คุณป๋า -4
962 Words
ณ ผับ
ฉัน” มาที่นี่ทำไม...?”
วายุ” เอาน่า แว๊ะแปปนึง”
ฉัน” พี่ไม่ชอบเลย..มันเสียงดัง”
พายุ” เอาน่า ไหนๆ ก็มาแล้ว เข้าไปแป๊ปนึง นะๆ พี่ดาวคนสวย”
สุดท้ายฉันก็ใจอ้อนให้ความขี้อ้อนของสองพี่น้องนี้
ด้านในผับมันมืดมาก คนก็เยอะแถมเสียงยังดังเอามากๆ อีก ฉันไม่ชอบที่แบบนี้เลยจริงๆ สองพี่น้องตัวแสบพาฉันไปนั่งทางด้านโซนวีไอพี แล้วก็สั่งเหล้ามาดื่ม แล้วก็มีผู้หญิงมาที่โต๊ะสองคน ฉันมองสองพี่น้องนี้กำลังกอดรัดกับผู้หญิงแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจออกมายาวๆ ไม่น่ามาด้วยเลยจริงๆ เลยฉัน
2 ชั่วโมงผ่านไป
ฉันได้แต่นั่งหายใจทิ้ง มันน่าเบื่อมาก อยากกลับบ้านแล้วเนี้ย แต่ดูเหมือน พายุกับวายุ คงจะไม่อยากกลับ ดูอาการแล้วคงจะกำลังสนุก
วายุ” ชิบหาย ม๊าโทรมา” // วายุโชว์โทรศัพท์ขึ้นให้พายุกับฉันดู
พายุ” กลับดิวะรอไรละ...”
จากนั้นสองพี่น้องนี่ก็จับมือฉันวิ่งออกมาจากผับอย่างรวดเร็ว ฉันยังงงๆ อยู่เลยว่าทำไมต้องรีบกันขนาดนี้
ณ คฤหาสน์หลังใหญ่
พายุ” ไอ้วายุมึงเดินนำเข้าไปดิ!!”
วายุ” ทำไมต้องเป็นกูวะ..มึงก็เดินนำไปดิ เดี๋ยวกูกับพี่ดาวเดินตาม”
พายุ “ไอ้สัส มึงเป็นพี่มึงนั้นเเหละต้องเดินนำเข้าไป!!”
วายุ “ไอ้...”
ฉัน “พอๆ เลิกเถียงกัน เดี๋ยวพี่เดินนำเข้าไปเอง”
พายุ-วายุ “โอเครครับ!!” ตอบพร้อมกัน
จากนั้นฉันก็เดินนำเข้าไปภายในบ้าน ส่วนวายุกับพายุ เดินตามหลังฉันมาติดๆ
อาโซพลอย “กลับมาได้ละหรอ..ไหนลองบอกม๊ามาสิว่าไปไหนมา” เดินไปยังไม่ถึงไหนเลย อาโซพลอยคงจะรู้ว่าเรากลับมากันแล้ว ข้างๆ กายอาพลอยมีคุณป๋ายืนอยู่ หน้าตาไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่
เห็นแบบนี้ฉันก็เริ่มกลัวขึ้นมาแล้วละสิ
วายุ” คือ...คือ..พวกเราพาพี่เพียงดาวไปคับรถเล่นมาครับ”
ฉัน” อื้อ..ใช่คะอาพลอย”
พายุ” ใช่ๆ ครับ”
อาโซพลอย” วายุ-พายุ เดินมาข้างหน้าคนละสองก้าว”
สองพี่น้องทำตามที่อาโซพลอยบอกอย่างว่าง่าย ดูๆ แล้วอาโซพลอยคงจะโหดมากแน่เลย
อาโซพลอย” คิดว่าม๊าไม่รู้รึไงว่าแกสองคนไปไหนกันมา”
คุณป๋า” เพียงดาว..ตามป๋ามานี้ เรามีเรื่องต้องเคลียร์กัน”
พูดจบคุณป๋าก็เดินนำไป...คำพูดของคุณป๋าทำฉันขนลุกซู่เลย
คุณป๋าเดินนำฉันขึ้นมาที่ฉันสองของบ้าน แล้วก็เปิดประตูเข้าห้องตัวเอง ส่วนฉันก็เดินตามอย่างกล้าๆ กลัวๆ ใจเต้นรัวมากตอนนี้ ฉันต้องโดนคุณป๋าบ่นแน่เลย
ภายในห้องนอนคุณป๋า...
