หากจะให้อธิบาย ฉันรู้สึกคล้ายถูกเพ่งเล็งจากกลุ่มก้อนพลังงานที่ไม่มีจริง และถ้าพูดกันตามตรง...ความรู้สึกเหล่านี้ช่างคล้ายคลึงตอนถูกคีธจับจ้อง
ชายคนนั้นมีรังสีเย็นยะเยือกที่ทำให้ฉันอกสั่นขวัญแขวนเสมอเมื่อสบตา บางครั้งเขาอาจเหมือนเด็กหนุ่มไม่ประสีประสา แต่ส่วนใหญ่แล้วจะน่ายำเกรง มีกลิ่นอายความเป็นจ่าฝูงของสัตว์ล่าเนื้อ ขัดแย้งกับความอ่อนเยาว์
ไม่สิ ความจริงแล้วฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคีธอายุเท่าไหร่ แค่คาดเดาตามที่เห็นว่าเขาคงอยู่ในวัยไล่เลี่ยกัน
“อืม แล้วนี่เป็นไงถึงกลับมาหมู่บ้านได้เหรอ” ฉันพยายามไม่สนใจอาการวูบวาบเมื่อครู่ โฟกัสเพียงคู่สนทนาที่ชักมือกลับไปวางไว้บนตักแล้ว
“พอดีวันนี้มีเซอร์เวย์สถานที่นิดหน่อย เส้นทางมันต้องผ่านหมู่บ้านอยู่แล้วเลยแวะมา” คูเปอร์อธิบาย เมื่อเห็นว่าฉันทำสีหน้างุนงงจึงขยายความต่อ “เป็นกิจกรรมของทางมหาลัยน่ะ”
“อ้อ เข้าใจแล้ว” พยักหน้ารับพร้อมรอยยิ้ม
“...หือ?” ทว
