เมียจำยอมของเมฆา

บทที่ 4 ยัยเด็กใจแตก

บทที่ 4

ยัยเด็กใจแตก

“แกก็เข้าข้างยัยเด็กนั่นตามเคยสินะ”

เมฆารับรู้มาตั้งแต่เด็ก ว่าคนในไร่รวมทั้งแทนไทตามใจยัยเด็กนี่ขนาดไหน บางทีเขายังโดนพ่อตำหนิเมื่อไปแตะต้องยังเด็กนั่น

“มันเรื่องของฉัน ว่าแต่แกจะกลับไปแต่งงานอย่างที่ลุงดินต้องการไหมวะ” แทนไทเปลี่ยนเรื่องถามเมื่อเห็นสีหน้าไม่พอใจของเพื่อน

“ฉันกลับแน่ ฉันจะไม่ยอมให้พ่อแต่งงานกับยัยนั่นหรอก ไหนแกเล่ามาซิ ว่ายัยนั่นท้องไม่มีพ่อจริงเหรอ แล้วตอนนี้มีลูกตั้งสองคนแล้ว คนใจแตกแบบนี้เหรอวะ ที่แกเรียกว่านางฟ้า” เมฆานั่งลงแล้วยกวิกกี้ขึ้นดื่มเพื่อให้ร่างกายอุ่นขึ้น เพราะที่นี่พอค่ำลงอากาศก็จะหนาวเย็นขึ้นพอสมควร

“ใช่ ดาวท้องไม่มีพ่อ เพราะพ่อของเด็กแม่งเลว จนดาวไม่อยากให้ลูกมีพ่ออย่างนั้น เธอเลยยอมท้องไม่มีพ่อดีกว่า” แทนไทพูดพร้อมกับกระดกแก้ววิกกี้ทีเดียวหมดแก้ว แล้วมองหน้าเมฆาด้วยสายตาที่ไม่พอใจ

“แกมองฉันแบบนี้หมายความว่าไง มองอย่างกับฉันเป็นคนข่มขืน ยัยเด็กนั่น แกก็รู้ว่าฉันรำคาญยัยนั่นขนาดไหน ที่วันๆ เกาะฉันเป็นลิง จนฉันไม่มีเวลาส่วนตัวกับเกรชเลย แล้วไงต่อ ไอ้ลมมันปล่อยให้น้องมันท้องไม่มีพ่อได้ไงวะ เล่ามา” เมฆาพูดขึ้น

เขายังจำได้ว่าพ่อของเขากับน้าอรให้เขากับแทนไทและวายุมาเรียนด้วยกันกับเขาในตัวจังหวัด โดยมียัยเพียงดาวมาอยู่ที่บ้านหลังเดียวกันด้วย ยัยนั่นชอบขัดขวางไม่ให้เขาอยู่สองกับสองกับเกรช เวลาเขาจะไปไหนกับเกรช ก็จะมีเพียงดาวไปด้วยเสมอเพราะเรียนในมหาวิทยาลัยเดียวกัน ส่วนแทนไทไปเรียนที่โรงเรียนตำรวจ วายุช่วงนั้นก็มีแฟน

“ไอ้ลมน่ะหรือ มันก็อยากฆ่าผู้ชายคนนั้นพอๆ กับอยากฆ่าตัวเอง แต่มันทำอะไรไม่ได้ ต้องยอมตามที่ดาวต้องการ”

“ทำไมวะ คนอย่างไอ้ลมมันไม่น่ายอมง่ายๆ มันรักน้องมันจะตาย มันต้องมีอะไรสิ แกเล่ามาเลย”

เมฆาอดที่จะแปลกใจไม่ได้ วายุเป็นคนที่อารมณ์ร้อนคนหนึ่งและมันก็รักน้องสาวมาก จำได้แค่ใครแซวเพียงดาวก็โดนมันต่อยแล้ว แต่นี่อะไรกัน น้องมันท้องทั้งที่ แต่มันไม่ทำอะไรเลย มันแปลกเกินไป

“ไม่มีอะไรจะเล่า แกรู้แค่ว่าตอนนี้ดาวเป็นผู้จัดการไร่แทนลุงเดชเพราะลุงเดชได้รับอุบัติเหตุเมื่อปีที่แล้ว และตอนนี้ดาวมีลูกแฝดชายหญิงอายุ 4 ปี ชื่อเวหากับเพียงนภาหรืออิงฟ้าเท่านั้นก็พอ”

แทนไทเล่าแค่คราวๆ ก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้จึงพูดต่อทันที

“อ้อ แล้วฉันก็ขอเตือนแกไว้ก่อนนะ ว่าอย่าไปทำอะไรเด็กสองคนนั้นเด็ดขาด เพราะพ่อแม่ฉัน ลุงดิน น้าอร และทุกคนในไร่รักเด็กๆ มาก”

แทนไทเล่าเท่าที่เขาบอกได้ ส่วนเรื่องอื่นๆ ก็ให้ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป

“อะไรวะ แสดงว่ายัยนี่เป็นเด็กใจแตก ท้องตั้งแต่ยังเรียนไม่จบเลยเหรอวะ แล้วคนแบบนี้นี่นะที่พ่อฉันจะให้ฉันแต่งงานด้วย บ้าไปแล้ว”

เมฆาพูดอย่างไม่พอใจออกมา และเขาจะไม่มีวันยอมเด็ดขาด

เขาจำได้ว่าตอนนั้นเขาเรียนจบแล้วและเตรียมตัวมาเรียนต่อที่นี่ เพียงดาวยังเรียนอยู่ปี 3 คณะเกษตรศาสตร์อยู่เลย และเขารู้ว่าเพียงดาว ไม่เคยมีแฟน แสดงว่าเธอท้องตอนที่เขามาอยู่ที่นี่แล้ว แต่ว่ากับใครนะ

“แล้วแกจะทำยังไง” แทนไทถามขึ้นเพราะอยากรู้ว่าเขาจะจัดการยังไงกับเรื่องที่ลุงดินวางหมากไว้ แทนไทรู้ว่าพ่อของเมฆาวางแผนอะไรไว้ และเขาก็อยู่ในแผนนั้น เรื่องติดตามผู้ร้ายเป็นเรื่องโกหกทั้งนั้น สภาพเขาตอนนี้ก็คือไม้กันหมาดีๆ นี่เอง

“ว่าไง แกจะจัดการยังไง เพราะเห็นว่างานแต่งจัดเตรียมไว้หมดแล้วนะ” แทนไทถามอีกเมื่อยังไม่ได้คำตอบจากเพื่อน

“รู้ก่อนก็ไม่สนุกน่ะสิ เดี๋ยวกลับไปแกก็จะรู้เอง”

เมฆาพูดจบก็เดินไปเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าเพื่อกลับประเทศไทยทันที

แทนไทมองตามแผ่นหลังเพื่อน ก่อนจะตะโกนตามไป

“ฉันไปข้างนอกนะโว้ย จะไปเที่ยวแคนาดาหน่อย 555555”

พูดจบแทนไทก็หยิบกุญแจรถเดินออกไป เขาอยากรู้ว่าเกรชจะกลับโรงแรมจริงๆ หรือนัดพบกับใครที่นี่

ซึ่งก็เป็นไปตามที่เขาคิดไว้ ตอนนี้เกรชอยู่กับก้องภพที่บาร์แห่งหนึ่ง ทั้งสองคนนั่งกินเหล้าอยู่กับเพื่อนของก้องภพ โดยที่เกรชมีสีหน้าที่ไม่พอใจสักเท่าไร แทนไทแฝงตัวเข้าไปนั่งที่โซฟาอีกตัวที่อยู่ใกล้ๆ พอที่เขาจะได้ยิน

“ฉันให้เธอไปหลอกล่อให้มันขายที่ดินของพ่อมันให้เรานะ ไม่ใช่ให้เธอไปล่อกับมัน อย่างระรี้ระริกให้มันมากนัก”

ก้องภพพูดพร้อมกับสาดเหล้าเข้าปาก โดยส่งสายตาคาดโทษไปยังเกรชจนเธอรู้สึกกลัวขึ้นมา

“ฉันไปล่อกับเมฆตอนไหน ที่ห้องเขาก็มีเพื่อนของเขาอยู่ด้วย แล้วแผนนี้คุณก็คิดเองนะก้อง ฉันไม่ได้นอกเกมอย่างที่คุณคิด” เกรชพูดกลับไปด้วยความไม่พอใจเหมือนกัน

