Kinuha ko sa kanya ang mga pinamili n’ya at binitbit ‘yon pasakay sa loob ng elevator. Iniiwasan ko na s’ya at ayoko ng magkrus ang landas naming dalawa pero hindi ko alam sa sarili ko kung bakit ganito ako sa kanya. May kung ano sa akin na gusto ko s’yang tulungan at mabilis n’yang makuha ang atensyon ko. Hindi s’ya tulad ng mga babaeng nakilala ko na nagpapapansin sa akin para lang pansinin ko sila, s’ya wala s’yang kahit anong ginagawa para mapansin ko pero nakuha pa rin n’ya ang atensyon ko kahit sa simpleng bagay lang gawin n’ya. Natatawa na lang ako sa sarili ko dahil wala naman ‘to sa priority ko saka hindi ko na dapat pa s’ya isipin.
“Salamat sa tulong,” sabi n’ya sa’kin pero hindi ko s’ya sinagot.
Tiningnan ko lang s’ya at nakatingin lang s’ya sa akin na para bang iniintay ang i
