#Ferit
On iki saatlik otobüs yolculuğu ardında Giresun garajına giriş yapmıştık. Ardında annem oradaki beyaz minibüslerden birine binip köyümüze gelmiştik. Fakat yol boyunca etrafı gözlemleyip hatırlamaya çalışmama rağmen hiçbir yer tanıdık gelmemişti. Şimdiyse evin ortasında yanan sobaya merakla bakarken annem içine odun atıp bana kendi hakkımda bilgi veriyordu. Anlattıklarına üzülsem de yapacak bir şey yoktu.
“Peki İstanbul’da ne işim vardı?” diye merakla sordum.
Annem sobaya odun vermeyi bırakıp bana döndü.
“İşte o evi satmaya gittin fakat orada da sadece para isteyip durdun!” dediğinde kendime daha çok kızdım. Hem kendime bir iş tutturmamıştım hem de ailemin elindekini har vurup harman savurmuştum.
“Özür dilerim anne.”
Sobanın ağzını kapatıp yanıma geldi. Toz olan eline aldı
