30 ค้าง

1695 Words

“ส่งพีชแค่นี้ก็พอค่ะ พีชไม่อยากเป็นจุดสนใจ ขอบคุณนะคะ” ฉันกดกระจกลงหลังจากที่บอดี้การ์ดจอดรถเทียบ แล้วหันไปบอกความต้องการของตัวเอง จากนั้นฉันก็เลี้ยวรถเข้ามหาวิทยาลัย การขับรถมามหาวิทยาลัยไม่ใช่เรื่องยาก และรู้สึกสบายใจกว่าการรบกวนเพื่อนของไอ้เฮียเสียอีก จากนี้ฉันจะไปไหนมาไหนด้วยตัวเอง “ไงเรา” เสียงทุ้มของใครบางคนร้องทักเมื่อฉันเปิดประตูลงจากรถหลังจากที่ฉันขับเข้ามาจอดที่ลานจอดรถของคณะที่ตัวเองเรียน “คะ?” ฉันหันหน้าไปเผชิญกับเจ้าของเสียงแล้วยิ้มให้เขาเล็กน้อย เมื่อรู้ว่าเขาคือใคร “ทำไมถึงได้ขับรถมาเองล่ะ” นี่คือประโยคคำถามที่ออกมาจากปากของพี่ฟราน หนุ่มฮอตที่เป็นรุ่นพี่ในคณะของฉัน “อยากขับเองบ้างค่ะ ไม่อยากพึ่งพี่เฟลม” “แล้วคนที่ไปเจอที่ทะเลล่ะ ใครหรอ” พี่ฟรานเลิกคิ้วสูง “ไม่ตอบได้ไหมคะ” “โอเคไม่ตอบก็ไม่ตอบ แต่หายแล้วใช่ไหมที่ว่าป่วย” พี่ฟรานเปลี่ยนเรื่องพูด “หายแล้วค่ะ งั้นพีชขอต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD