อีกด้านหนึ่ง กวงจินมีสีหน้าขุ่นใจซ้ำยังตาปรือประหนึ่งไม่ตื่นดีนัก นั่งหน้าคันฉ่อง ปล่อยให้นางคณิกาคนอื่นๆ ซึ่งเข้ามาช่วยแต่งตัวจัดการมวยผมปักปิ่นให้อย่างว่าง่าย ...จะไม่ว่าง่ายได้อย่างไร เพราะการที่เขาไม่ยอมตื่นแต่เช้าตามสั่ง ซ้ำยังลงกลอนไม่ให้ผู้ใดเข้า ทำให้หยวนเจี๋ยขนเด็กรับใช้ชายฉกรรจ์มาช่วยกันพังบานทวารเสียจนนอนต่อไม่ได้ ก่อนให้เหล่านางคณิการุมแต่งกายให้เขา แล้วยังขู่ว่าหากดื้อด้าน จะให้อวี๋ว์เจิ้งเหอมาจัดการด้วยตนเอง เด็กหนุ่มจึงยอมละจากตั่งไปชำระล้างร่างกายและสวมอาภรณ์เสียเรียบร้อย จนมานั่งหน้าง่วงอยู่เช่นนี้
“เสร็จหรือยัง”
เสียงของผู้เข้ามาใหม่เรียกให้กวงจินหลุดจากภวังค์ รวมถึงนางคณิกาซึ่งกำลังปักปิ่นบนมวยผมของเด็กหนุ่มให้หันไปมอง พอเห็นว่าเป็นหยวนเจี๋ย กวงจินก็ลอบถอนหายใจแล้วหันกลับมามองเงาตนเองในคันฉ่อง โดยไม่ทันได้สังเกตว่าหยวนเจี๋ยไม่ได้มาคนเดียว ยังมีใครบางคนตามหลังมาด้วย
“จ
