Kabanata 22

1600 Words

PARA SURE ay hindi ko binuksan ang pinto ng aking kwarto. Nagkunwari na lamang akong tulog. Hanggang sa tumigil ang naturang pagkatok. Napahikab ako. Napasulyap sa orasan. Alas dose na pala ng gabi. Kaybilis ng oras. Kanina lang ay alas siyete pa lamang. Madaling-araw na pala. Pumikit ako at niyakap ang isang unan. Kailangan kong magpahinga para sa plano na pagbisita ko sa aking ama bukas. DUMATING ang kinabukasan maaga akong nagising para sana magwalis sa hardin, pero pinigilan ako ni Aling Mel. "Hija, hindi mo kailangan na gawin ito. Nagkausap na kami ni Ising. Babalik ka sa pag-aaral mo." "Hayaan niyo akong gawin ang nais ko, Aling Mel. Sa ngayon kailangan kong matuto na kumita ng pera sa sarili kong sikap. Lalo na at nalaman kong palubog na pala ang kompanyang dati ay pinaghirap

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD