Birkaç gün sonra...
#Alen
Hayatım neden istediğim gibi gitmiyor? Neden hep bir huzursuzluk, kara bulut etrafımda dolaşıyor? Başımı döndürüp Oğuz’un uyuduğu yastığı okşadım.
“Neden böyle olmak zorundaydı?”
Boğazımı zorlayan yumruya daha fazla dayanamayıp gözlerimi yumdum. Gözümde biriken yaşlar daha rahat yanağımdan süzülürken “Her şeyden herkesten nefret ediyorum!” diye yastığı sıkıp öfkeyle bağırdım.
Gözlerimi sinirle açtığımda “Allah böyle kara hayatı kahretsin!” dedim.
Öfkemi alamazken açılan kapıyla “Çık dışarıya!” diye bağırdım.
“Al-”
Öfkeyle yataktan doğrulup “Kes sesini Zahide! Dışarıya çık!” dedim.
Başını olumsuzca sallasa da odadan çıkıp kapıyı kapattı. Derince soluyup yanağımda misafir olarak kalan gözyaşımın ıslak etkisinden kurtulmak için elimle yüzümü sildim.