คุณป๋า” ทำไมทำตัวแบบนี้...รู้ไหมว่ามันอันตราย ถ้าโดนมอมเหล้าขึ้นมาจะทำยังไง ห๊ะ”
คุณป๋า” ไม่ห้ามยังไม่พอ ยังจะไปกับเขาด้วยอีก”
ฉัน” เอ่อ..คือ..นะ..หนูไม่รู้จริงๆ ว่าวายุกับพายุจะพาไปผับ” ฉันก้มไม่กล้าเงยหน้าไปมองคุณป๋าเลยตอนนี้ แต่ฟังจากน้ำเสียงคุณแ๋าคงจะโกรธมาก
คุณป๋า” แล้วทำไมไม่ห้าม!!”
ฉัน” หนูห้ามน้องแล้วนะคะ..แต่สองคนนั้นเขา..!!”
คุณป๋า” ชอบใช่ไหม..เวลาอยู่กับสองพี่น้องนั้น..คงจะมีความสุขมากละสิ งั้นก็ย้ายมาอยู่ที่นี้เลยสิ อยู่กับป๋าคงจะน่าเบื่อ” น้ำเสียงคุณป๋าดูเปลี่ยนไปจากเมื่อกี้มาก
ฉัน” เอ๊ะ...มันไม่ใช่แบบนั้นนะคะ หนูไม่ได้คิดแบบนั้นซะหน่อย”
ฉันรีบเงยหน้าขึ้น แล้วมองคุณป๋าแต่คุณป๋าเบี่ยงหน้าหนีไปทางอื่น
คุณป๋า” กลับห้องไปเถอะ ป๋าอยากพักผ่อน” คุณป๋าพูดโดยที่ไม่มองหน้าฉัน
ฉันรู้ว่าคุณป๋ายังโกรธฉันอยู่...ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆ คุณป๋า แล้วก็เอามือขึ้นมากอดแขนคุณป๋า แล้วฉันก็เอาหน้าซบไปที่แขนของคุณป๋า
ฉัน” หนูขอโทษ หนูจะไม่ไปที่แบบนั้นอีกแล้วหนูสัญญา คุณป๋าหายโกรธหนูเถอะนะ นะคะ”
คุณป๋า” อะ..อื้มมๆ ออกไปได้แล้ว” คุณป๋าชักแขนออกจากมือฉัน แล้วก็หันหลังให้ฉัน เสียงคุณป๋าดูสั่นๆ ยังไงไม่รู้
ฉัน” ตอบหนูมาก่อนว่าคุณป๋าไม่โกรธหนูแล้ว ใช่ไหมคะ!!”
คุณป๋าเงียบไปสักพัก ใจฝ่อแล้วฉัน ฉันไม่ชอบเลยเวลาคุณป๋าโกรธ
คุณป๋า” ห้ามไปสนิทกับสองพี่น้องนั้น..แล้วป๋าจะไม่โกรธ” จู่ๆ คุณป๋าก็พูดขึ้น..ทั้งๆ ที่ยังหันหลังให้ฉัน
ฉัน” ทำไมละคะ..?”
คุณป๋า” ป๋าสั่งหนูก็ต้องทำ” คุณป๋าหันหน้ามา
ฉัน” ก็ได้ค่ะ..แต่คุณป๋าต้องหายโกรธหนูก่อน”
คุณป๋า” อื้มๆ ไปนอนได้แล้วมันดึกแล้ว พรุ่งนี่หนูต้องไปที่ทำงานกับป๋า”
ฉันแอบแปลกใจนิดนึง ไหนว่ามันอันตรายไม่อยากให้ฉันไปที่ทำงานด้วยไง...
วันต่อมา...คุณป๋าพาฉันมาที่มำงานด้วย อาโซพลอยก็มานะ
ณ ที่ทำงาน
คุณป๋าสั่งในฉันรออยู่ในห้องทำงานห้ามออกไปไหน ส่วนคุณป๋ากับอาพลอย ออกไปไหนกันไม่รู้
ไหนจะให้ฉันมาทำงานช่วยไง พอมาแล้วก็ห้ามฉันไม่ให้ไปด้วย เห้อ อยู่แต่ในห้องแบบนี้มันก็หน้าเบื่อเหมือนกันนะ
- Writer
