บทที่7.4

1573 Words

ไม่ทันได้ร้องถามว่ากำลังจะทำอะไรก็ต้องผงะ เพราะหลังจากนั้นเพียงสองวินาที สิ่งมีชีวิตประหลาดดึงรั้งจนฉันถลาเข้าไปหา ก่อนท่อนแขนแข็งแกร่งทั้งสองข้างจะขยับมาตระกองกอดรอบช่วงเอว สุดท้ายความงุนงงที่เกิดขึ้นชั่วขณะหนึ่งก็ถูกไขกระจ่างผ่านการกระทำที่ตรงไปตรงมาของเขา “...” ฉันตกใจ หากแต่แน่นิ่งไม่ขัดขืน ก่อนจะหลุบตาลงต่ำมองคีธที่ยังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวเดิม ส่วนฉันซึ่งยืนอยู่มีความสูงเหนือเขาเล็กน้อย จากมุมนี้จึงมองเห็นเพียงเส้นผมสีเทาเข้มคล้ายขนแมวเปอร์เซียที่กำลังซุกซบอยู่บริเวณไหล่ สองแขนแกร่งกำยำกระชับเอวฉันแน่น แน่นเสียจน...รับรู้ถึงอุณหภูมิร่างกายของอีกฝ่ายที่ค่อย ๆ ทวีความอุ่นขึ้นทีละน้อย อุณหภูมิ 13 องศาเซลเซียส ซึ่งเป็นอุณหภูมิต่ำสุดในช่วงเวลากลางคืนของฤดูฝน ถูกความกรุ่นร้อนบางเบาแทรกเข้ามาแทนที่อย่างเนิบช้า จนบรรยากาศโดยรอบเริ่มใกล้เคียงกับช่วงสายหรือช่วงบ่าย ซึ่งมักจะมีแดดอ่อน ๆ คอยให

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD