ใจสลาย…4/3

667 Words
เหมือนเขาจะมีบุญคุณต่อเธอด้วยซ้ำ หญิงสาวจ้องมองใบหน้าที่ดุดันนั้นแล้วปล่อยให้น้ำตาไหลพรากลงมาอีกรอบ ก่อนจะสู้สายตาเย็นชาคู่นั้นไม่ไหวต้องหลุบลงยกมือปิดหน้าสะอื้น “ออกไป ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณอีก ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณอีกแล้ว...ฮือๆ” “มี่ แล้วคุณจะเอายังไง บอกผมมาก่อนสิ” “ไม่” มนต์มีนาตะโกนสุดเสียง ท่าทางเกรี้ยวกราดอย่างที่จวินไม่เคยเห็นมาก่อน ยิ่งหญิงสาวแสดงท่าทีแบบนี้จวินยิ่งมองเธอด้วยสายตาเอือมระอา “ออกไป ออกไปเดี๋ยวนี้เลย...ฮือ” หญิงสาวทั้งร้องไห้ ทั้งตะโกนไล่ หยิบหมอนที่โซฟามาปาใส่เขา เธอโวยวาย กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด “มี่ สงบสติอารมณ์หน่อย” “ไม่ ถ้าฉันไม่เลิกคุณจะทำยังไง คุณบอกฉันมาหน่อยสิ ว่าคุณจะทำยังไงกับฉัน” จวินจ้องหน้าเธอ ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดว่า “คุณไม่เลิก แต่ผมเลิก” พูดจบชายหนุ่มก็หันหลังเดินออกจากห้องไป ปล่อยให้หญิงสาวได้คิดทบทวนถึงสิ่งที่เขาเสนอให้ ว่าถึงเธอจะเลิกกับเขาแต่สิ่งที่เขามอบให้ในตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมาก็ไม่ทำให้เธอลำบาก มนต์มีนามองตามแผ่นหลังร่างสูงที่มุ่งหน้าเดินหนีเธออย่างไม่คิดหวนกลับมาอีก ก่อนจะทรุดกายลงที่พื้นอย่างหมดเรี่ยวแรง นอนร้องไห้อยู่ตรงนั้นเนิ่นนานจนหยดน้ำตาเหือดแห้งไม่มีจะไหลออกมาแล้ว ปราสาททรายที่เธอสร้างไว้พังครืนลงในพริบตาเมื่อถูกคลื่นซัดเข้ามา วันต่อมาดวงตาทั้งสองข้างของหญิงสาวบวมช้ำผลจากการร้องไห้อย่างหนักมาทั้งคืนจนไม่สามารถหาเครื่องสำอางใดมากลบไม่ให้เห็นร่องรอยบวมปูดนั้นได้ และเมื่อเป็นเช่นนี้เธอก็ไม่สามารถไปทำงานที่ต้องพบปะกับผู้คนได้ด้วยเช่นกัน หญิงสาวจึงโทร.ไปขอยกเลิกงานอิเวนต์ที่รับไว้ในช่วงหนึ่งสัปดาห์นี้กับเอเจนซี แม้จะถูกตำหนิอย่างรุนแรงกลับมาเธอก็ต้องทำใจยอมรับ เพราะสภาพร่างกายและจิตใจมันไปต่อไม่ไหวจริง ๆ เวลาผ่านไปอีกสามวันอย่างไร้การติดต่อจากจวินทุกช่องทาง มันทำให้มนต์มีนาได้ครุ่นคิดกับตัวเองพอสมควร การเลิกราระหว่างคนสองคนที่หมดความรู้สึกต่อกันเป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นได้สำหรับคนทุกคู่ คราวนี้มันถึงทีเธอ ฝ่ายที่หมดใจไม่รู้สึกอะไรเท่ากับอีกฝ่ายที่ยังรัก จวินก็เป็นเช่นนั้น มนต์มีนาเริ่มมีสติกลับมาทบทวนกับตัวเองแล้วว่า ถ้าไม่มีจวินอยู่ในชีวิตเธอยังสามารถเดินหน้าใช้ชีวิตต่อไปได้หรือไม่ แน่นอนหากเธอไม่สิ้นสติจนเดินไปกระโดดสะพานพระรามแปดตาย เธออยู่ต่อไปได้แน่ สิ่งที่จวินให้เธอมามีรถญี่ปุ่นที่ใช้งานได้จนถึงตอนนี้ เงินในบัญชีโอนเข้าให้ใช้จ่ายส่วนตัวเดือนละสี่หมื่น ของใช้ราคาแพงที่เขาเปย์ให้ช่วงแรก ๆ ที่เธอเก็บไว้ อีกทั้งเงินที่เธอหาได้เองมันมากพอให้เธอยืนหยัดได้ เขาให้เธอเลือกว่าจะอยู่ที่คอนโดมิเนียมหรูแห่งนี้ต่อ หรือจะย้ายออก ถ้าหากอยู่ต่อแน่นอนว่าต้องมีค่าใช้จ่ายในการดูแลห้องนี้มากในแต่ละเดือน ถ้าไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วมนต์มีนาขอย้ายออกไปอยู่ห้องเช่าขนาดพอตัวดีกว่า หรือไม่ก็กลับไปอยู่บ้านกับพี่สาว ขณะที่กำลังคิดวกไปวนมาหญิงสาวก็เกิดอาการคลื่นเ**ยน วิงเวียนจนอยากจะอาเจียน! ^ ^ ^ ***ตัวพ่อไปแล้ว แต่จินน้อยยังอยู่กับมี่ แง ๆ คอมเม้นต์มาให้กำลังใจมี่ด้วยน้าาา ขอบคุณค่า
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD