The Bride Capture

Chapter 2

Chapter Two

Matapos kaming mamasiyal sa mga tourist spot dito sa Kyrgyzstan ay naisipan naming pumunta sa pinakamalapit na restaurant dito and I must say it was one of the best experience I ever had. Habang kumakain kami ay nag-uusap kami tungkol sa aming future plan at kung ano ano pa.

"Sinabi mo na bas a parents mo na ayaw mong maging doctor?" Tanong sa akin ni Sapphire.

I look down at my plate. "Nope. Hindi ko pa sinasabi sa kanila ang tungkol doon." Nagpakawala ako ng buntong hininga. "Kahit na malaman pa nila iyon ay sigurado ako na hindi sila papaya. Kaya nga nilayasan kami ni Ate Grace 'di ba dahil ayaw niya magpakasal sa isang lalaki na gusto nila para sa kanya? Kainis, sana sinama na lang niya ako eh."

"Tange, kung sasama ka na maglayas, pano naman ang pag-aaral mo?"

"Wala naman magbabago, magpapatuloy parin naman ako sa pag-aaral."

"Ewan ko sa'yo." Ani ni Dovie.

"Hay naku, wag na natin iyan pag-usapan at kumain na tayo dito. Ang sarap pa naman ng pagkain nila dito." Wika ni Pritzel.

"Tama. Sumasakit na din ang ulo ko sa kakaisip tungkol doon..." Hindi natuloy ang sasabihin ko ng tumunog ang phone ko kaya naman nagpaalam muna ako sa kanila ng pansamantala. Rumehistro ang pangalan ni Arnolf, isang half-brazillian and half-filipino at...childhood friend ko.

Napangiti ako.

"Uuyyy! Parang alam ko na kung sino ang tumatawag!" Nanunudyong sabi ni Sapphire akin. Inirapan ko na lang siya at ang iba pa dahil tinutukso na naman nila ako. Pero okay lang, kinikilig rin naman ako.

And yes. Maliban sa childhood friend ko si Arnolf ay crush ko din siya. Hindi niya alam ang tungkol na naramdaman ko dahil hindi naman importante eh. Crush ko lang naman siya kaya kontento na ako bilang kaibigan niya.

"Hello?"

"Hey what's up?! Belated happy birthday, Wilhelmina! Ang daya hindi mo man lang sinabi sa akin na aalis ka pala papunta sa kerkerjan na iyan."

Natawa ako sa kanya. "It's Kyrgyzstan and thanks, A." Iyon ang parati kong tawag sa kanya.

"Whatever, Wil. Wala man lang bang handa diyan?"

"Eh, gusto ko kasing pumunta dito eh at no wala. Pagbalik ko siguro ay baka gagawa kami ng small party. Pinagpilitan kasi nina Sapphire eh."

"Aba, okay iyan! Madami akong makakain niyan!"

"Ang takaw mo, A. Kawawa naman ang magiging asawa mo kung parati ka na lang kumakain. Baka magkaroon ka na ng bilbil."

"Haha! Bilbil? Wala ako niyan. Matigas ata itong abs ko."

"Wala kang abs kaya wag kang feeling diyan!"

"Tsk! Bawal na ba iyon? Ikaw talaga! Hayaan mo na nga akong mag-imagine na meron."

"Ilusiyonado ka kasi eh. Iyon lang ba ang itinawag mo?"

"Umm...err...magtatanong sana ako kung may naki—ah nevermind. Oh siya, bye na, mahal ang long distance."

Nilalaro ko ang dulo ng buhok ko. "Oi, wag mo kalimutan ang gift ko ha?"

"Oo na, Wil." Pagkatapos ng pag-uusap namin ay nakangiti na naman ako na parang temang. Kilig naman ako sa bestfriend ko. Ibinalik ko na ang phone ko sa bulsa at akmang babalik sa loob ng restaurant ng may dalawang lalaki na humarang sa akin. Nagsalita sila pero hindi ko maintindihan.

Ah, hindi siguro ako. Akmang lalagpasan ko sila pero hinablot nila ang kamay ko. Nagridogon ang dibdib ko sa kaba. "You're coming with us."

"No! I don't even know you, why should I come with you?"

Inignora nila ang protesta ko at hinila, may itim na kotse ang tumigil sa harapan namin. Mas lalo akong natakot, don't tell me na... oh my gosh! Kidnap for ramson ata ito! No!

"Let go of me, jerk! Ahh! Tulong!" May ilang mga tao na nandoon pero nakatunganga lang, may umakmang tutulungan ako but one of my kidnapper pointing a gun onto the poor man at may sinabi na kung anon a hindi na lang itinuloy ng lalaki.

"Let go! Ahhh!!! Helpp!!!!"

"Oh my gosh, Wilhelmina!" Tawag sa akin ng kaibigan ko na lumabas ng restaurant, nakita ata nila ako dahil gawa sa glass ang wall ng nasa harapan ng restaurant kaya madali lang ako makita.

But it was too late dahil naipasok na ako sa loob ng kotse. "Kidnapper!" Oh my gosh! Oh my gosh! Not again! Ayokong ma kidnap! Ahh!! Ayoko! Nakakatakot sila!

"Will you shut up or I'll seal that pretty lips of yours with kiss?"

Napatigil ako sa kakatili at tinikom ang bibig. Namilog ang mata ko, what the heck!?

Masama na tiningnan ko siya. "Why are you doing this, huh?! Is it because I dented your oh so great car and now you're making me pay by k********g me then ask my parents for a ransom money?"

A smug smile appeared on his handsome face. Yes. Siya iyong lalaki, two days ago!

Hindi niya sinagot ang tanong ko. So ibig bang sabihin niyon ay tama ang hinala ko? Maiiyak na ako dahil sa takot. Natatakot ako kung anong gagawin niya sa akin and the worst part here, it's impossible to contact my parents dahil walang signal sa kung saan sila lupalop ngayon—hindi rin maasahan ang kapatid ko dahil wala akong paraan para ma-contact siya! Umaasa na lang ako sag a kaibigan ko na gagawa sila ng paraan tungkol dito.

To my horror, bumalik na naman sa ala-ala ko, noon bata pa kasi ako ay na-kidnap kasi ako. Hindi ko gaano matandaan ang nangyari noon dahil six years old palang ako.

"Pakawalan mo na ako!"

"No can do." Sinampal ko siya pero hindi iyon umabot ang palad ko sa pisngi niya dahil nahawakan niya ang pulso ko.

"Alam mo okay ka na sana eh pero ang sama mo pala! Walang puso! Walang kaluluwa! Sinusu—" Namilog ang mata ko, nanginginig ang kamay ko na tinuro ko siya. "Naintindihan m-mo ako?"

"Of course and dear, if I'm really a heartless person eh you would have been 20 feet below the ground, right now."

"But k********g is against the law!" I hollered, wanting to shave his hair.

"That." Mapaklang tumawa siya. "Only works from other country, honey. Did you forget that we're in Kyrgyzstan? As long that I have money, I can get away easily. Besides people here believe that I kidnap you...I guess you already know what I mean, right?"

It took me a minutes to process what he said and yes, I know what he means. The people here think that I was kidnap to marry this guy!

"Y-you're a monster!"

"You're lucky that this monster will be your husband."

"I am not going to marry you! You kidnap me dahil gusto mo makakuha ng malaking pera sa parents ko!"

He lift his index finger and wiggle it. "Ah-uh! Now better shut your mouth now before I do something to you." Marahas na binawi ko ang kamay ko and whimper.