บทที่10
ยามโฉ่ว (01.00 – 02.59 น.) จูล่งออกกะเวรยาม เดินกลับที่พัก ระหว่างยืนอารักษ์ขาเขาไม่มีแม้สมาธิจดจ่อกับสิ่งรอบกายใดๆ ทั้งสิ้น ในหัวคิดหาแผนการเพื่อวางแผนให้น้องสาวหลุดจากเงื้อมมือฮองเต้ ไม่ว่าทางใดก็มองไม่เห็นจริงๆ เขาอยู่ใกล้ชิดฮองเต้ขนาดนี้ยังไม่รู้ว่าพระองค์สนพระทัยที่ตัวน้องห้าได้อย่างไร จึงตัดสินใจไม่นอนพักเร่งเขียนจดหมายให้ม้าเร็วไปส่งให้ถึงมือสหายให้ช่วยเหลือเป็นการด่วน
ในเวลานั้นที่หยิ่งตู่ก็มีเหตุการณ์คล้ายๆ กันเกิดขึ้น หลิวเสวียอวี้เรียกสายลับที่แฝงตัวในเมืองหยิ่งตู่ออกมาพบ
“ทำไมเจ้าไม่รายงานข้าว่านางหมั้นหมายแล้ว” จอกเหล้าปลิวลอยมากระทบหน้าต่างทันทีที่มีสายเงาร่างหนึ่งปรากฎ
เฉิงตงเกือบหลบไม่พ้นไม่คาดคิดว่าจะถูกโจมตีในระยะประชิด โชคดีที่เขาเปิดประสาทการรับรู้ตลอดเวลา ไม่งั้นได้มีหัวแตก ปาจอกมาด้วยพลังยุทธขนาดนั้น โดนจังๆ หนังหนาแค่ไหนก็ไม่รอด
“หากข้าบาดเจ็บใครจะหาข่าว
