ร่างสูงหุ่นล่ำเดินเข้ามาในบ้านด้วยชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกับการเกงยีนส์ขายาวดวงตาจ้องมองไปที่ร่างบางที่ฟรุบหลับอยู่บนโต๊ะในห้องนั่งเล่นก่อนที่จะหลุดยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัวก่อนที่จะถือถุงใส่ผักสดและเนื้อไก่และเนื้อหมูไปไว้ในครัว ยอมรับว่ารู้สึกห่วงใยคนที่ฟรุบหลับอยู่มาก แบบที่มากกว่าความห่วงใยอย่างเพื่อนมนุษย์แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ เจ้าสมุทรมองอาหารในปิ่นโตก่อนที่จะยิ้มออกมาแล้วเดินขึ้นบันไดไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
"ฮือๆ " เสียงแผดเสียงร้องดังมาจากในสวนทำให้แพรชมพูรู้สึกตัวตื่นขึ้นก่อนที่จะเดินออกไปดู
"หนูเป็นใคร มาทำอะไรตรงนี้ แล้วร้องไห้ทำไมครับ" แพรชมพูเอ่ยถามอย่างสงสัยเมื่อเห็นร่างของเด็กชายวัย6ขวบยืนร้องไห้อยู่ในสวน
"น้าเป็นใครอ่ะ ฮือๆ ลูกโป่งน้องสาวป๋ม ฮือๆ" เด็กชายชาลีเอ่ยถามก่อนชี้ไปที่ลูกโป้งที่ติดอยู่บนกิ่งไม้สูงเหนือหัวของแพรชมพู
"ไม่ร้องสิเด็กดี เดี๋ยวน้าเอาให้" แพรชมพูเอ
