“เฮียมีงานด่วนเข้ามา หนูอยู่กับพยาบาลพิเศษก่อน งานเสร็จเฮียจะรีบกลับมาหาหนูทันทีเลยนะ” ไอ้เฮียบอกพร้อมกับริมฝีปากที่ประทับลงกลางหน้าผากฉัน
“หนูรักเฮียนะคะ” ริมฝีปากของฉันฉีกยิ้มหลังจากที่พูดประโยคบอกรักออกไป
“เฮียก็รักหนูที่สุด อย่าดื้อกับพยาบาลนะครับ”
“ค่ะ” จากนั้นฉันก็สัมผัสถึงฝีเท้าที่กำลังเดินไปทางประตู สัมผัสรับรู้ด้านเสียงของฉันดีขึ้นมากกว่าเก่า หลังจากที่สัมผัสด้านการมองเห็นของฉันถดถอย…
“ทานยาค่ะคุณพีช” เสียงของพยาบาลพิเศษดังขึ้นในเวลาต่อมา ฉันจัดการทานยาที่พยาบาลวางใส่มืออย่างเคยชิน
เกือบ 2เดือนได้แล้วมั้งที่ฉันอยู่กับความเคยชินที่ไม่อยากจะชินแบบนี้
วันที่ฉันได้ออกจากโรงพยาบาล ไอ้เฮียก็จัดการจ้างพยาบาลพิเศษเพื่อมาดูแลฉันในช่วงที่เขามีงานด่วนแบบวันนี้ยังไงล่ะ
ซึ่งมันก็ดีอยู่นะ เพราะฉันจะได้ไม่เป็นภาระของเขาจนเกินไป
อาการของฉันโดยรวมคือดีขึ้นเรื่อย ๆ ส่วนหนึ่งอาจจะเพราะกำลังใ
