4. บังคับ
1203 Words
Ep.4 บังคับ
ตุบ ตุบ ตุบ
เสียงเคาะกระจกดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง และเริ่มสร้างความลำคานให้กับมาเฟียหนุ่มที่นั่งอยู่ด้านใน จนเค้านั่นต้องยอมลดกระจกลง
“กว่าจะเปิด! หนูจะสายอยู่แล้ว!”
“….” มาเฟียหนุ่มทำแค่เพียงมองไปที่ใบหน้าของเด็กสาวนิ่งๆโดยที่ไม่ได้โต้ตอบอะไรเธอกับไป และเตรียมที่จะปิดกระจกขึ้นอีกครั้ง ทำให้เด็กสาวที่เห็นเช่นนั้นต้องรีบเอาแขนของตัวเองยื่นเข้าไปด้านในรถ จนทำให้มือของเธอนั้นเกือบจะกระแทกที่ใบหน้าของมาเฟียหนุ่มด้านใน
“อย่าปิดนะคะ!”
“ !!! “ คำสั่งของเด็กสาวสร้างความหงุดหงิดใจให้กับมาเฟียหนุ่มไม่น้อยเลยสักนิด และตอนนี้เค้านั้นก็เริ่มขมวดคิ้วยุ่งๆเข้าหากันเพราะความน่าลำคานของเด็กสาวด้านนอก
“วันนี้หนูขายพวงมาลัยไม่หมด เหลือสองพวงช่วยซื้อหน่อยค่ะ!”
“…”
“นะๆคุณลุง หนูจะสายแล้วเหลืออีก3นาทีเอง!”
“…”
“ถ้าคุณลุงไม่ซื้อหนูก็จะตะโกนบอกว่าคุณลุงจะฉุดหนูขึ้นรถ!”
“อะไรของมึงนักหนาว่ะ!”
“ซื้อค่ะ! 40บาท2พวง!”
“ไม่!!”
“งั้น! ช่วยด้วยค่ะ! ช่วยด้วย!”
“เงียบ!”
“งั้นก็ซื้อสิคะ!”
“วุ่นวาย!” มาเฟียหนุ่มกระแทกเสียงใส่เด็กสาวก่อนจะยอมรับพวงมาลัยที่มือของเธอนั้นมาวางเอาใว้ข้างๆลำตัว และไม่ลืมที่จะหยิบเงินแบงค์พันออกมาและยื่นให้กับเธอ
“ไม่มีตังทอนหรอกค่ะ! 40บาทเองไม่มีแบงค์ยี่สิบหรือไงคะ!”
“จะเอาไม่เอา!”
“เอาค่ะ! ตอนนี้สายแล้ว ใว้เจอกันอีกหนูจะมาทอนให้ค่ะ!”
ทันทีที่เด็กสาวพูดจบเธอก็รีบวิ่งแจ้นกับไปที่โต๊ะขายพวงมาลัยของเธอทันที ก่อนจะรีบวิ่งไปเคาะที่กระจกรถของพี่ชายตัวเองที่เค้านั้นกำลังนอนหลับไหลอยู่ด้านใน
“พี่หมอก! น้อยสายแล้ว! ฝากเก็บร้านด้วยนะคะ!”
“อื้อๆ~” หมอกส่งเสียงพรางขยี้ตาของตัวเองเพื่อปรับแสง ส่วนเด็กสาวนั้นก็รีบคว้ากระเป๋านักเรียนของตัวเองมาถือเอาไว้และรีบวิ่งเข้าไปในประตูของมหาลัยทันที และไม่ลืมที่จะหันไปมองที่มาเฟียหนุ่มอีกครั้งพร้อมกับโบกมือโบกไม้ให้กับเค้า
มาเฟียหนุ่มทำแค่เพียงมองไปที่เด็กสาวนิ่งๆก่อนจะเปลี่ยนสายตามองไปที่หมอกพี่ชายของเด็กสาวแทน ซึ่งตอนนี้หมอกนั้นกำลังเก็บโต๊ะขายพวงมาลัยให้กับน้องสาวของตัวเองอยู่ และในขณะเดียวกันหมอกนั้นก็ได้หันมามองทางมาเฟียหนุ่มพอดี ทำให้ทั้งสองนั้นเผลอสบตากันด้วยความไม่ตั้งใจ
“หึ!” มาเฟียหนุ่มยกยิ้มขึ้นอย่างเจ้าเลย์ใส่หมอกก่อนจะกดกระจกขึ้นอย่างช้าๆ
เมื่อหมอกเห็นเช่นนั้นก็ทำเอาเค้านั้นถึงกับตะหงิดใจเล็กน้อย แต่ก็ต้องคลายความสงสัยไป เมื่อเห็นมือขวาของคาเตอร์เดินกลับมาที่รถ
“ไอสวะ!” หมอกสบถคำหยาบออกมาก่อนจะเลิกสนใจและหันกับมาเก็บโต๊ะขึ้นรถของตัวเองต่อจนเสร็จ
ส่วนรอณที่เดินกลับขึ้นรถมาเค้านั้นก็ได้กลิ่นพวงมาลัยขึ้นมาทันที ทำให้เค้านั้นต้องหันไปมองที่นายของตัวเอง ทำให้เห็นว่ามีพวงมาลัย2พวงวางไว้อยู่ข้างๆค้า
“นายซื้อหรอครับ”
“…”
“จริงด้วยวันนี้เด็กผู้หญิงคนนั้นมาขายพวงมาลัยนี่ครับ”
“บังคับกูซื้อเมื่อกี้!” มาเฟียหนุ่มพูดพรางมองไปที่พวงมาลัย 2 พวงนั้นด้วยสายตาฉุนเฉียว
“แล้วนายก็ยอมซื้อเธอหรอครับ”
“เออ! ไม่ยอมซื้อก็แหกปากให้คนมาช่วย น่าลำคานชิบหาย!”
“…” เมื่อรอณได้ยินเช่นนั้นจึงไม่ถามต่อ เพราะดูจากอารมณ์ของมาเฟียหนุ่มแล้ว ไม่ควรที่จะถามเซ้าซี้เค้าต่อ รอณจึงเปลี่ยนจากการถามเป็นการออกรถและตรงไปที่โกดังเก็บของแทนทันที
โกดังเก็บยาเสพติดหลังสนามแข่งรถ
“สวัสดีครับนาย” ทันทีที่มาเฟียหนุ่มเดินเข้ามาด้านใน ลูกน้องของเค้านั้นต่างก็รีบยกมือขึ้นเพื่อทำความเคารพนายของตัวเองทันที ซึ่งมาเฟียหนุ่มนั้นทำแค่เพียงมองไปที่ใบหน้าของพวงเค้านิ่งๆก่อนจะเดินต่อเข้าไปยังในห้อง
“คุณคามินกำลังเดินทางมาครับนาย”
“คนเดียว?”
“มากับคุณเตชิตครับ”
“อืม ออกไป!” มาเฟียหนุ่มเอ่ยไล่มือขวาของตัวเองออกมาจากห้องก่อนที่เค้านั้นจะเริ่มทำอะไรบางอย่างภายในห้องเพียงคนเดียว..
เวลาล่วงเลยผ่านไป เพื่อนสนิทของมาเฟียหนุ่มทั้งสองนั้นก็ได้เดินทางมาถึงโกดังเป็นที่เรียบร้อย ทั้งสองจึงพากันเกินมาที่ห้องทำงานของคาเตอร์ทันที
แกรก!
เสียงประตูถูกเปิดเข้ามาอย่างไม่ได้รับอนุญาติ ฉุดให้มาเฟียหนุ่มที่กำลังอัดยาลงถุงอยู่ต้องใช้สายตามองไปที่ประตูอย่างหงุดหงิดเพราะความไม่มีมารยาทของเพื่อนตัวเอง นั่นก็คือ คามิน และ เตชิต
“มองขนาดนี้ ด่ากูเถอะ” ทันทีที่คามินเดินเข้ามาด้านในก็เห็นสายตาของเพื่อนสนิทตัวเองทันที ทำให้เค้านั้นอดไม่ได้ที่จะต้องพูดออกมา
“…” คาเตอร์ทำแค่เพียงมองไปที่ทั้งสองเพียงครู่เดียวก่อนจะหันหลับมาตั้งใจผสมยาลงถุงอีกครั้ง
“ผสมยาอะไร” เตชิตเอ่ยถามออกมาเมื่อเห็นว่าคาเตอร์นั้นกำลังตั้งใจผสมยาอยู่
“รอดู”
“นี่มึงเป็นพวงไหว้พระตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ มีพวงมาลัยด้วย!” คามินเอ่ยถามขึ้น เมื่อเค้านั้นสังเกตเห็นพวงมาลัยสองพวงวางอยู่บนโต๊ะ
“ไม่ได้ไหว้”
“เอ้า แล้วใครซื่อมา ไอรอณหรือไง”
“เด็กบังคับซื้อ!”
“เด็กที่ไหนว่ะ!”
“…” คาเตอร์วางถุงยาลงทันที เมื่อคามินนั้นเอาแต่ถามคำถามเค้าไม่หยุดหย่อน
“ด่ากูส้ะ ด่ากูเลย!”
“เสือก!”
“ดี แล้วก็ตอบคำถามกูต่อด้วย”
“…” คาเตอร์ทำแค่เพียงมองไปที่ใบหน้าของคามินอีกครั้งก่อนจะหันกับมาสนใจงานของตัวเองต่อ
“มึงจะเสือกไรนักหนา แค่พวงมาลัย!” เตชิตพูดขึ้น เมื่อเค้านั้นรู้สึกลำคานที่คามินเอาแต่ถามไม่หยุดตั้งแต่ก้าวเข้ามาในห้อง
“เข้าข้างกันดีจริงๆ!”
แกรก!
เสียงประตูห้องถูกเปิดเข้ามาโดยที่ไม่ได้รับอนุญาตอีกครั้ง และคนๆนั้นก็คือคูเปอร์ น้องชายฝาแฝดของคาเตอร์นั้นเอง
“มีคนไม่มีมารยาทเหมือนกูแล้ว ด่ามันสิ!”
“เชี้ยไรไอคามิน เดี๋ยวตบปากแตก!”
“โหดกันจริงๆ โหดทั้งพี่ทั้งน้อง กูกลัวจนขนตูดกูจะล่วงหมดแล้ว!”
“ลำคาน!!” เป็นเสียงของคาเตอร์ที่พูดขึ้น ทำเอาทุกคนนั้นถึงกับต้องเงียบลงทันทีและคูเปอร์นั้นก็เดินมาทิ้งก้นลงข้างๆเตชิตแทน
พวงมาลัยพวงล้ะ 500 ว่านซ่าน ?
ฝากกดใจ+คอมเม้นให้ไรท์ด้วยนะค้าบ??
#รีไรท์เมื่อ 3/9/65
- Writer
