขาจับไต๋ได้ “ได้สิ ว่าแต่นายเห็นแล้วอย่าแอบช่วยตัวเองตามก็แล้วกัน!” น้ำเสียงเขาฟังดูก็รู้ว่ามั่นใจของที่พ่อให้มามาก เดี๋ยวเถอะ...ผมจะเอาคืนให้หนัก!! “ฮึๆ ของผมถึงไม่ใช่ท่อนซุง แต่มันไม่เล็กแน่นอน” ผมว่าอย่างภาคภูมิใจ ก่อนรั้งขอบกางเกงในลงมาต่ำมาก ต่ำจนเกือบเห็นส่วนลับ จากนั้นอีกฝ่ายจึงเริ่มปลดผ้าขาวม้าลง ก่อนที่ผมต้องใจหายใจคว่ำจนเผลอทำมือถือหล่น! เมื่อผ้าขาวม้าเลื่อนออก จึงเผยให้เห็นบางสิ่งซึ่งผมคาดไม่ถึงว่ามันจะมีอิทธิพลต่อหัวใจผมขนาดนั้น หัวใจผมเต้นระส่ำ มือเท้าเต็มไปด้วยเหงื่อ น้องชายของ Single Dadk-8 นอนสงบอยู่ในฝัก แต่เป็นฝักที่สวยงามมาก ไข่คู่แฝดของเขานั้นชวนให้ผมอยากลองสัมผัส แต่...เดี๋ยวนะ ผมเป็นผู้ชาย!! “ว่าไง ของฉันมันน่าสนใจกว่าไอ้หมอบิ๊กตองเจ็ดไหม นี่ขนาดมันยังไม่เกรี้ยวกราดนะ” ผมเงียบไปนาน นานจนได้ยินเขาถามอีกหน “ซัน...นายจะถอดกางเกงได้หรือยัง มัวแต่ถ่ายคลิปของฉันอยู่แบบนั้นมันไม่เอาเปรียบกันไปหน่อยเหรอ!” ผมตัวแข็งทื่อในวินาทีนั้น และเหมือนคนที่มีน้ำท่วมปาก ไม่รู้จะแก้ตัวอย่างไร “โอ๊ย บะ แบตผมหมด คะ คุณ ได้ยินไหม อ้าว...สัญญาณหาย” ผมเล่นใหญ่เล่นโต ก่อนกดตัดสายอีกฝ่ายไป จากนั้นก็รีบบล็อกทุกการสื่อสารของอีกฝ่าย และสุดท้ายต้องมานั่งปลอบตัวเอง ในโมงยามนั้นหัวใจผมมันไหวเอนแปลกๆ นอกจากยามที่คุยกับเขา ซึ่งในส่วนลึกมีความผูกพันกันอย่างประหลาดแล้ว คงเป็นตอนนี้ที่เห็นเรือนร่างเขา และผมยอมแพ้ต่อหุ่นสะท้านใจกับน้องชายของ Single Dadk-8 ซึ่งทั้งที่มันหลับใหล แต่ผมกลับอยากปลุกให้มันตื่น ตื่นด้วยเอ่อ...สองมือ และหนึ่งริมฝีปากอุ่นๆ นี้!!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more