ผู้หญิงคนอื่นสำหรับผม ยกเว้นเลขาวี มักกินกันในที่ที่ผมต้องการเช่นห้องทำงาน โรงแรม หรือห้องผู้หญิง บางทีผมก็ล่อแม่งตรงทางหนีไฟตรงที่ผมรู้ว่าไม่มีกล้องติดอยู่ แอนเดอร์สันคืออาคารของผม ผมย่อมรู้ว่าตรงไหนได้ไม่ได้ ตกลงผมพิเศษกับเลขาวีใช่ไหม ผมถามตัวเองขณะสะโพกยังโยกระรัว
เอาเป็นว่าลืมเรื่องพิเศษไม่พิเศษไปก่อน ตอนนี้ผมเสียวจะแย่อยู่แล้ว สองมือบีบเคล้นแตงโมสองลูก ขย้ำระดับ Hard (หนักหน่วง) ดึงเธอมาจูบทั้งที่ผมซ้อนตัวอยู่ด้านหลัง แบบนี้ทำให้ผมตื่นเต้นถึงขั้นสุด ผมไปต่อโยกสะโพกพาท่อนเนื้อเชื่อมสวาทกับด้านในที่ไหลลื่น
“วันนี้เราเบี้ยวงานนะ ฉันอยากอยู่กับเธอ” ไม่รู้สิผมอยากอยู่กับเลขาวี ผมตอบตัวเองไม่ได้ ว่าทำไมต้องพูดออกไปแบบนั้น ทำไมไม่กล้าพูดอะไรตรงๆ
“ไม่ได้ค่ะ ฉันมีธุระต้องไปจัดการ อันที่จริง ฉันจะลางานกับคุณอยู่พอดี”
“ธุระอะไร”
“มันเป็นธุระของฉันไหม ไม่จุ้นนะคะ” เมื่อไม่มีคำว่ารักเขาก็ไ