“แล้วได้เรื่องอะไรบ้างไหม” ก้องภพเสียงอ่อนลงเล็กน้อยเมื่อเห็นดเกรชกำลังไม่พอใจ เขายังอยากเก็บเธอไว้ทำงานก่อน

“เมฆจะกลับประเทศไทยในอีกสองวันข้างหน้า เห็นบอกว่าพ่อเลี้ยงโทรตามให้กลับเพราะมีธุระด่วน แต่เรื่องอะไรฉันก็ไม่รู้นะ”

เกรชบอกพร้อมกับยกไวน์ขึ้นมาจิบ ก่อนจะหันไปมองนักร้องหนุ่มบนเวทีอย่างพอใจ เธอคิดถึงภาพตัวเองร่วมรักกับนักร้องอย่างมีความสุข

“แต่ฉันรู้” เสียงของก้องภพทำให้เกรชหันหน้ามามองอย่างสนใจทันที

“มันจะกลับไปแต่งงานกับคนที่พ่อมันเลือกไว้ให้ยังไงล่ะ” ก้องภพเอ่ยขึ้นช้าๆ และยิ้มเจ้าเล่ห์เมื่อเห็นสีหน้าตกตะลึงของเกรช

“แต่งงาน? แต่งกับใคร ทำไมฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยล่ะ”

เกรชตกใจมากที่รู้ว่าเมฆากำลังแต่งงาน เพราะเธอมีความหวังว่าหากงานที่คุณก้องเกียรติให้เธอทำสำเร็จ เขาจะให้ก้องภพเลิกกับเธอ และปล่อยเธอไปสักที

“ใช่ 5555 ตกใจล่ะสิที่รู้ว่าไอ้เมฆจะแต่งงาน แล้วจะตกใจมากกว่านี้ถ้าฉันจะบอกว่าคนที่พ่อมันเลือกให้คือเพียงดาว” ก้องภพหัวเราะชอบใจ

“ไม่จริงอ่ะ เมฆไม่มีทางแต่งงานกับยัยแม่หม้ายลูกติดแบบนั้นแน่ คุณไม่ต้องมาโกหกฉันเลย ฉันไม่เชื่อหรอก” เกรชส่ายหน้าไปมา เธอไม่เชื่อเด็ดขาดว่าเมฆาจะแต่งงานกับยัยเด็กคนนั้น เมฆารำคาญเด็กนั่นจะตาย

“ไม่เชื่อก็เรื่องของเธอ แต่ไหน ๆ ก็มาถึงแคนาดาทั้งที่ เราไปสนุกกันให้สุดเหวี่ยงดีกว่าไหม ฉันนัดเพื่อนเอาไว้ที่ห้องพักแล้ว” ก้องภพพูดพร้อมกับลุกขึ้นทันที โดยไม่สนใจสีหน้าไม่พอใจของเกรชเลย

“วันนี้ฉันเหนื่อยมากเลย เดินซื้อของฝากทั้งวัน เป็นพรุ่งนี้ได้ไหม”

เกรชรีบพูดเสียงอ่อน เธอรู้ว่าสนุกสุดเหวี่ยงของก้องภพคืออะไร

ก้องภพมีรสนิยมทางเพศแบบชอบสวิงกิ้ง หรือการเปลี่ยนคู่นอนกับเพื่อนๆ ของเขา เขาชอบชวนเธอไปเที่ยวทั้งต่างจังหวัดหรือต่างประเทศ เพื่อการนี้โดยเฉพาะ ซึ่งเธอไม่ขัดข้องในตอนแรกเพราะเธอก็ชอบในเรื่องเซ็กส์ที่เผ็ดร้อนเหมือนกัน แต่พักหลังๆ เขามักจะพาเธอไปในกลุ่มเพื่อนที่มียาเสพติด ยาปลุกเซ็กส์ด้วย ทำให้เธอเริ่มที่จะไม่ชอบกิจกรรมนี้แล้ว เพราะมีบางคนเมื่อใช้ยาพวกนี้ไปแล้วจะเป็นพวกที่ชอบความรุนแรง บางคนก็ถึงขึ้นซาดิสม์ก็มี มีการทำร้ายร่างกายผู้หญิงขณะมีเซ็กส์ นั่นทำให้เธออยากเลิกกับเขา อีกอย่าง เธอรู้ว่าตอนนี้ก้องภพและพ่อของเขาทำเรื่องเลวทรามหลายอย่าง ทั้งค้ายาเสพติด ค้ามนุษย์ ทำหวยออนไลน์ และฟอกเงิน ซึ่งเธอไม่อยากติดร่างแหไปกับเขาด้วย

“จะเหนื่อยอะไรนักหนา เดี๋ยวถึงห้องฉันจะเอายาวิเศษให้เธอกิน เดี๋ยวเธอก็หายเหนื่อยเองแหละ ปะ อย่าเรื่องมาก” ก้องภพยังไม่ยินยอม

“แต่พรุ่งนี้ฉันจะต้องไปเจอเมฆอีกนะ ถ้าฉันไม่ไหวขึ้นมา แล้วงานของพ่อคุณเสียหาย ฉันไม่รับผิดชอบนะ ”

เกรชยกคุณก้องเกียรติขึ้นมาอ้าง เพราะการมาครั้งนี้เธอมาทำงานให้คุณก้องเกียรติ ซึ่งเป็นคนที่ก้องภพไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งหรือมีเรื่องด้วย

“เธอมัน......ก็ได้ งั้นก็กลับโรงแรมไปพัก แต่ก่อนพักเธอจะต้องทำให้ฉันพอใจซะก่อนนะ” ก้องภพพูดจบก็หันไปพูดกับเพื่อนตัวเองเป็นภาษาที่เกรชไม่เข้าใจ

“มาร์โก พรุ่งนี้เราค่อยมาสนุกกันนะ วันนี้เกรชไม่ค่อยสบาย”

“ได้ แล้วพรุ่งนี้เรามาสนุกกัน” มาร์โกที่นั่งฟังอยู่นานก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปกับคู่ควงของเขา

“เราก็กลับได้แล้ว แล้วก็ทำงานที่พ่อฉันสั่งมาให้ดีด้วยล่ะ ไป”

จากนั้นทั้งคู่ก็เดินออกไปจากบาร์ทันที แทนไทนั่งจิบไวน์อยู่สักพักก็ออกจากที่นั่น และขับรถกลับโรงแรม

“ไอ้ก้องเกียรติมันให้ยังเกรชทำอะไรวะ แต่คงไม่ใช่เรื่องดีแน่”

⋲

ที่โรงแรม

หลังจากจัดกระเป๋าเสร็จแล้ว เมฆาก็เข้าไปส่องเฟสบุ๊กของไร่ โชคอนันต์ เขาแน่ใจว่าจะต้องหาเฟสบุ๊กของเพียงดาวเจอ ซึ่งเขาก็คิดถูก

เมฆานั่งดูเฟสของไร่ก่อน ก็เห็นว่าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี พ่อของเขาสามารถจัดการทุกอย่างได้ดี การตลาดก็ดีขึ้นมาก มีร้านอาหารในไร่ด้วย โดยทุกวันอาทิตย์จะให้มีตลาดนัดบ้านไร่ ให้คนงานนำสินค้าพื้นเมืองมาขาย รวมทั้งนำผลผลิตของไร่มาขายในราคาถูกด้วย

ปกติไร่โชคอนันต์จะมีการส่งองุ่นและส้มให้พ่อค้าคนกลางมากกว่าขายรายย่อย นี่จึงเป็นเรื่องแปลกใหม่สำหรับเขา

นั่งดูสักพัก เขาก็เห็นภาพเพียงดาวในชุดที่มองดูเหมือนสาวชาวไร่ทั่วไป กางเกงยีน เสื้อแขนยาว รองเท้าผ้าใบ และมีหมวกอยู่ด้วย บ่อยครั้งที่เห็นเธอยิ้มโดยมีเด็กสองคนอยู่ข้างๆ ในชุดที่ไม่ต่างกันกับเธอ

นอกจากนี้ยังมีการลงเกี่ยวกับการที่มีคนมาศึกษาดูงานในไร่ และการที่เธอไปร่วมดูงานที่ไร่อื่นๆ ด้วย จากที่ดูเธอน่าจะเนื้อหอมพอสมควร เพราะเห็นมีผู้ชายหลายคนยืนอยู่ในภาพด้วย

เขารู้สึกไม่ชอบใจยังไงก็ไม่รู้ที่เธอยิ้มให้ผู้ชายคนอื่น

“คงหว่านเสน่ห์ไปทั่วล่ะสิ แบบนี้ถึงท้องไม่มีพ่อ”

เมฆาพูดกับหน้าจอไอแพคของเขา พร้อมทั้งขมวดคิ้วแน่น เขาเปิดดูไปเรื่อย ๆ และอดยิ้มตามเด็กสองคนในจอไม่ได้

รอยยิ้มนั่น ดวงตานั่น ทำไมมันคุ้นๆ แปลกๆ วะ

“ทำอะไรอยู่วะ” แทนไทเดินมานั่งลงฝั่งตรงข้ามเมฆาเอ่ยถามขึ้น

“ดูเฟสของไร่ ตอนนี้ไร่มีร้านอาหารด้วยเหรอวะ แถมยังมีตลาดนัดวันอาทิตย์อีก พ่อฉันเก่งเกินไปแล้ว แบบนี้ฉันก็ไม่ต้องห่วงแล้วสิ”

“ใครว่าร้านอาหารบ้านไร่กับตลาดนัดวันอาทิตย์นั่นเป็นความคิดของพ่อแกว่ะ ทั้งหมดนั่นเป็นความคิดของเพียงดาวล้วน ๆ”

“แกจะบอกว่ายัยนั่นเก่งมากงั้นสิ ที่จัดการทุกอย่างได้ดี”

“ก็ใช่น่ะสิ ไม่ใช่แค่ร้านอาหารกับตลาดนัดนะ งานในไร่ งานบัญชี เพียงดาวก็ดูแลทั้งหมด โดยที่ลุงดินเห็นด้วยทุกอย่าง จะเรียกว่าลุงดินแทบจะวางมือด้วยซ้ำไป” แทนไทพูดขึ้นพร้อมกับกระดิกขาไปมา

“ ถ้าดีขนาดนั้น ทำไมแกไม่จีบซะล่ะ เขาก็สนิทกับแกเหมือนกันนิ”

“ฉันเห็นดาวเป็นน้องสาวมาตลอด และดาวก็มองว่าฉันเป็นพี่ชายเหมือนๆ กับไอ้ลม ฉันไม่ไปทำอย่างแกว่า ให้ความเป็นพี่น้องของฉันหายไปหรอก แถมลุงดินกับน้าอรยังรักและหวงเพียงดาวมากกว่าลุงเดชอีก”

“หวงอะไรวะ เห็นไปยิ้มปั้นจิ้มปั้นเจ๋อให้คนไปทั่วอย่างนั้น สมแล้วที่เป็นกระดังงาลนไฟอย่างที่เกรชบอก” เมฆาพูดอย่างไม่พอใจออกมา

“ยิ้มปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออะไร เขาเรียกคนอัธยาศัยดีโว้ย เพียงดาวต้องไปออกงานในฐานะตัวแทนไร่โชคอนันต์แทนลุงดิน เพราะลูกชายลุงดินไม่ยอมกลับไปช่วยทำงานที่ไร่ แล้วจะให้เธอหน้าบึ้งใส่คนอื่นหรือไง”

“สรุปแกกำลังชมยัยนั่นว่าเก่ง ว่าดี หรือแกกำลังด่าฉันว่าทิ้งไร่วะ”

“แล้วแต่จะคิด ฉันไปนอนก่อนนะ พรุ่งนี้น่าจะมีเรื่องสนุกๆ อีก”

พูดจบแทนไทก็เดินเข้าห้องนอนไป ปล่อยให้เมฆามองตามอย่างไม่เข้าใจ อะไรของมัน เรื่องสนุกๆ เมื่อคิดอะไรไม่ออก เมฆาจึงนั่งดูภาพเด็กๆในเฟสบุ๊กต่อ เขาดูไปยิ้มไปอย่างมีความสุขแบบไม่รู้ตัว